2.Bölüm: "Çünkü Sen.."

220 146 5
                                    


   Ders bittikten sonra kendimizi zar zor dışarıya attık. Temiz havayı içimize çektik simge bana baygın bir suratla bakıp

"yemin ediyorum beynimi hissetmiyorum beyincigim yok artık."dedi. Bende bu söylediğine kahkaha atmaya başladım. O sırada Ceyda hızla yürüyerek bana çarptı bende yeri boyladım. Bu kız gerçekten benden ne istiyor anlamıyorum 2 senedir benimle ne alıp veremediği var bilmiyordum. Aynı sınıfta olmamamıza rağmen sürekli benimle uğraşıyor beni aşalamaya çalışıyordu. Kendisi mimarlık okuyordu en azından ben öyle biliyordum buraya birkaç öğrenci icin ders anlatmaya geliyormuş. Ben söyleyenlerin yalancısıyım tabi kafamı kaldırıp Ceyda'ya baktım kızıl saçları, renkli gözleri, uzun ince bacakları yanı anlayacağınız düzgün güzel bir fiziği vardı. Ama malesefki güzelliği ve güzel vücut hatlarının olması ona yetmiyordu ki benimle uğraşıyordu. Kendimi övmek gibi olmasın güzel kızımdır. Neyse asıl konumuza gelelim yanı Ceyda'ya Ceyda benim düşmeme alaylı bir şekilde sırıtırken yürümeye başlamıştıki Simgenin birden Ceyda'ya çelme takmasıyla  Ceyda'nın yeri öpmesi bir olmuştu. Simge gülerek

"Al iste cezanı buldun gerizekalı." dedi. Simge bana elini uzatıp beni kaldıracaktıki Gökhan'ın beni tutup yerden kaldırmasıyla neye uğradığımı şaşırdım.

"Ayperi iyi misin? Birşeyin yok değil mi? Bir yerin ağırıyor mu?" diye tek tek sorularını sıraladı. Ona gülümseyerek.

"İyim bir problem yok."dedim. Gökhan bir hışımla Ceyda'ya dönüp.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun aptal!!? Sakın bir daha ona yaklaşma!!?" diye kükredi. Ceyda Gökhan'ın dediklerini umursamadan yanımızdan ayrılırken. Gökhan'ın kolundan tutup kendime çevirdim.

"Sakin ol iyim ben birşeyim yok." dedim. Gökhan hışımla elimden tutup çıkışa doğru yürütmeye başladı arkamda kalan simgeye gülümseyerek.

"Sonra görüşürüz." diyip el salladım.

Gökhan hemen bir taksi çevirdi ikimizde taksiye binip okuldan uzaklaştık. Kim bilir insanlar ne anladı elimi tutmakta neyin nesiydi? Ona sinirle dönerek.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun elimi tutmakta neyin nesi?" diye sordum. Gökhan sinirli bir şekilde bana dönüp.

"ne yapsaydım kucağımamı alsaydım bunumu isterdin?" diye sordu sırıtarak. Cevap vermeden önüme döndüm aptal şey birde dalga geciyordu. Evin önüne geldiğimizde Gökhan parayı ödedi bende hemen kendimi dışarıya atıp sinirle apartmana doğru yürümeye başladım.

"Ayperi!?" Gökhan ismimi bağırarak söyleyince ona doğru döndüm.

Hızla yanıma geldi ellerini ensesine atıp kaşımaya başladı. Başka bir kız görse bu yaptığını üstüne atlardı çok sevimli ve karizmatik görünüyordu şuan.

"Ben şey özür dilerim yani birden oldu elini tutmam haklısın o konuda." dedi.

Bende hafif bir tebessüm ederek "Önemli değil ben insanlar yanlış anlayacak diye kızdım yoksa ben yanlış anlamadım anlamamda beni biliyorsun." dedim. Söylediğime karşılık yüzü düşerken ben birşey söylemesine izin vermeden.

"Neyse sonra görüşürüz." diyip hızlı adımlarla apartmana girdim. Koşar adımlarla merdivenlerden çıkıp kapıyı çaldım. Annem gülümseyerek kapıyı açıp.

"Hoşgeldin kuşum." dedi bende anneme gülümseyerek.

"Hosbuldum annecim." diyip içeri girdim. Anneme dönüp.

"Ben odamdayım." diyerek yukarıya çıktım. Odama girip kendimi yatağın üstüne bıraktım halim kalmamıştı artık  dinlendirmek için kapattığım gözlerimi uykuya teslim ettim.

Kısa Bir Şiir Seni Seviyorum Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin