Korte Flikken Maastricht verhaaltjes

7. Tinder

Hard wordt er gelachen in de kelder van de Ponti. 'Marion, die is toch veel te jong voor jou?' lachend kijkt ze haar roodharige vriendin aan. 'Dat kan prima. Iets jonger is niet erg.' Verdedigt ze zichzelf terwijl ze met haar vinger op het groene hartje drukt. 'Hij is 20 jaar jonger dan jij!' Roept Eva hard lachend. Ze staat op van haar stoel om uit de keuken een nieuw glas chocolademelk in te schenken. Wolfs stapt voor haar opzij, terwijl hij druk bezig is met het maken van het avondeten. Hij houdt zich wijs buiten de conversatie van de twee dames. 'Is hij niets voor jou dan?' lacht Marion. Ze schudt driftig haar hoofd. 'Nee, veel te jong. Dit kan je toch geen man noemen.' Ze neemt weer plaats naast haar vriendin aan de keukentafel. Marion veegt een aantal keer met haar vinger over het scherm van haar telefoon, waarna ze het scherm weer naar Eva draait. 'En deze dan? Deze is tweeëndertig.'
Afkeurend schudt ze weer haar hoofd. 'Sinds wanneer zijn we op zoek naar een man voor mij?' Gebarend vraagt ze of ze nog een glas wijn in moet schenken.
'Je bent al zo lang alleen, Eva. Jij verdient ook een leuke vent. Nou, iets ouder dan jij dus?' Ze knikt als antwoord op de wijn en pakt Eva's telefoon van tafel.
'Ik heb helemaal niets met dat internet daten, Marion. Van mij hoeft dit allemaal niet. Ik kom liever gewoon een leuke man op straat tegen.' Zodra het glas weer halfvol is brengt ze de fles naar Wolfs, die meteen zijn eigen glas bijschenkt. Hij steekt een soepstengel uit naar Eva, die hem dankbaar aanpakt.
'Nee, jij komt ze zeker liever op je werk tegen.' Een grijns verschijnt rond Marion's mond.
'Ik heb geen idee wat je bedoelt.' Ze maakt haar ogen los van die van Wolfs en schenkt een onschuldige blik richting de vrouw aan tafel. 'Nee, dat zal best. Kom nou maar kijken.' Met een tweede soep stengel in haar hand neemt ze weer plaats aan de keukentafel. 'Ik heb de app op je telefoon gedownload en een account aangemaakt.' Marion drukt de telefoon in Eva's handen. 'Je hoeft nu alleen maar naar rechts of links te swipen.' Legt ze verder uit. 'Swipen?'
'Met je vinger naar links of naar rechts vegen.' Verduidelijkt ze haar uitleg. Eva tilt haar wenkbrauwen op en kijkt kieskeurig naar haar telefoon. Net op tijd worden er twee grote kommen soep op tafel gezet, wat haar een goed excuus geeft om dit onderwerp af te sluiten.

Met de radio zacht aan op de achtergrond leest ze op haar laptop het recentelijke nieuws. Haar telefoon trilt een aantal keer in haar achterzak. Ze besluit de meldingen te bekijken en klapt zuchtend haar laptop dicht. Een aantal over-enthousiaste berichten van haar vriendin, die na het eten was vertrokken, vullen het beeldscherm van haar telefoon. Ze vertelde drie dates rijker te zijn, en vroeg zich af of er bij Eva al wat leuks tussen had gezeten. Ze sluit de berichten weer af en tikt met tegenzin de Tinder app aan.

Nadat ze zeker dertig keer afkeurend met haar vinger over haar scherm heeft geveegd, komt Wolfs de trap af gelopen. 'Wat ben je aan het doen?' Ze legt haar telefoon op de tafel en klapt haar laptop weer open. 'Niets bijzonders.'
Minutenlang zitten ze stil naast elkaar aan de keukentafel. Zij doet wat dingen op haar laptop, terwijl hij de krant leest. Tot de rustgevende stilte bruut wordt onderbroken door harde geluiden die uit Eva's telefoon komen.
'Nou, jij bent populair.' Een geïrriteerde ondertoon is in zijn stem te horen. Eva heeft inmiddels haar telefoon uitvoerig bekeken, 'Hoe kan dit nou, ik heb drieëntwintig matches en vijftien berichten. Ik heb alles naar rechts geswipet.' Onbegrijpend staart ze naar haar telefoon, tot Wolfs hard begint te lachen. 'Volgende keer moet je proberen om de goede kant op te swipen. Je moet ze naar links vegen als je het niets vindt.'
'Je gaat toch niet menen dat ik nu bij alles aangegeven heb dat ik ze leuk vind?' Ze slaat haar handen voor haar gezicht en begint hard te lachen. 'Hoe kan ik nou zo dom zijn?'
Wolfs haalt zijn schouders op en slaat zijn krant dicht. 'Aan mij moet je het niet vragen, ik heb er ook geen verstand van.'
Na een paar aanpassingen op haar telefoon steekt ze hem goedkeurend weer in haar achterzak. 'Weet je wat? Ik hou het voortaan wel bij de mannen die ik op het werk tegen kom. Ik ga naar bed.' Ze geeft hem een knipoog en verdwijnt daarna met hoge snelheid de trap op.