65.Bölüm

1.1K 54 7
                                    

(Multi : Poyraz)
Kader onları uzaktan izlemeye başlamıştı, çok yakınlardı bunu görebiliyordu. Yağmur ve yanındaki adam biraz daha konuştuktan sonra sarılıp ayrılırlar. Yağmur bir yöne, karşısındaki adam da diğer yöne yürümüştü. Kader yavaş yavaş adamı takip etmeye başladı...

Yağmur'un yeterince uzaklaşğını farkettikten sonra telefonundan ses kaydını başlattı ve adamı durdurdu...

Poyraz: buyrun?

Kader : şey... merhaba... ben az önce sizi Yağmur'la gördüm de...

Poyraz : aa Yağmur'u tanıyor musun?

Kader : evet... çok şeker kızdır

Poyraz : öyledir tabii, canım benim ya...

Kader : biz Yağmurla baya yakınız aslında ama sizi tanımıyorum...

Poyraz : şey tanışalım o zaman... ben Poyraz. Sen de...

Kader : Kader... Kader ben

Poyraz : aa Yağmur bahsetmişti sanırım. Aranızın iyi olduğuna emin misin? Yağmur bana pek öyle anlatmadı diye hatırlıyorum ama yanlış da hatırlıyo olabilirim...

Kader : bi de benden mi bahsetti? İnanmıyorum... (sessizce)

Meral de bu arada Güney'i arar. Onu bilgilendirmek istiyordu... ama tek başına olduğundan yurttan ayrılamayacağı için bunu telefonda söylemek zorunda kalacaktı...

Meral : Güney, Yağmur yanında mı?

Güney : yok... aslında buluşacaktık ama hala gelmedi, geç kaldı herhalde

Meral : tabii iki randevusu var, ordan oraya yetişmek zor oluyordur.. (sessizce)

Güney : ne dedin anlamadım, sesin gelmedi

Meral : gelir birazdan merak etme dedim...

Güney : evet... neden sordun ki sen Yağmuru?

Meral : ha şey... Yağmur gelemez canısı çünkü şuan başka biriyle görüşüyor

Güney : haberim yoktu, kiminle?

Meral : valla orasını bilemicem. Bir adamla görüşürken yakalandı da bize

Güney : ne adamı? Ne diyorsun sen Meral? Hem sen nerden biliyorsun?

Meral : valla canısı biz de anlamadık. Kader görmüş, görür görmez aradı. Sahilde kafede buluşup konuşmuşlar

Güney : yok canım, benzetmiştir.

Meral : ben de öyle dedim ama yok, oymuş...

Güney : hiç ihtimal vermiyorum bunun doğruluğuna. Hem Yağmur biriyle görüşecek olsa bana söylerdi...

Meral : canısı, söylememesinin sebebi belli. Sonuçta hani biriyle, bir adamla görüşüyorsa bir de gizli saklı, bunun tek bir nedeni vardır, o da aldatma...

Güney : yok artık... Yağmur mu?

Meral : valla ben de şaşırdım ama olabiliyormuş demek ki... Kader görmüş, baya samimilermiş, sarmaş dolaş... onları öyle görünce baya şaşırmış, hemen beni aradı zaten. Ben de hani en azından bil diye sana söylemek istedim.

Güney : siz Yağmuru sevemediniz zaten, kıza iftira atıyorsunuz bence.. Yağmur öyle bir kız değil çünkü...

Meral : evet pek sevdiğim söylenemez ama senin iyiliğin için söylüyoruz canısı. Hani daha fazla aldatılma diye... hem bunu diyeceğini biliyorduk, bunu sana ispatlıcaz hiç merak etme, sonra bize teşekkür edersin...

Telefonu kapadıktan sonra Güney şüpheye düşmüştü çünkü Meral çok kendinden emin konuşmuştu. Üstelik son derece dakik olan Yağmur'un gecikmesi de onun şüphelenmesine sebep olmuştu...

Yağmur gelince Güney ona bunu sormak ister. Sonuçta evet, aldatan biri bu onlara sorulduğunda bunu açık açık söylemezlerdi belki ama en azından bakışlarından ve tavırlarından yalan söyleyip söylemediğini anlayabilirdi.

Yağmur : ya Güney, geçk kaldım kusura bakma...

Güney: dert değil... nerdeydin ki sen? Pek geç kalmazdın normalde

Yağmur : ufak bir işim vardı da...

Güney : anladım...

Yağmur bakışlarını kaçırıyordu... Güney birşeylerden şüphelenmeye başlamıştı...

Güney : Yağmur... biz yakında evlenicez ya hani... birbirimizden gizlimiz saklımız yok dimi?

Yağmur : yok tabii ki Güney... neden böyle birşey sordun ki durduk yere? Anlamadım...

Güney: bilmiyorum... öyle sormak istedim. Yani ben senden hiçbirşey saklamadım bugüne kadar, sen de öylesindir herhalde diye düşündüm

Yağmur : tabii ki...

Güney : yok ben dayanamıyorum, sorucam... bana hiçbirşey söylemeden biriyle buluşmuşsun, bir adamla. O herifle ne işin vardı Yağmur?

Kırgın ÇiçeklerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin