Voor Altijd||vervolg My Happiness

Hf. 1

Ik sta op het perron. "Schiet op oompie!" Zeur ik. Ik kijk waar Mya, Brandon en Sophia zijn. "GIRLLLLLLLL!!!" Ik zie Mya op me af rennen. "Hoe gaat het meneer Weasley." Vraagt ze beleeft. Ik moet lachen Mya is nooit beleeft behalve tegen volwassenen al kan ze een grote mond hebben. .. "Goed en met jou Mya." "Geweldig we hebben in  de vakantie mijn familie in Afrika opgezocht!" Opeens zien we een jongen met vel groen haar op ons aflopen. "OH MY GOWD BRANDON WAT IS ER MET JE HAAR GEBEURT!!" Schreeuwt Mya of het perron. "Rustig vrouw, ik ben transfo-" "GIRLLZZZZZ EN BOYYY." Daar komt Sophia in haar Spaanse jurkje. "I've miss you!!" Ik lach. Trouwens zo zien wij er nu uit.

Sophia^^

Brandon alleen dan met groen haar^^

Mya^

En ik.

Je kan zeggen dat we cute zijn. Oke we hebben nogsteeds die armbandjes van vroeger maar geloof me we kunnen mensen goed irriteren.

Maar oke terug naar het perron. Ik geef George een knuffel en pak mijn trolly. "Doe voorzichtig." Ik knik. "Ik houd van je."  Hij glimlacht. "Ik ook van jou." We rennen de trein in. "Oke girlz - en boy. Dit is waar we eeuwen op hebben gewacht, we gaan naar Hogwarts." "En we gaan het ze niet makkelijk maken." Mya grinnikt. "Voor altijd?" Ze knikken. "Altijd." We lopen de eerste coupé in. "Hoi wij zijn je grootste angst." Begint Mya. En ik begin met lachen. "Nee wij zijn Mya, Sophia, Brandon en Hope." Zeg ik. De gene die in de coupé zit reageert niet. "Hallo??" Ze antwoord niet. We gaan zitten.

Ze opent haar ogen. "Sorry ik wist niet dat ik bezoek had.." Ik glimlach wij zijn Sophia, Mya, Brandon en Hope." "Lillian, Lillian Kruml." Ik lach. "Je vader is Kruml?" Ze knikt. Mya kijkt haar heel de tijd boos aan en ik stoot haar aan. "Dus in welke afdeling hoop je te komen?" "Gryffindor maar anders Slytherin." Ik knik. "Gryffindor of Hufflepuff." Zeggen Brandon en Sophia tegelijk en Sophia wordt rood. "Gryffindor of Ravenclaw." Zeg ik bedenkelijk. "IK wil gewoon Gryffindor." Zegt Mya en ze slaat haar haar over haar schouders. Ik grinnik. "De trein stopt zo, we moeten ons dus omkleden." "Ik houd mijn kleding aan." Zegt Sophia eigenwijs. Lillian trekt haar wenkbrauw op. "Mijn oma heeft de jurk ze gemaakt!" Oja Sophia woont nu bij haar oma nadat ze mishandelt werd. Ik glimlach. "Kom op." Ze zucht. "Als ik je haar mag vlechten!" Ik zucht nu ook. "Oke!" Ze grijnst. We stappen de trein uit. "Hadi Hagrid!" Zeg ik. "Haai kleine Hope." "Zijn er monsters in dit meer?" "Ja hoezo?" "Niks." Lieg ik gauw en ga met Brand,My en Soof in een bootje zitten. "Kijk!" Ik wijs naar beneden als ze kijken duw ik ze voorover.  Maar wat ik niet had verwacht is dat Mya mij mee trekt. "Whaa!!" "MIJN HAAR IS GERUÏNEERD!" Schreeuwt Mya. Brandon lacht zich rot. En we klimmen het bootje weer in Lillian die in het bootje voor ons zat draait zich om en schreeuwt:" Kijk uit!" En natuurlijk wordt het weer roze.

Hoi dit is het vervolg op my hapinnes! Dit boek zal voorral over Hope gaan maar er komen ook ander in!