Jun Myeon ေလးတစ္ေယာက္..ဒီေန႔ေတာ့..ေက်ာင္းကိုေစာေစာစီးစီးေရာက္လို႔ပါေလ...
ေစာေရာက္ဆို...ဒီေန႔ေတာ့..Papaရဲ႕အသိတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔တာနဲ႔သူ႔ကားနဲ႔ပါလာျခင္း ။
အဲ...Papaအသိတင္မဟုတ္...သူ႔သားဆိုတာပါ ပါေသးသည္...ကားေပၚမွာလည္းအၿငိမ္ကိုတစ္စက္မေန...
ဟိုနားလာထိ ဒီနားလာထိနဲ႔...ေပါက္ေပါက္ေဖာက္လိုက္ပံုမ်ား... နားေတြေတာင္ကြဲထြက္ေတာ့မဲ့အတိုင္း 😐
နာမည္က ဘာတဲ့...Park Chan Yeolဆိုလား...
ႀကီးေကာင္ႀကီးမားနဲ႔...လူကိုလာလာမွီေသး...သူ႔လက္တစ္ေခ်ာင္းေလာက္ပုခံုးေပၚလာတင္လိုက္ရင္ကိုေတာ္ေတာ္ေလးတာ...
အခုလည္း သူ႔အေဖcar parkingထိုးတာမေစာင့္ပဲ hyungနဲ႔အတူသြားမွာဆိုၿပီး ဆူေဆာင့္ေနလို႔... မနည္းေခ်ာ့ထားခဲ့ရေသး 😕
အခန္းေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့...မွန္ျပတင္းေပါက္ေလးထဲကခိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့...ေက်ာင္းသားေတြတစ္ေယာက္မွမေရာက္ေသးတာေၾကာင့္....
"Samလာရင္ ငါအရင္ေရာက္ေၾကာင္းႂကြားရမယ္"
မိန္႔မိန္႔ႀကီးတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ရင္း...အခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္.. ဖြင့္....
"အမေလး"
ေ႐ွ႕ဆံုးတန္းမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီး.. စာက်က္ေနတဲ့ Chen ေၾကာင့္စိတ္ပါေလသြားသည္...
ႂကြားမလို႔ပါဆို 😑
"ေရာက္ၿပီလား ေစာလွခ်ည္လားဟ"
ေစာေရာက္တာကို ထူးဆန္းသလိုမ်က္ႏွာေပး လာလုပ္ေနတာမို႔ ပုခံုးတြန္႔ျပလိုက္ၿပီး ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္..
"မင္းဘယ္အခ်ိန္ထဲကေရာက္ေနတာလဲ..ၾကည့္လဲလုုပ္ဦး သရဲနဲ႔တိုးေနဦးမယ္"
"အိမ္မွာစာက်က္ရတာ feelမလာလို႔ပါကြာ"
"Hyung"
ခပ္က်ယ္က်ယ္အသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...ထင္တဲ့အတိုင္း ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ 😫
ေသာက္ျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔ ျပန္မထူးပဲ ေမွာက္အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့ ေဘးဝင္ထိုင္ၿပီး..အမယ္...ခါးကိုလာဖက္.... ကိုယ့္ေက်ာျပင္ေပၚ ေခါင္းလာတင္ေနေသးတာ...
