Letters ❤️

Help! I don't want to leave! But I gotta go my own way

Help me!

Nerealize ko na malapit na pala akong maging Grade 11, medyo nakakatakot, nakaka excite, nakaka kaba, nakakawindang at nakakakalungkot.

Parang kahapon lang ay inilapat ko ang aking mga paa sa nasasabing school kung saan almost half of my life doon lang na spent and it saddens me to think that in a matter a years malapit na ito matapos.

Doon ako nag kinder, nag elementary, at nag Junior high school sa dadating na bagong school year am I ready enough to leave everything I have known for a new one? New surroundings, new food (Yay), new friends?, new culture? And most especially new home? Well don't get me wrong home din namin ang house namin sa Manila but do I really consider that my home when my parents and almost all of my sibling are'nt there?

I'm filled with so much confussion kung mananatili na lang ba ako sa home town namin or going my own unknown way if that make sense?, yeah I have visited our house in Manila for a Million times and I can totally say that 'it's not that bad' but just to think that my loved ones are'nt in that so calld home is really scaring me.

First of all! Papaano ako makakakain doon ehh tamad ako! And we all know na kapag wala ang mga magulang mo it's either you starve to death because of laziness or decide to cook for youself. Hindi kami mayaman so hindi ko matitiim na bumili palagi ng ulam sa mga Restaurant katulad ng Jollibee, Mc donalds, KFC, Mang Inasal (lifeu), Max, Savory o kahit ano pa yan! Taena walang pera ang Author niyo!

Second! Sobra akong mahiyain na kahit simpleang paglabas ng naka shorts or pag order lang ng makakain ko ay hindi ko pa kayang gawin! Anong klase ako! I will surely die in a matter of hours just before my parents leave that freakin house!

Third! Ni hindi nga ako marunong sumakay ng  jeep! At katulad nga ng sabi ko poor is me! Wala kaming perang marami! So hindi naman ako pupwedeng mag taxi diba?! Ehh ginto ang pamasahe doon ehh! Hindi kakayanin ng money ko! Jusme! The struggle is REAL!

Fourth! Natatakot ako! Fuck natatakot ako kung may magiging kaibigan pa ba ako doon sa hinayupak na bagong school na papasukan ko! Taena! Katulad ng sabi ko! Wala po akong pwends, JM ikaw na lang ang maging pwends ko ohh, hihihiwe can be friends, kung gusto mo lang naman pero kung hindi magtago ka ng hinayupak ka sa saya ng kung sino man yan basta sisiguraduhin mo lang na hindi mo yan kabit kung hindi! Patay ka sa aking bata ka! So any tips para mag ka friends. Ehehe.

Fifth! Takot ako! Oo gae natatakot na naman ako! Malamang sino ba naman ang hindi! May mga masasamang loob dun sa Manila! Mga mandurukoters, mga MANYAKers, mga holdapers, mga drug dealers at kung ano ano pa! No offense nga pala sa mga taga Manila diyan! Gosh I think ang sama ng tingin ko sa inyo! But don't get me wrong medyo oa lang talaga ako!

Sixth! Hindi talaga ako fan ng paghihintay sa kung ano mang yan at siguro mate test ang patience ko sa traffic doon! Jusme! Ayaw ko nga ng naghihintay pagloading ang ML traffic pa kaya!

Seventh! Masyadong makalat sa Manila at sanay ako sa mas mapayapa at kaunting kalat ng hometown ko, walang fresh air! Puro usok at lakikabok!

At pang eight! Ang lintek na baha! Ayaw ko sa baha ehh! Ayaw ko ng itsura nito, ayaw ko ng basa at ayaw ko ng nadudumihan ako ng lintek na baha!

But 🍑

Meron rin naman akong inaasahan sa new discovery or foot step sa aking buhay! Of course new lifeu new food! Yay! Kyah! Kasi selling stuffs like canned food, clothes, drinks, toy at kung ano ano pa ang family business namin so natural lang na medyo pamilyar na ako sa divi at baclaran bakit na involve to sa food? Kasi nga nililibre kami nila mama sa Jollibee o Mang Inasal kapag sumasama kami! Kaya Omo sinusulit ko pero hindi naman iyong nakaka tatlong order ako ng choco mallows, isang palabok ma personal fave, one large coke, fries, burger, at isang big and juicy chicken na kapag kinagat mo sobrang lutong, hanggang sa laman nuot ang sarap or whatever.. ehem.. ehem.. yeah. Hindi talaga ako matakaw (slight lang)

Gosh Joliibee is life! Just a fact laking Jollibee po ako and I have never as in ever nakakain sa KFC, which is really weird sa Mc donalds pa lang at partida noong Grade nine  na bakasyon pa yun!

Ang Rizal National Park? Ehh? Park? Jimin? Ehh! Ahahah lol! So ayun na nga medyo nag eexcercise din naman ang aking mga parents kaya nga sumasama kami pero mostly si papa lang kasi nga pagod na minsan si mama ehh pero kapag nasaktuhan kami ng dalawa o tatlong ng kapatid ko ang sumasama, healthy living nga daw pagkatapos Jollibee.

Ang school library! Ahh! Duon ko daw makikita si JM, speaking of sino ba yung JM na yun! Ang pangit ng nickname! Syempre sa school namin hindi ganun kalaki at kaganda ang school at hindi laging bukas so inaasahan ko talagang magiging maganda ang school library ng magiging school ko! Kyah!

Ang NATIONAL BOOKSTORE! Minsan nagwala ako sa National Bookstore kung hindi pa ako pigilan ng kapatid ko baka naitakas ko na lahat ng mga books duon! Ugh! Malapit lang ang bookstore kaya eheheh! Mga libro ingat ingat kayo!

Ang mga cute na boys, hihihi. Lol! Este ang mga mababait na boys.. este hindi! Ahh mas magandang way ng pagtuturo? Yun na nga! Ehehe. Jm! Jokie lang ha! Joke joke lang naman! Di ka na mabiro sorry na lang! Ehehe!

Pero hindi ko rin malilimutan ang mga things or people na mamimimiss ko! Kyah! Hay...

Mamimimiss ko ang paggala namin dalawa ng kapatid ko sa maliit namin park tuwing sabado tapos sabay kaming kumakain ng burger, naalala ko din yung time na binisita namin ang farm namin to feed the chickens and Turkey.

Ang ice cream na halos kada araw hindi nawawala, hmm Vanilla, Chocolate, Ube, Cheese at marami pang iba na buo buo pero ang mahal mahal naman tapos kulang kulang pa sa toppings :(

Ang mga kaibigan kong naging isa sa malaking psrte ng buhay ko, nandiyan sila tuwing nasasaktan, umiiyak, nagiging baliw, at nagsusuplada ako! Sa dalawa kong best friends na parang baliw! Parang ha! Parang hindi straight baliw kung straight baliw ikaw na yun!

Simbahan ng bayan, sobra sobra kong mamimimiss ang maganda, malaki at welcoming na aura nito! Ang maagang bagting ng aming simbahan na gumigising sa akin, ang aming mabait, palangiti at madiskarteng father na si Father Buhay! Sobra ko siyang mamimimiss! Pati na rin ang mga titig ng mga tao tuwing malelate kami, heheheh! Kung nakamamatay lang talaga ang mga titig nila malamang nasa humay na kami! Lol!

Ang mga libro kong nasobrahan sa bigat! At ang kunpletong school supplies ko dahil nga mayroon kaming sari sari store, well malapit lapit na rin sa ganoon! Basta! You don't need to know about that! It's not like kilala mo talaga ako!

Ang mga kurap na mga nagta tribike sa amin! Ahh! Yung truth! Medyo mahal ang pamasahe pero sa panahon ngayon bawat minuto ay ginto kaya I advice you na mag tricycle ka na lang! Mas makaka mura! Mabilis pa pero mas masayang mag bike lalo na kapag may kausap ka! Hihi.

Ang nakakasawang diskriminasyon na malawakang nagaganap sa aming school! Hindi po porket maingay kami, magulo na para bang nakawala sa hawla ay wala na kaming alam, mga labas pasok sa office at bad influence sa mga lower grade doon sa amin! Hustisya! Anong gusto niyo wag na naming pansinin ang mga lower grade! Daw tae kayo ehh! Diskriminasyon? Langya pakain ko sa inyo yan ehh! Hindi porket mga section B lang kami hindi na kami magagaling! Ipaakin namin sa kanila ang mga pasado naming mga school card ehh! Taena niyong mga mababa ang tingin sa aming taga section b.

Sam..