Korte Flikken Maastricht verhaaltjes

4. Het paardenmeisje

Hobbelend rijdt ze rondjes door de bak. Haar eerste les. Haar vader en moeder staan met een brede glimlach langs de rand te kijken. Zijn arm rust op haar schouders. Af en toe krijgen ze en vluchtige blik van hun 6 jarige dochter.
Ze zeurde al dik twee jaar dat ze op paardrijles wilde. De twijfel bij haar moeder is nog steeds te merken, paarden zijn niet haar ding. De grote, lompe dieren kunnen met het grootste gemak iemand verwonden. Al haar hele leven is ze angstig, tot groot ongenoegen van haar dochter. Gelukkig is haar vader niet bang, en een stuk meegaander. Hij had het vanaf het begin al goed gevonden en geprobeerd zijn vriendin over te halen. Na een jaar lang zeuren was ze dan eindelijk overstag gegaan. Haar dochter mocht op paardrijles, maar pas zodra ze haar eerste zwemdiploma had gehaald. Het enthousiasme van het kleine meisje werd gecompenseerd door de teleurstelling van het zwemmen, ze heeft een hekel aan zwemles. Dit was dan ook het perfecte excuus om haar toch haar best te laten doen.
Net voor haar zesde verjaardag haalde ze het diploma. De wachtlijst op de manege was ellenlang, en dik een jaar later kregen ze dan eindelijk bericht. Het was zo ver! Het bericht kwam op dinsdag binnen, en ze zou de volgende week op woensdag gaan beginnen. Tot die dag hadden ze de tijd om de benodigde spullen te kopen. De hele week heeft hun kleine Isa van enthousiasme gestuiterd. Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Om half vier waren ze op de manege aangekomen. Elk paard in de stal kreeg een aai over zijn of haar neus van vader en dochter. Isa's moeder bleef in het midden van het pad lopen. De grote wezens om haar heen gaven haar een beangstigend gevoel. Haar kleine meisje liep zonder enig probleem op het grootste paard van stal af, met haar vader achter haar aan.
Nog geen kwartier later hadden ze te horen gekregen op welke pony ze zou gaan rijden. Isa was zelf op een meisje van een jaar of 16 afgestapt om te vragen of ze kon helpen. Een kleine, dikke, zwart met witte Appaloosa werd door het meisje uit haar stal gehaald. Met een grote glimlach op haar gezicht had ze goed opgelet wat er moest gebeuren, en waar alle riempjes vast gemaakt moesten worden. Al die tijd had haar vader met het grootste plezier de pony voor zijn dochter vastgehouden. Eva had op een afstandje toegekeken. De pony mocht dan wel niet heel groot zijn, maar een hoef- of tandafdruk is zo gemaakt. Eigenlijk zou ze dicht bij haar dochter willen zijn, om haar te kunnen beschermen. Maar ze wist ook dat haar nervositeit het paard en haar dochter niet zouden helpen. Buiten dat vertrouwde ze Wolfs volledig om hun dochter te beschermen en helpen waar nodig.

Een klein kwartier later zit ze bovenop de pony. De pony hobbelt op de automatische piloot achter de rest van de groep aan. De vrouw in het midden van de bak legt Isa uit hoe ze het beste in balans kan blijven.
'Ze doet het goed hé?' Glundert Wolfs.
'Zeker. Ik had alleen gehoopt dat ze een andere hobby uit zou kiezen.' Zucht ze.
'Je loopt de hele dag met een wapen achter moordenaars en overvallers aan, maar zo'n onschuldig dier vind je eng. Hoe kan dat toch?' Grinnikt hij.
'Maurice is ooit eens door zo'n beest gebeten, zonder dat Maus iets verkeerd deed. Een tripje naar de eerste hulp en 8 hechtingen waren het resultaat. Vandaar dat litteken op zijn bovenarm.'
'Dat Maurice ooit gebeten is wil niet zeggen dat jij daar de rest van jouw leven bang voor moet zijn. De kans dat ze wat doen is klein. Isa is zés, en die loopt op alles af, groot of klein dat maakt haar niet uit. Misschien moet je eens over die angst heen stappen en het proberen. Dat zal zij vast leuk vinden.' Hij wijst naar zijn dochter, die op haar beurt naar hem zwaait. Eva zegt niets terug en blijft de rest van de les stil naast hem staan. Eva van Dongen, één van de stoerste en taaiste vrouwen van het politiebureau is bang voor paarden. Daar wil ze verandering in gaan brengen. Hoe ze over haar angst heen gaat komen weet ze nog niet, maar ze doet alles voor haar kleine meisje. Ook als dat grote en enge paarden bevat.