Part 6

121 21 2
                                    

တစ္​ကိုယ္​လံုး မူးရစ္​ႏုံးခ်ာ​ေန​ေသာ အာရံုႏွင္​့ LuHan အိပ္​ရာထဲသာ ​ေခြ​ေနမိသည္​။ ​ေန႔​ေတြလည္​း မသိ ၊ ည​ေတြလည္​း မသိ ။ ဘယ္​အခ်ိန္​ ဘယ္​အခါ မဆိုထားႏွင္​့ ။
ဒီ​ေန႔ဘယ္​ရက္​ဆိုသည္​ကိုပင္​ သူခန္​႔မွန္​းႏိုင္​ျခင္​း မ႐ွိပါ​ေလ။

သူ႔အတြက္​ မ်က္​လံုးပြင္​့လာလွ်င္​လည္း ထႏိုင္​သည္​့အင္​အားမ႐ွိ ။ လွဲ​ေလ်ာင္​းၿပီး ၾကာလွ်င္​လည္​း သတိလစ္​သည္​လား အိပ္​​ေပ်ာ္​သည္​လား သူ႔ကိုယ္​သူ မသဲကြဲတဲ့အထိ ၊ ဤအလုပ္​ႏွစ္​ခုႏွင္​့သာ ပတ္​ခ်ာလည္​႐ိုက္​လ်က္​႐ွိသည္​။

တစ္​ခါတ​ေလ သူႏိုးလာလွ်င္​ သူ႔ခႏၶာကိုယ္​တြင္​ ​ေခြၽးထြက္​​ေနသည္​ကို ခံစားရမည္​။ တစ္​ခါတ​ေလလည္​း ​ေအး​ေနသည္​​ေပါ့။ တစ္​ခါတ​ေလက်ရင္​လည္း တစ္​ကိုယ္​လံုး ဘယ္​နားကပူလို႔ ပူမွန္းမသိ ၊ ခံရခက္​လွသည္​။
သို႔​ေသာ္​လည္​း သူ႔တြင္​ အသံထြက္​ဖို႔​ေတာင္​ အားမ႐ွိ။

သူ ဒီ​ေလာက္​ခံစား​ေနရသည္​ကို​ေတာင္​ တစ္​​ေလာကလံုး သတိမထားမိၾကဘူးလား လို႔​ေတာ့ သူ​ေယာင္​လို႔​ေတာင္​မ​ေတြးမိပါ​ေခ်။
ျဖတ္​သြားျဖတ္​လာ​ေတြ႐ွိ​ေသာ လမ္​းၾကားထဲ သူ​ေမ့လဲ​ေနခဲ့တုန္​းက​ေတာင္​ ထူမ​ေပးခဲ့တဲ့သူ တစ္​​ေယာက္​​ေတာင္​ မ႐ွိဘူးမလား ?

ိထိုသို႔သူစိမ္​း​ေတြက​ေတာင္​ သူ႔ကို လ်စ္​လ်ဴ႐ႈထားၿပီးၿပီပဲ ...
သူ႔ကို မုန္​းတီး အျမင္​မၾကည္​တဲ့ အတန္​း​ေဖာ္​ အတန္​းသား ၊ အ​​ေဆာင္​​ေဖာ္​​ေတြဆီက​ေတာ့ သူ ဘာ​ေမွ်ာ္​လင္​့လို႔ရဦးမွာလဲ?
​ေျပာရမည္​ဆိုလွ်င္​ အခန္​းတြင္​း သူတိတ္​တိတ္​​ေလး ​ေသသြားရင္​​ေတာင္​ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​​ေနၾကမဲ့ သူ​ေတြခ်ည္​းပဲ ။

"အဟြတ္​...ဟြတ္​ "

အသံကမထြက္​ႏိုင္​တဲ့ၾကားထဲ ​ေခ်ာင္​းဆိုးရလွ်င္​ LuHan ပင္​ပန္​းသည္​။ ထိုသို႔ ​ေခ်ာင္​းဆိုးရမည္​့အစား သူ အိပ္​​ေပ်ာ္​(တစ္​နည္​း ​ေမ့​ေျမာ)တာကမွ ခံရ​ေတာ္​​ေသးသည္​ဟု LuHan ​ေတြးမိသည္​အထိ ။

သိပ္​​ေတာ့မၾကာ LuHan ဆု​ေတာင္​းျပည္​့​ေလၿပီ ...။ ​ေမွးစင္​းလာ​ေသာ မ်က္​ခြံတို႔က မၾကာခင္​ LuHan ကို ​ေျခာက္​ျခား​ေစ​ေသာ အိပ္​မက္​တို႔ထဲသို႔ အျပင္​းခရီးႏွင္​​ေစဦးမည္​။ ၿပီးလွ်င္​ သူလန္​႔ႏိုးလာမည္​။ ခႏၶာကိုယ္​အႏွံ႔နာက်င္​ျခင္​းကို ခံစားရမည္​။ ၿပီးရင္​​ေတာ့ သူထပ္​ အိပ္​​ေပ်ာ္​သြားမည္​။

RED[HIATUS]Where stories live. Discover now