Mirror (Completed)

Kabanata 34

Welcome home, baby.

Sa paglabas ko sa airport ay sinalubong ako ng init ng pinas. I am back!

Dala ang maleta ay pumara ako ng taxi. Sino bang mag aakala na sa paghahanap ko kay Tyron sa England ay babagsak ako bilang isang modelo at sumikat pa ako. Napangisi na lamang ako at napailing.

Hindi biro ang Mahigit apat na taon ko pang pananatili doon. But the four years made me rough and strong.

Dumaan ang sinasakyan kong taxi sa edsa at nakita ko ang isang billboard na ako ang modelo. Suot ang isang puti na damit at may pangalan ko sa ibaba at ng bahay na ipini presenta ko.

Kinuha ko ang phone ko at nag open ng account. Saktong online ang account ni Tyron. Nagtipa ako doon ng mensahe.

"Tyron, call me. My old number." sa apat na taon ay bibihira kong makausap si Tyron dahil laging so Tobias ang may hawak ng phone niya.

Agad na tumunog ang phone ko. Nanginginig ang kamay sa pagmamadali ay sinagot ko ito.

"Where are you?" bungad na tanong nito tila hindi na din makapag hintay kung nasaan nga ba ako.

"Philippines. Currently in Edsa." wika ko.

"Okay, go to this Magic Hotel at the BGC, Makati." sinabi ko iyon sa taxi at sinabi niya na medyo malayo pa daw kami doon.

"Tyron, can I go there tomorrow? I need to meet someone first." hiling ko sakanya. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.

"Vannalein, hinintay kita ng ilang taon. One more day is suffocating but I will wait. Call me here okay. Or send me where you are. I will go with you." Tuloy tuloy na wika niya. Kinagat ko ang labi ko at tumango.

Nagpahatid ako sa Avenue Hotel sa Makati dahil iyon ay kasama sa binigay sa akin ni Alex sa envelope. May sampung 5 star hotel na kasama sa ibinigay niya at kailangan ko lamang pumili kung saan ko gustong manatili. Sinigurado niyang pagbalik ko ay may pupuntahan ako katulad ng nangyari sa akin sa England. I have nowhere to go ng maubos ang pera ko sa kaka hotel.

Inilapag ko lamang ang mga gamit ko at umalis ng muli. Pumara ako ng taxi at tinawagan si Jerome. I just hope na ito pa din ang number niya.

Sa ilang ring ay may sumagot nito. "Jerome! What is this! My beloved, Vannalein!?" narinig ko sa kabilang linya ang pang gigil ng boses ng babae. I wonder kung tamang oras at tama ba ang tinawagan ko.

"Oh. She's my friend on college, Sweetheart. Anyway, give it to me.." sunod kong narinig ay ang boses niya sa kabilang linya. "Vannalein? How are you." tanong niya.

"Jerome, do you have some time? Let's meet and you should bring your -- is that your wife?" tanong ko sakanya. "Yes. She is. And yes I have some time but not today." wika pa niya.

I chuckled. "It's alright. I just want to apologize to you again. And I want to know if you know what is the address of my sister..."

Ibinigay niya sa akin ang address thru message. Sinabi ko iyon sa taxi driver at nagpahatid doon.

I want to fix everything first before finally face my happiness.

Nagpunta ako kay Vannah, my sister and apologize. If there is something England and Alex taught me aside from being strong that is to apologize and receive a forgiveness.

Mag a apat na ang anak niya at samantalang ako ay malabong magka anak muli o baka nga hindi na.

Iyon ang sabi ng Doctor ko. Na kung magbubuntis ako ay magiging 50/50 ang buhay ko at talagang manganganib ako. Eclampsia is not a joke.