Geri Vites // Boy×Boy

5

 Ders çıkışı beynimin içinde küçük Behlüller halay çekip kızlara kur yapıyordu. O kadar dağılmış o kadar bunalmıştım. 

 Soğuk hava ise bana 'naber lan yaprağam?' diyordu. Olsundu. Severim kışı. Temiz havayı içime çektim. 

 Etrafı kolaçan ederken, daha doğrusu kızları şöyle bir süzerken, ileride kendi halinde yürüyen kısa saçlı siyah bir kafa gördüm. Ulan o mont ona üç beden büyüktü be! Tipine gülümseyip yanına doğru yürümeye başaldım. 

 Arkasından seslensem de artık beni duyamayacağını biliyordum. Ters çocuk olabilirdi ama Ümit'ten öğrendiğim kadarıyla iyi kendi halinde bir çocuktu. Üstelik ortak noktalarımız vardı. Bana ön yargılı olması normaldi. Herife kız diye baya asılmıştım. Allah affetsin.

Onun hızlı adımlarına rağmen ben daha yavaş ve daha sakin yürüyordum. 

Sapık gibi izlemek değildi amacım ama sanki hemen yanına gidersem yine beni terslermiş gibi geliyordu. 

 Otobüs durağına yürüdüğünde bende yürüdüm. İyi ki arabam bakımdaydı. Bayadır otobüse binmiyordum. 

 Boş olan durağa oturup cebinden kulaklıklığını çıkarıp kulaklarına yerleştirdi.

Bir dakika! 

Burada duralım. Bu çocuk işitme engelli değil miydi?

Gözlerimi kısıp baktım. Acaba yanlış kişiyi mi takip ettim diye ama yanılmıyordum. Yakup Çınar orada kulağında kulaklıklarla oturuyordu. 

 Bu çocuk millete engelliyim ayağı yapıp kendini mi acındırıyordu? Yemin ederim onu döverim. O kadar vicdan azabı çektim. Boşuna mıydı?

 Ama öyle yapacak biri değildi. Yani onu tanımıyordum ama kendisini acındırıp ilgi odağı olacak biri değildi. 

 Ben kendi kendime düşünürken otobüs gelip durağın önünde durdu. 

Kaç numara olduğuna bakmadan koşup bindim. Yakup Çınar tek başına arkalarda bir yere oturmuş camdan dışarıyı izliyordu.

 Pek fazla kalabalık olmayan otobüste hızla ilerleyip yanına oturdum. Benimle ilgilenmemişti. 

Kulaklıktan gelen yüksek sesle Starset grubunun şarkısı ise beni keyiflendirdi. Bu adamları nerede olsa tanırdım. Onları biliyor ve seviyor olması hoştu. Ama ne çaldığına da dikkat etmiyor olabilirdi.

  Aniden kulaklığı kulağınden çektim. 

Hızla bana baktığında gözleri yine kocaman olmuştu şaşkınlıktan. Ben ise sırıttım. Dikkatli bakınca gözleri tam mavi değildi. Dün mavi olduğunu düşünmüştüm ama yeşildi. Işığa göre dönüyordu sanırım. Nedense bu çok hoş göründü. Sık kirpiklerini kırpıştıp hızla kaş çattı. 

''Ne işin var burada!'' Fazla yüksek sesle bağırdığında diğer yolcular bize dönüp baktı. Onların bakışlarını fark etmiş olacak ki bu sefer sesini kısıp çemkirdi bana. ''Sana sordum. Ne işin var burda?'' 

''Evime gidiyorum.''

 Gözleri dudaklarımdayken ''Daha yavaş konuş.'' dedi. 

''Eve gidiyorum.'' Daha yavaş konuşurken dikkatle dudak hareketlerimi okudu. Neden bilmiyorum dudaklarımın kuruduğunu hissettim. 

''Seni bu otobüste daha önce görmedim.'' Kaşları çatık bir şekilde konuştu. Bu kadar kaş çatarsa anlı kırışırdı. 

''Demek beni görsen unutmazsın.'' 

''Nalaka?'' 

Omuz silktim. Üzerine biraz daha gitsem otobüsten inecek bir tipi vardı. Onu daha münasip bir zamanda sinir etmek istiyordum. 

Kulaklığın tekini alıp kulağıma taktım. Birden geri çekti. 

''Ne var birini bana versen. Ben de bu grubu seviyorum.'' Dedim. Dudaklarımı okuyabilsin diye yavaş konuşuyordum ama bu benim gibi saniye elli kelime konuşabilen biri için bir hayli zordu. 

''Kulaklığımı kimseyle paylaşmam.''

''İyi de zaten duymuyorsun ki!'' Hay çenemi sikeyim! Gene boş boğazlık yapmıştım. 

 O ise beklemediğim bir şekilde omuz silkip ''Olsun. Bu benim paylaşımcı olmamı gerektirmez.'' dedi. 

HasbinAllah! 

Cins bu çocuk yemin ederim. 

''Yahu güzel kardeşim madem duymuyorsun ne diye kulaklık takıyorsun?'' 

''Tam anlayamadım. Yavaş konuş ve tekrar et.'' 

''Tamam.'' Deyip onayladım onu.

  ''Yahu güzel kardeşim madem duymuyorsun ne diye kulaklık takıyorsun?'' 

''Sana ne?'' 

Gözlerimi sinirden kırpıştırdım. ''O kadar tekrar ettim. Nedenini söylesene!''Bu sefer de ben bağırmıştım. 

''Sana tekrarlarsan nedenini söylerim dedim mi?''

''Hayır.'' 

''O zaman sana ne?'' 

Omuz silkip yine kafasını camdan dışarı çevirmişti. Gıcık! 

Yine de otobüse binmek araba kullanmaktan daha keyifli gelmişti bana o anda. Kulaklıktan gelen müzik sesi arabamda dinleyebileceğimden daha güzeldi.

***