İNTİKAM "Tamamlandı"

2. Bölüm "Tehdit"

Keyifli okumalar.

*****

Ağır adımlarla hastane koridorunda volta atan aile kapalı kapılar ardından gelecek olan iyi bir haber bekliyordu. Duvarın dibine çökmüş bir şekilde oturan genç adam ise şahin bakışlarıyla kızın ailesinin davranışlarını izlemeye başlamıştı. Hüzün'ün olanlardan sonra sinir krizi geçirmesi üzere onu hastaneye kaldırmışlardı. Erem kendi ailesinin genç kızın ailesinden daha endişeli olduğunu fark edince gözleri kısılmıştı. Onların her hareketi gözlerine batar olmuştu. Annesi koridordaki bekleme koltuklarından birinde oturmuş sessizce gözyaşı döküyordu. Yengesi olacak kadın ise öylece kocasının yanında oturmuş, hasta ziyaretine gelmiş gibi gayet sakindi.

Zeynep Hanım oğlunun öfkeli bakışlarının hedefini görünce yutkunarak ayağa kalkmıştı. İlk kez Erem'i bu kadar öfkeli bir şekilde görüyordu. Oğlu gözlerinde ateş her an amcalarına saldıracakmış gibi duruyordu. Ağır adımlarla köşe dibinde oturan oğlunun önüne geçerek yanına diz çöktü. Erem annesinin araya girmesi ile odak noktasından koparak bakışlarını önüne diz çöken kadına çevirdi.

"Ne oluyor oğlum, neden bu kadar öfkelisin?"

"Sence de çok sakin değiller mi anne?"

"Onları boş ver sen, hadi dışarı çıkıp biraz hava alalım."

"Olmaz, Hüzün'ü burada tek başına bırakamayız."

"Oğlum onlar ailesi, ne olabilir ki?"

"Bilmiyorum anne ama onlara güvenmiyorum. Şu haline bak, sen bile yengemden daha çok üzüldün. Ağlamaktan gözlerin şişti ama o kadın tek damla düşürmedi."

"Öyle söyleme Erem, hadi çıkalım buradan."

"Olmaz dedim anne." genç adam etrafına bakınarak görmek istediği kişiyi göremeyince endişeyle annesine döndü.

"Babam nerede anne?" Zeynep Hanım oğlunun endişesi karşısında şaşkındı. Bu gün olanları düşündükçe onun endişesine hak verse de sakin kalıp çocuklarını korumalıydı.

"Babanın bir işi çıktı, onu halledip gelecek. Sen sakin ol ve dışarı çıkalım." Erem başını iki yana sallayarak gözlerini yeniden Hüzün'ün anne babasına dikti. Onlarda garip bir sakinlik vardı ve bu durum daha çok korkmasına neden oluyordu. Paranoyak olmaya başlamıştı. Yerinden doğrularak bilgi alabilmek için doktorun odasına doğru ilerlemeye başladı. Artık bir şeyler söylemesi gerekiyordu. Annesinin itirazlarına aldırmadan koridorda ilerlemeye başlamıştı. Etrafında olan bitenlerle ilgilenmeyerek doktorun odasının kapısına geldiğinde duraksadı. Kapıyı tıklatarak içeriden ses gelmesini bekledi.

Bekledi... Bekledi... Artık sessizliğe dayanamayan Erem kapıyı açarak hızla içeri girdiğinde masanın başında bilgisayarına odaklanmış adama ters bir şekilde bakıyordu. Üzerinde ki önlükten onun doktor olduğunu anlamıştı.

"Odama bu şekilde girmek için ne gibi bir mazeret uyduracaksın genç adam?"

"Kapıyı tıklattım ama cevap alamadım. Hastanız olan kuzenim hakkında bilgi almak istiyorum."

"Gerekli bilgi ailesine verildi."

"Hangi ailesi, kızları için tek damla dökmeyen annesi mi yoksa umursamaz bir tavır takınan babası mı? Hastanız Hüzün hakkında bilgi almak istiyorum. Yoksa bu hastaneyi başınıza yıkarım. Bunu yapmaktan geri durmam."

"Bak delikanlı, seni hastaneden attırmadan dışarı çık."

"Doktor Bey, bir söz vardır bilir misiniz bilmem. Sinek küçüktür ama mide bulandırır. Burası özel bir hastane ve tek bir skandalda yerle bir olur. Hastalarınızı kaybedersiniz. Emin ol benim çıkaracağım skandal o kadar küçük olmaz." Adam gözleri büyüyerek karşısında ciddi bir ifade duran Erem'e bakmıştı. Adam bir eli boynunda ki kravatı gevşetirken Erem gülümseyerek bekledi.