(ZawGyi)
ရာသီဥတု တအားမပူရင္ အဲကြန္းမေျပာနဲ႔
ပန္ကာေတာင္မဖြင့္တဲ့ ဦေလးက
ဒီမနက္ပိုင္း မိုးအုံ႔ၿပီး ပူစပ္ပူစပ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္
အဲကြန္းဖြင့္ထားတာမို႔ လုဟန္ ဇိမ္က်ေနတာအမွန္
ေျခေထာက္ နာေနသည္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး
အိမ္ေ႐ွ႕က ဆိုဖာေပၚမွာ လဲကာ ကူ႐ွင္ေလးကို ေခါင္းအုံးၿပီး အဲကြန္းေလခံကာ ျပန္အိပ္ဖို႔ လုဟန္ ျပင္ဆင္ေနမိတယ္။
ဘဝမွာ အေရးႀကီး ဆုံး က အိပ္ဖို႔ပဲ
"လုဟန္ေလး လမ္းထိပ္က အေဒၚႀကီးေဂ်ာင္ ဆီမွာ ၾကက္ဥ သြားဝယ္ေပး"
ဟိန္းကနဲထြက္လာတဲ့အာဏာသံမက် အမိန္႔မက်ေလသံႀကီးနဲ႔က အိပ္စက္ခ်ိန္ကိုဖ်က္စီးဖို႔ေရာက္လာတာမို႔ လုဟန္ ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႔ ထထိုင္ရင္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက ဦးေလးကို ဂ်ိဳကစ္ ကစ္လိုက္တယ္။
ခိုင္းစားလိုက္တာမ်ား သူ႕တူ မဟုတ္သလိုပဲ
"လုဟန္ ၾကက္ဥဝယ္ေပးလို႔"
အသံျပန္မေပးပဲေပကပ္ကပ္ထိုင္ေနရင္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအပ႐ြန္ႀကီးနဲ႔ အသားလွီးဓား ကိုင္ကာ တစ္ခုခုကိုလွီးေနတဲ့ သူ႕ဦးေလး
ဒီတူေလး ေျခေထာက္နာေနတာသိလို႔ ေကြၽးေနက် ဝက္အူေခ်ာင္းေတြအစား
အသားေလးဘာေလးဝယ္ေကြၽးတာလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ မ်က္ရည္ဝဲၿပီး ကူ႐ွင္ေလးကို ပိုဖိဖတ္လိုက္တယ္။
ေလာကမွာ ငါ့ဦးေလး အေကာင္းဆုံး~
"လုဟန္ မေပကပ္နဲ႔ သြား ငါဒီမွာ ဝက္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ေနတာ မအားဘူး"
"ဟင္ ဝက္အူေခ်ာင္း "
ေလာကမွာ ငါ့ဦးေလး မေကာင္းဆုံးပါပဲ T T
အဲ့ဝက္အူေခ်ာင္းေတြကို လုဟန္စားေနရတာ
၁ပတ္ေလာက္႐ွိေနၿပီ။
လူပ်ိဳဦးေလးႀကီးကို ပိုးေၾကးပမ္းေၾကး အေနနဲ႔
နယ္ထြက္ ဝက္အူေခ်ာင္းေတြအမ်ားႀကီး လာပို႔သြားတဲ့ လမ္းထိပ္ကအပ်ိဳႀကီး လင္မရပါေစနဲ႔ လို႔ လုဟန္ေမတၱာေတြပို႔သလိုက္ေနမိတယ္။
YOU ARE READING
The Day I First Met Love ( Hiatus )
FanfictionCrushကိုစျေးဗန်းအတင်းခင်းတာတောင်ရည်းစားမရတဲ့လူကတော်ယုံFaလား လုဟန်ကတော့ စျေးဗန်းမချရသေးဘူး ကိုကြီးက တန်းဝယ်သွားတာ အားကျလား အားကျလဲမတတ်နိုင်ဘူး ဆက်အားကျနေလိုက် :3
