Chanyeol ေလဆိပ္ထဲကေန...ငိုေနဆဲျဖစ္တယ့္ baby ကိုေပြ႔ခ်ီၿပီး အျပင္ဘက္ကိုထြက္လာလိုက္သည္။တခ်ိဳ႕ကသူတို႔ကို အထူးအဆန္းဖုန္းေတြနဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြ႐ိုက္ေနၾကသည္။ရင္ခြင္ထဲက ေကာင္ေလးကလည္း...႐ိႈက္ငိုေနဆဲ~~
ယန္ေျဖာင္းဘက္မွာ ႐ွိတဲ့....သူ႔ကိုယ္ပိုင္တိုက္ခန္းဆီကိုသာေခၚလာလိုက္သည္။
"မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္....baby ကငိုရင္မလွဘူး! ႐ုပ္အရမ္းဆိုးတယ္ "
မ်က္ေစာင္းေသးေသးက ထိုးျပန္သည္။ဘာမွေတာ့မေျပာဘဲ...သူ႔လက္ေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔သာ မ်က္ရည္ေတြကို ...ပြတ္သုတ္လိုက္ၿပီး ဆိုဖာေပၚမွာၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနတယ္...
"ဗိုက္ဆာၿပီလား? မနက္ထဲက... ဘာမွမစားလာဘူးမလား "
"အင္း..."
"ဒါဆို ခဏေစာင့္...ကိုယ္ဖုန္းဆက္ၿပီးမွာေပးမယ္ "
Chanyeol လွည့္ထြက္လိုက္ေတာ့....လက္ကိုလာကိုင္တဲ့ baby~
"chan...ကဘာလို႔hunnine အေပၚအဲ့ေလာက္ေကာင္းေနတာလဲဟင္ "
"ေအာ္...baby ရယ္ ကိုယ္ေလဆိပ္မွာတုန္းက ေျပာတယ္ေလ ခ်စ္လို႔...မင္းေလးကို အရမ္းခ်စ္တယ္ Sehun "
"chan...ကေရာ ခ်စ္တယ္ေျပာၿပီး..hunnine ကိုငိုေအာင္လုပ္မွာလား "
Chanyeol....Sehun ေဘးကိုကပ္ထိုင္လိုက္ကာ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုလိုက္ၿပီး...
"ကိုယ့္ကိုေသခ်ာၾကည့္ baby!...ကိုယ္ ရင္ခြင္က အျမဲတမ္းမင္းအတြက္ဘဲ...မင္းနာက်င္ေနရင္ ခိုနားလို႔ရမယ့္ေနရာေလး...ကိုယ့္ႏွလံုးသားကမင္းေလးအပိုင္ ကိုယ္အရင္ကမင္းကိုငိုေအာင္လုပ္ခဲ့ရင္ေတာင္...ခုခ်ိန္ကစၿပီး ကိုယ္ေၾကာင့္မင္းမ်က္ရည္မက်ေစရဘူး.."
"hunnine...ဗိုက္ဆာလာၿပီ! chan "
"ဟင္...အင္းအင္း "
Chanyeol စားစရာေတြမွာလိုက္ၿပီး...baby ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ တခုခုအသည္းအသန္႐ွာေနတဲ့ပံု.....
"baby...ဘာေပ်ာက္လို႔လဲ?? ဘာ႐ွာေနတာလဲ "
"ဆဲြႀကိဳးေလးေလ...hunnine ကို ni ni ဝယ္ေပးထားတာ။ေပ်ာက္လို႔မျဖစ္ဘူး chan...႐ွာေပးပါေနာ္ "
baby .....ရယ္။
Chanyeol လည္းဆိုဖာေအာက္ေတြေရာလွန္ေလွာ႐ွာေပမယ့္ မေတြ႔။Sehun ကငိုမဲ့မဲ့ေလးျဖစ္ေနၿပီ....
