She's the Gangster Queen (REVISED & COMPLETE)

Scars

***
revised

CASS

It's been a month since mawala si Chloe. It's also been a month na hindi ako pumapasok. Nawala lahat ng energy ko, lahat ng will ko para mabuhay.

One month narin akong gabi gabi kinakatok ni kuya, isang buwan narin akong laging nakatambay sa kwarto ni Chloe.

Before, she used to cry every day and night because she misses our mom. Now, she's with her already.

Magkasama na silang dalawa, wala ng pait, wala ng sakit. Purong ginhawa lamang ang kasama nila.

Nakahilata ako ngayon sa kama ni Chloe.

Ate..

Ate, wake up..

Ate, you need to wake up.

They miss you ate..

They need you...

Ateeeee!!

Ang kulit naman ng ate ko..

Naalala mo pa ba noon ate? Yung lagi mo akong nililibre ng ice cream sa tuwing nadadapa ako, o kaya bumabagsak sa isnag subject o kaya kapag pinapagalitan ako ni mama?

Eh yung tinuturuan mo ako magswim sa dagat tapos tinakot niyo ako ni kuya na may pating doon.

Tapos yung nasa ek tayo ate, tayo lagi yung magbuddy tapos solo gaming si kuya parati HAHAHAHA.

Namiss ko 'yon ate.

Pero, mas masaya ako ngayon dahil kasama ko na si mommy.

Ate, okay lang ako dito

Maayos na maayos na maayos.

Kaya ate please? Wake up na.

WAKE UP ATE!!!

Napabalikwas ako sa kama na hinihigaan ko ngayon at pawis na pawis. Hinanap ko ang phone ko at nakita ang napakaraming messages nila Kyle.

From Kyle:

Hindi ka ba papasok?

We miss youuuuu huhu

Sobrang boring kapag wala si First.

Pasok ka na pretty please.

Wake up Cassy.

Buo na ang loob ko, inayos ko ang sarili ko at ang kama ni Chloe. Naligo na ako at nagbihis, isang buwan na akong nagtatago, at hindi ito tama.

Kumain na ako. Ako lang magisa dahil pinagoff ko sila lala at butler Lee.

Sumakay na ako sa Ferrari ko at pumunta na sa school.

Greenfields Academy

Si Cass yun diba?

Bakit kaya ngayon lang siya pumasok.

Grabe, bakit parang mas lalo siyang sumeryoso.

I can feel my dark circles and chubby eyes. Namamaga parin ito kakaiyak ko, pero hindi ko na lamang sila pinansin at nagpatuloy lang sa paglalakad.

Pagka-pasok ko yan agad ang narinig ko. Dumiretso ako sa canteen kasi break na nila nakita ko kaagad sila lahat.

Tahimik lamang sila kumakain at paminsan minsan sinusulyapan nila ako.

"Cass, kumain ka na ba? Eto oh" inabot nito sa akin ang plato niyang hindi pa nagagalaw. Umiling lamang ako at sinabi na busog pa ako.

"Kain ka, kahit kaunti lang"

Pinilit nila ako na kumain at kumain, pero paulit ulit ko lang rin silang iniilingan. Tumayo ako at nakaramdam ng bigat sa ulo ko, nagdidilim rin ang paningin ko pero pinilit ko iton ibinuka.

"May pupuntahan lang ako"

Pinilit kong ideretso ang lakad ko pero nandidilim na talaga ang paningin ko.

***

Nagising ako na puro puti ang nakapaligid sa akin, dahan dahan kong binuka maiigi ang mga mata ko hanggang sa tuluyan na akong nakakakita ng maayos.

Naramdaman ko ang kamay na nakapatong sa kamay kong may dextrose, at tinignan ang nagmamayari nito.

Kamay ni Gab.

Nakatulog ata ito sa kakahintay sa akin na magising, inilibot ko ang paningin ko dito saka nakitang hindi siya nagiisa. Mga parang patay kung humiga ang mga kaibigan namin dito sa loob ng clinic. Lahat ng higaan occupied.

Napangiti ako ng kaunti dahil sa aking nasilayan, at naisip na kahit nawalan ako ng isang myembro ay marami parin ang mga taong nandito sa tabi ko.

Tama si Chloe, hindi ko dapat sinasayang ang araw ko sa pagiisip ng negative.

I wanted to live a normal life right, then normal it is.

****

short update hihi.

Vote

Comment

Share

Be a fan!