Roses // Larry

Son

1K okunma için herkese ayrı ayrı teşekkür ederim. Yorumlarınızı gizlemeyin ve oy vermeyi unutmayın.

Sevgilerimle,

-M. 💜🌈🦄

~

Kaç kez izledim gözlerini
Şu karanlık gecelerde
Uyurdun
Ben ise ziyan olursun diye uyumazdım
Bakardım sadece
Güllerin en güzeline
Ne güzel gülerdin öyle
Bilirdin, gamzeni her görüşümde
Kalbimden uçardı kelebekler,
Konarlardı benim kırmızı gülüme
Mutluluğumun limanıydın
Gittikçe yaklaştığım bir uçurum vardı ki,
Ne kadar çabalasan da tutamadın ellerimi
İstesen durmazdım
Her cümlesinde kanadığım şarkıları söylerdim sana
Her kelimesinde sızlayan bu yara,
Son kez dinlediğim bu şarkı,
Bu acı,
Son sözüdür okyanusumun seninle dolu kıyılarına

***

Harry birkaç dakika süren bakışmalarından sonra cesaretini toplamıştı. İyice düşünmüş kararını vermişti. Louis'ye gözleriyle bir sürü şey anlatırken gözlerinden bir damla yaş çenesine süzüldü.

Aklına gelen şarkı sözleriyle gözlerini kapattı.

Babam her zaman, "Kötü hissettiğinde ağlama." derdi.
Ama anne, her göz kırpışımda gözyaşı var.

Şarkıyı seslice söylemek için dudaklarını araladı ve titreyen sesine aldırış etmeden mırıldandı:

"Ah, paramparçayım. Bu beni mahvediyor. Ama biliyorum; kırgın bir kalp, sevilmiş bir kalptir."

Louis şarkının devamında ona eşlik ettiğinde gözlerini aralayıp sessizce onu izledi.

"Dünyaya senin gibi bakabilmeyi isterdim. Çünkü biliyorum ki, sevginin olduğu bir hayat, yaşanıyor demektir."

"Hayatımda sevgi yok. Yani sen gelmeden önce yoktu."

Elinde olmadan onu düzeltişine gülümsedi Louis. Onu kaybetmek istemiyordu. Ama belki de artık bu acının sonlanması için ona izin vermeliydi?

"Neyse, gideyim ben. Hoşçakal Louis. Seni çok seviyorum. Eğer bunu yaparsam, her gün senden güller bekleyeceğim. Beni unutma ama kendine iyi bak, tamam mı? Üzülme."

Louis kesilen nefesi yüzünden acımaya başlayan kalbini durdurabilmek için yumruğunu sıktı. Canı o kadar yanıyordu ki...

"Harry," dedi kısık sesiyle. "seni çok seviyorum." diye kekeledi. Sesi titriyordu.

Onu ellerinden tutup nefessiz kalana kadar öpebilirdi. Ama o sadece izliyordu. Harry onun dudaklarına bir öpücük bıraktı ve gözyaşları içinde arabayı terk etti. Louis onu izlemeye devam ediyordu. Eve girip tamamen gözden kaybolduğunda arabadan indi.

Harry aralık bıraktığı kapıdan yavaş adımlarıyla uzaklaştı. Ayakları onu odasına götürürken gözyaşları hızlandı.

Tamam, bu düşündüğünden daha zordu. Kalbi göğüs kafesinden fırlayacak gibi atıyordu! Henüz işin asıl kısmına geçmemişti fakat ilk kez bu kadar ciddiydi ve bunu yapacağını bilmek bile onu geriyordu.