နံနက္ခင္းရဲ႕ အေအးဓာတ္က လူကို ပိုၿပီးေကြးလို႔ေကာင္းတယ္
"ဟင္"
"ႏိုးလာၿပီလား ေမာနင္း "
Sehun ေစာင္ထဲေအးေအးနဲ႔ေကြးေနတုန္း သူ႔ကိုၾကည့္ေနတယ္ ခံစားရတာေၾကာင့္ မ်က္လံုးေလးအသာဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ လူႀကီး ကသူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာ
" ဟုတ္ ေမာနင္း "
" ဒါဆို ၿပီးရင္ဆင္းလာခဲ့ ကိုယ္ breakfast စားဖို႔ေစာင့္ေနမယ္"
"Nae,arrosaw "
Kris ထြက္သြားကာမွ Sehunလည္း အိပ္ယာမွထကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္လာၿပီး
"ႏွလံုးသားေလးေရ သိပ္မခုန္နဲ႔ဟ ေတာ္ၾကာလူႀကီးၾကားသြားလိမ့္မယ္ "
Sehun ကိုယ့္ဘာသာကိုေျပာၿပီရီခ်င္လာသည္ လူႀကီးရာ က်ေနာ္ခင္ဗ်ားေၾကာင့္႐ူးေတာ့မယ္
.....................................................
Sehun ျပင္ဆင္ၿပီးေအာက္ထပ္ဆင္းေတာ့
Kris ကေကာ္ဖီေသာက္ေနသည္
"လာ ထိုင္ ဒီေန႔ ဒ႐ုိင္ဘာ"Nim" ခြင့္ယူထားတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ sehunnine ကို
ကိုယ္ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"ဗ်ာ"
"ဘာလို႔လဲ ဘာအဆင္မေျပလို႔လဲ"
"ဟင့္အင္း မဟုပါဘူး ဒီအတိုင္း"
"ၿပီးတာပါဘဲ ဒါဆို သြားရေအာင္ေလ"
"Nae ,လူႀကီး အာ ဟီး"
"ရပါတယ္ အဆင္ေျပသလိုေခၚေပါ့ ကိုယ္က hunnine လို႔ေခၚမယ္ Ok"
"ဟီး ဟု"
Kris ေငးသြားသည္ မ်က္လံုးေလးေတြက လျခမ္းေကြးေလးေတြျဖစ္သြားၿပီ သြားစြယ္ေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚသည္ အထိ ျပံဳးျပလာတဲ့ကေလးေၾကာင့္ သူခဏတာ ဆံြ႔အ သြားသည္
"လူႀကီး သြားမယ္ေလ"
" ဟင္ အင္း"
ကားစီယာတိုင္ကို လက္တဖက္တည္းနဲ႔ ကြၽမ္းက်င္စြာေမာင္းနင္ၿပီး ဆံပင္ကို ေနာက္သို႔ဂ်ယ္နဲ႔လန္ဖီးထားတဲ့ လူႀကီးက ခန္႔ညားလြန္းတာထက္ကိုပိုတာပါ ႐ွပ္အက်ီၤကို တံေတာင္ဆစ္နားအထိေခါက္ထားၿပီး ၾကယ္သီးႏွစ္လံုးေလာက္က ျဖဳတ္ထားေသးတာ လူႀကီးကသိပ္ပဲမ်ားတာဘဲ အဟိ
"ကိုယ့္က အဲ့ေလာက္ေတာင္ေခ်ာလို႔ေသခ်ာၾကည့္ေနတာလား"
"အမ္ အဲ့လိုမဟုတ္ ,ေက်ာင္းေရာက္ၿပီဘဲ ေကာင္းေကာင္းသြားပါ"
သူ႔ကို အ႐ုိအေသေပးၿပီးတာနဲ႔ တခ်ိဳးထဲ ကားေပၚက ေျပးဆင္းသြားေသာ ေကာင္ငယ္ေလး ျမင္ကြင္းက ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္အထိ လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္
