Game • Set • Match (Greek Camren)

Kεφάλαιο 2

       

Αφου καθησαμε κ οι 2 και συντονυσαμε καποια πραγματα στο μαγαζι ηρθε κ η καλλιτεχνικη διευθυντρια να μας πει πως ειμαστε φουλ αποψε οτι τακτοποιησε τον κοσμο στις θεσεις τους κ ολα κυλανε ρολοι, μετα απο ολα αυτα Ο πατερας συνεχισε αυτο που μου εξηγουσε πιο πριν.

Michael jauregui: λοιπον ας τα αφησουμε αυτα για την ωρα κ να κοιταξουμε τις επειγουσες δουλειες.

Lauren: Τα αυτοκινητα Απο το εξωτερικο;;;

Michael jauregui: ναι. Ο lucky (ο πατερας μου του εβγαλε αυτο το παρατσουκλι γιατι παντα τελευταια στιγμη γλυτωνει απο του χαρου τα δοντια )κ ο scar (π ηταν στην φυλακη πριν δεκα χρονια σε μια αποδραση τον μαχαιρωσε κατω απο τ ματι ο δεσμοφυλακας στην αποπειρα να τον πιασεο)αυτη την ωρα π μιλαμε τακτοποιουν το θεμα. Μετα τις 4 θα παμε ολοι μαζι για να σιγουρεψουμε πως ολα πηγαν καλα Κ να τα στειλουμε. Θα ερθεις κ συ ετσι δεν ειναι?

Lauren: φυσικα... για πες τωρα που θα πανε αυτα?

Michael jauregui: λοιπον εχουμε ενα σπορ για ιταλια 2 για λοξεμβουργο ενα καμπριο για Άμστερνταμ κ δυθεσια σπορ  BMW Z3 coupe για νέα Υόρκη.

Lauren: μεγαλη παραγγελια ε?

Michael jauregui: κ πολυ σημαντικη.. κ που να δεις τι λεφτα εχουμε να βγαλουμε απο αυτα... αρκει να γινουν ολα γρηγορα κ μυστικα.

Lauren: ωραια.. μου αρεσει να τα ακουω αυτα..

Michael jauregui: ωραια.. για πες μου τωρα... μεταξυ μας κανα γκομενακι παιζει? Τι γινεται ? εχουμε καιρο να τα πουμε οι δυο μας...

Lauren: αληθεια τωρα? Αυτο βρηκες να ρωτησεις?

Michael jauregui:ναι γιατι.. αλλα  εχω μια απορια με σενα τοσα χρονια..

Lauren: τι απορια?

Michael jauregui: ξερω πως παντα εισαι ετσι λιγομιλητη.. τις γκομενες πως τις ριχνεις?

Lauren: πατερα δεν της πιανω  την κουβεντα στο κρεβατι αλλα πραγματα κανουμε.

Michael jauregui: ναι ρε παιδι μου πως τις ριχνεις γαμωτο.. οι γυναικες θελουν κ το μπλα μπλα τους.

Lauren: οφουυυ τις βαζω τρικλοποδια. Ησυχασες τωρα?

Michael jauregui: χαχαχα τι ρωταω ετσι κ αλλιως κορη μου εισαι...

Lauren: ε τοτε σταματα αυτη την ανουσια συζητηση.

Χτυπαει η πορτα μετα απο λιγο κ μπαινουν μεσα τα πρωτοπαλικαρα του πατερα μου για να του δωσουν τις εισπραξεις απο τα μαγαζια που πουλαμε προστασια... καθε πρωτη του μηνος αυτο γινεται..κ οποιος δεν εχει τα χρηματα η μας κανει τον καμποσο λυπουμαστε πολυ αλλα του διαλιουμε το μαγαζι... η του σπαμε καμια μυτη, κανα χερι. Οτι βρισκουμε προχειρο τελος παντων.. αυτη την φορα ευτυχως ειπαν δεν ειχαμε αιματα...