In the Shell of Emptiness

Chapter 2 |Reminisce|

After that first period of the class, Umupo ako sa pinakaduluhan sa kaliwa na kung saan naroon ang bintana at natatanaw ko ang pinakalawak ng buong eskwelahan.

I sighed in anger. Hindi dapat ako malilipat sa eskwelahang ito.

"Kamusta ka my dear step sister?" Sabi ng isang babaeng may mahabang buhok na kulay blonde habang may ngisi sa kaniyang mga labi.

"What do you want?" Sabi ko sa malamig na tono.
Narito ako ngayon sa living room at bigla lamang siyang dumating rito.

"Wala naman, I'm just here para ipaalala sayong kami na ni Ivani at ayokong maggala gala ang isang tulad mo habang nandito siya sa pamamahay namin." Sabi niya sa mas matapang na pagsasalita.

Napataas ako ng kilay.
Bahay NAMIN?

"Go ahead, I don't interfere. Basta ba sabihan mo din si Ivani na huwag din akong kausapin while he's in this mansion. In our mansion." I said.

Si Ivani ay ang pinakasikat sa aming school. He's popular because he has the looks and also, he's a varsity player at school. He's my friend too. At nagulat na lamang ako ng nagtangka siyang manligaw sa akin isang araw.

"Zaph, I want to court you." He said.

I was walking at the corridor and he is following me.
"Look Ivani, All my concerns to you is just a part of being friend with you. I want us to stay as friends!"

Nagdilim ang kaniyang mukha at mariin akong hinawakan sa braso. Akmang hahalikan niya ko ng pilipitin ko ang braso niya't ibalibag siya.

"Ivani!" Isang pamilyar na boses ng babae ang narinig ko.

My stepsister.

"So, do you really think na mapapasayo ang mansion na to? Goodluck my stepsissy. And by the way, I am really sure na hindi ka naman kakausapin ng boyfriend ko dahil ikaw lang naman daw ang kumakausap sa kaniya dati. Oh ano ka ngayon? Nganga. Yan ang napapala ng mga malalandi." She smirked.

Natatawa na lang ako sa aking isipan ng sabihin niya iyon. Ako ba talaga ang kumausap?

"Well then, if that's what you want to believe. Goodluck too. In your RELATIONSHIT."

Nagdilim ang mukha niya ng sabihin ko iyon.

Bumalik ako sa kinaroroonan niya at mas nilawakan ang ngisi. "Oops. Mali pala. Relationtrip?"

Sa buong araw na yun ay nakatulog ako ng mahimbing dahil sa pagrebut ko sa kaniya.
Ngunit dumaan na lang ang araw araw at ayun pa din ang isinusumbat niya.

"Bakit ba nandito ka pa huh?!!Wala ka ng pamilya pa rito Zaphira! Isa ka na lamang hamak na palamunin!!"
Sigaw ni Ehra sa akin. Step sister ko.

Noon pa man galit na galit na sa akin si Tita Veronica at si Ehra. Si Tita Veronica ang naging stepmother ko magmula noong naghiwalay si mama at si papa.

At si Ehra naman ay Anak ni Tita Veronica bago pa lamang maging sila ng aking ama.

"Stop it Ehra, I don't want us to fight." A tired voice manifest in my statement.

Narito kami ngayon sa mansyon namin sa Puerto Sigla. Dito kami nakatira magmula noong bata pa ako at ito na rin ang pinaka pundasyon ng samahan ng aking mga magulang. At nang umalis ang aking ina ay nawalan na ng buhay ang mansyong ito.