Demon Academy : Black Heartless Princess

chapter 72: over --

Chapter 72 : OVER --

I hate it! I really really hate it! Hindi ko inakala na kaya pala niya iyon sabihin sa akin. Bakit kailangan sa video recorder ko pa marinig? Ano ba ang problema niya at hindi niya masabi sa akin ng harapan? Maiintindihan ko naman kung ganoon pala talaga ang tingin niya sa akin hindi ko naman kailangan ipagsiksikan ang sarili ko sa taong ayaw naman pala sa akin. 

In fact, hindi naman siya kawalan sa buhay ko -- nabuhay ako ng 17 years na hindi ko siya kasama at higit sa lahat hindi ko din naman siya lubusan na kilala para sabihin niya ang mga salita na iyon sa akin. Akala ko siya na talaga yung tao na maaari kong pagkatiwalaan ng lubos pero hindi pala. Totoo pala ang sinasabi nilang lahat na sa simpleng akala nabubulagan kana agad. 

" Empress, are you okay? " Lazarette asked.

" Do I look like I'm okay? Are you blind? Are you an idiot or whatsoever? OFCOURSE, I'M NOT OKAY! " Sorry but I can't -- I still feel the hurt in my heart. The echo of his voice that I've heard in the voice recorder. It's killing me!

Oh' I know that you'll ask who is Lazarette. She's the new assistant of Lord Emperor -- older than me. She's in her 20's. Wala na kami sa old mansion -- dalawang oras na din simula ng makabalik ako dito sa Windsor Mansion. Ayoko na bumalik sa old mansion lahat na lang ng sakit doon ko nararanasan. Bakit ganito? Hindi naman ako masamang tao diba? 

" I'm sorry Empress. " 

Napatingin ako kay Lazarette. Ang amo ng mukha niya parang walang bahis ng kahit na anong kasalanan sobrang amo talaga ng mukha niya -- hindi ko alam pero mayroon isang napaka-samang ideya ang pumasok sa isipan ko habang pinagmamasdan ko ang mukha niya. Nakaramdam ako ng sobrang galit na may kahalong inis. 

" Lazerette? Do you really feel sorry? If you do. Get the knife over there and give it to me. " 

" K-Knife? " she's stammering with matching shock eyes. 

Tinitigan ko pa siya ng mabuti -- pinagmasdan ko na naman ang napaka-among mukha niya. Kung titignan siyang mabuti hindi mo ito aakalain na nasa 20's na dahil sobrang bata ng kanyang mukha at maganda. Ayoko ng mga ganyang mukha. Ayoko nakakakita ng mga mala-anghel na mukha. Nasusuklam ako sa tulad nila! 

Tumayo ako mula sa kinauupuan ko at lumapit sa kanya -- hindi na siya nakaalis para kuhanin ang knife na pinapakuha. Alam ko ang nararamdaman ngayon ni Lazerette --- TAKOT.

" Empress? What are you doing? " I know that she's scared. 

" Huh? Nothing. I just want to touch your face. You know what Lazarette? " 

Habang sinasabi ko iyon dahan-dahan kong nilalapit sa mukha niya ang mga kamay ko. Gusto kong hawakan ang napaka-amo niyang mukha, hindi ko alam pero iba ang pumapasok sa isip ko ngayon. What is this feeling? I hate this! I hate this feeling!

" DAMN! I HATE YOUR FACE! " I shouted those words -- for real.

Hindi alam kung ano na ang sumunod na nangyari bigla na lang nagdilim ang paningin at sa loob ng ilang segundo nakita ko na lang si Lazerette na nasa isang sulok ng kwarto ko at may sugat na ang kanyang mala-anghel na mukha. 

Ako ba ang gumawa ng sugat sa iyon?

" EMPRESS! OPEN THE DOOR. WHAT'S HAPPENING THERE? " Those stupid friends of mine,

Nagpapanic na naman sila Cheska sa labas -- Tsk. I'm not a child para gumanyan sila.

-

Clifford

I'm dead. No -- I'm already dead.

" Masaya kana? Ganyan ba talaga ang gusto mo mangyari? Ang magalit at kamuhian ako ni Gabby?! " 

Hindi ko alam kung saan ako nakakakuha ng lakas ng loob na makapagsalita sa kanyang harapan. Siguro ito ang resulta ng mga narinig kong salita kay Gabby kanina -- hindi ko naman talaga gustong sabihin ang mga iyon. Hindi naman totoo ang lahat ng sinabi ko sa voice recorder -- sinet-up nila ako. Sabi ko na nga ba may mali sa mga nangyayari pero --

" Clifford, you are nothing compared to my precious Gabby. Hindi ka nababagay sa kanya -- ikaw ang sisira ng lahat ng plano ko para sa apo ko kung ipagpapatuloy niyo pa ang nararamdaman niyo. Just think about it. You are nothing but a bastard in your family! " 

Yes. I know that. Tama naman ang sinasabi ng Lord Emperor sa akin ngayon pero kahit na! Hindi ko pa din matatanggap na iyon lang ang rason niya para pigilan ang nararamdaman ko para kay Gabby. He's not a God to tell what I am going to do or what is good for her grand-daughter. 

" You don't have to say anything. You do your part. Now, leave her alone! Huwag mo na ipakita ang pagmumukha mo kay Gabby. Hindi ka karapat-dapat para sa kanya!. " 

Isang malakas na sampal ang tumama sa aking mukha pagkatapos niyang sabihin ang mga masasakit na salita na iyon. Bakit ganito? Hindi ko na nararamdaman ang sakit na dumampi sa akin. Manhid na ba ako? Siguro nga dahil sa lakas ng suntok, sipa, bugbog na ginawa nila sa akin namanhid na ang buo kong katawan. 

Pero bakit ganito? Bigla ko na lang naalala ang mukha ni Gabby kanina bago siya tuluyan na umalis. GALIT. Galit ang nakita ko sa kanyang mga mata habang nakatingin siya sa akin at sandaling oras na iyon mabilis na nagbago ang buong emosyon niya. Akala ko mas magiging maayos na ang lahat sa oras na magkita kaming muli pero hindi pala -- 

" You know what? You're the best pretender that I've met. Great. Kung gusto mo sabihin ang mga iyon pwede mo naman sabihin sa akin sa personal kinailangan mo pa tuloy ng voice recorder. Pity. "

Gusto ko siyang lapitan at sabihin sa kanya na hindi totoo ang lahat ng narinig niya -- gusto kong sabihin sa kanya na sinet-up lang ako nila Drew para sa kondisyon na makita siya. Hindi ako alam pero noong mga oras na iyan biglang nanigas ang buo kong katawan at hindi ako makagalaw. Kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang galit. 

" Empress -- " 

" No. You don't have to explain what's going on. Because I already heard it. Clifford -- You don't know me well. "

After she said those words -- my whole world was breaking down.

-------x

Note: Short update. :) 
Minna~san! I have a new story. Genre : Comedy, Drama, Romance. 
Entitled: Unexpected Arranged Marriage.

Thank you! :)