23.03.18 #128
O şey her ne ise çoktan önüme geçmişti. Arkamı kontrol etmek istediğimde ayağım taşa takılmış kendimi bir anda yerde bulmuştum.
Düştüğüm için yeni yaralar açılmış kanların ince bir şekilde yol aldığı ellerimle yerden destek alarak aya...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
***
Yatağıma uzanmış karşımdaki kafası tamamen karışmış arkadaşıma bakıyordum. Anlatmak rahatlatmıştı, anlatmak anılarımda boşluklar olduğunu netleştirmişti.
Anılarımın çoğu yerinde kocaman bir boşluk vardı!
"Soru sorabilirsin" dedim gülümsemeye çalışarak Crystal'e baktığımda bir umut herşeyin iyi olmasını diledim.
Hayatım yeterince bataklık gibi değil miydi? Daha ne kadar zarar görebilirdim..
"Anlamıyorum Sky! Sen aptal aşık gibi olacak bir kız değilsin ki! Sen zekisin, nasıl seni kandırabildi? Nasıl anlamadın vampir olduğunu?" Crystal kendime sorduğu soruları dile getirmişti. Cevap olsa kendimi rahatlatabilirdim zaten.
"Bilmiyorum! Belkide aptal bir aşık gibi davranıyordum!" Sesim sonlara doğru kısılmıştı. Kendime bunu yakıştıramıyordum. Bir paradoksun baş kahramanı gibiydim.
"Anılarım.. boşluklar var Crys! Belkide.." Crystal yerinde doğrularak heyecanla cümlemi devam ettirdi. Bundan heyecanlanacak ne vardı tanrı aşkına?
Bu kız ciddi durumlarda bile falzasıyla malca davranıyordu. En azından komikti.
"Belkide birşeyleri anlayıp gerçeği öğrendiğinde anılarını sildi?" ona hak verir gibi başımı salladıktan sonra onun gibi yatağımda doğruldum.
Bu kadar şey anlatmıştım, şimdi daha yakındık ama Crystal hakkında hiç birşey bilmemem canımı sıkıyordu.
"Bana nasıl vampir olduğunu anlatsana" yumuşak ses tonum Crystal'i kandırmaya yetmiş gibiydi. CANIM BEN!
"Annem bizi terk etmişti, babamla yaşıyordum ve eşcinsel olduğumu öğrenince iyi karşılamayıp beni evden attı. Bir süre kendi ayaklarımın üstünde durdum ama okuldada bu haber yayılınca çok fazla acı çektim. Bana neler söylediklerini bilsen.. bende bir gün intihar etmeye karar verdim. Korkusuzdum. Yapacaktım ama bir vampirin beni kurtarması ile yapamamıştım. Bana vampir olma seçeneği sunduğunda hemen kabul etmiştim. Sonuçta kimseye ihtiyaç duymayacaktım ve burdayım" Crystal'e yaklaşarak sarıldım.
O da kötü şeyler yaşamıştı ama en azından vampir olmak kendi seçimiydi. Ah, çok mu bencilce davranıyorum?
"Ve birşey daha.. ondan önce nasıl biriydin? Bana karakterini anlat." Crystal gözlerini silerek bana baktığında ben tamamen geçmişe gitmistim. Daha dün gibiydi ama şimdi sadece hüzunle aklıma gelmekten başka hiçbir işe yaramıyorlardı.
