Unexpected Love (COMPLETE)

Κεφάλαιο 24

Ορέστης στη φωτογραφία
_______________________________________

"Ήρθες να χαλάσεις το δικό μου ραντεβού, και τώρα ήρθες να τον γαμήσεις;!" Τους φώναξα.

Η Μάρα σηκώθηκε από πάνω του και καλύφτηκε με ένα σεντόνι. Ο άλλος σηκώθηκε και πάλι καλά φορούσε το εσώρουχό του. Δεν είχα καμία όρεξη να δω τίποτα που δεν θα μου άρεσε. Αυτό που είδα όταν μπήκα ήταν αρκετό.

"Δεν έχεις να πεις τίποτα;" Της φώναξα.

Δεν με ένοιαζε, ποιός άκουγε και ολόκληρη η γειτονιά να ξυπνούσε, εμένα δεν θα με παίζει η Μάρα. Πικάντικο νομίζει ότι είναι; Δεν είναι το κορίτσι που ερωτεύτηκα. Δεν ξέρω γιατί κάνει αυτά που κάνει.

"Ειλικρινά Μάρα, δεν είσαι το κορίτσι με το οποίο έγινα κολλητή, δεν είσαι το κορίτσι που ερωτεύτηκα. Όχι πλέον. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που σε άλλαξε, αλλά ελπίζω να ξανά βρεις τον εαυτό σου." Είπα πιο ήρεμα.

Δεν το πιστεύω ότι δεν μιλάει. Δεν έχει να δικαιολογηθεί για τις πράξεις της; Γιατί τα κάνει όλα αυτά;

"Εσύ εδώ θα κάτσεις;" Ρώτησα τον άντε να μην πω.

"Θα φύγω όταν θέλω εντάξει; Δεν θα μου πεις εσύ ποτέ να φύγω." Είπε και τον κοίταξα αηδιασμένη.

"Να σε ρωτήσω κάτι;" Είπα και τον κοίταξα. Όταν δεν απάντησε συνέχισα. "Εσύ τι κερδίζεις από όλο αυτό;" Τον ρώτησα και κοίταξε την Μάρα. Αυτή χαμένη στο κόσμο της.

"Αυτή." Είπε και ήθελα να του σπάσω τα μούτρα.

"Ορέστη σε παρακαλώ φύγε." Είπε η Μάρα. Τώρα βρήκε να μιλήσει

"Θα φύγω, μου ο και μόνο επειδή το ζήτησες εσύ." Είπε και την φίλησε στο στόμα πριν ντυθεί και φύγει.

"Τώρα που είμαστε η δύο μας, πες μου ένα πράγμα και θα φύγω." Είπα και σήκωσε το βλέμμα της για να με κοιτάξει. "Γιατί; Γιατί έπρεπε να έρθεις και να χαλάσεις το ραντεβού μου, με αυτό τον τρόπο. Η Χριστίνα όταν φεύγαμε έτρεμε από τον τρόμο, και εγώ το ίδιο. Θα μπορούσαμε να είχαμε πάθει κάτι. Η Χριστίνα μετά από αυτό που έπαθε έχει... Δεν είναι και πολύ καλά. Αν ήθελες να χαλάσεις τόσο πολύ το ραντεβού μας, μπορούσες να έχεις βρει τόσους άλλους τρόπους και όχι να μας τρομάξεις. Ελπίζω να χαίρεσαι, γιατί τα κατάφερες." Είπα και ειλικρινά συγκρατιώμουν πολύ για να μην κλάψω.

"Ευτυχία, ότι και να πεις έχεις δίκιο. Δεν ξέρω γιατί έκανα ότι έκανα. Δεν έπρεπε καν να σας είχαμε ακολουθήσει, αλλά όταν έκλεισες το ραντεβού σου μπροστά μου, νευρίασα τόσο πολύ που θόλωσα, τα έχασα. Νόμιζα ότι σε έχασα για πάντα." Είπε και άρχισε να κλαίει.