My Knight in Shining Fangs [Fangs Series # 1]

Chapter Eight

Chapter 8

“Malandi ka!”

“Oo nga!”

“Kayo ni Sir ano?!”

“Umamin ka!”

“Kaibigan mo kami pero naglilihim ka sa amin!”

Hindi ako binu-bully. Sila Cindy, Jean at Florence pinapaamin ako. Eh sa wala naman akong dapat aminin.

‘Tumigil nga kayo dyan. Malamang secretary niya ako kaya kasama niya ako. Tsk!” humarap ako sa salaaming at inayos ang buhok ko. Nasa ladies room kami at break time naming ngayon.

“Eh may nakakita daw sa inyo kahapon after lunch pabalik kayo dito sa company. Saan kayo pumunta, ha?” usisa ni Cindy. Inirapan ko naman siya. Ang dudumi ng utak nila sa totoo lang!

“Sa bahay ni—“

“HUWAAAAT?!” Exaggerated nilang chorus.

“Ang OA lang!”

“Nag-ano kayo do’n ni Sir?” tanong ni Jean. Tinignan ko lang siya—poker face.

“OMG! Malaki ba?” nakangising sabi naman ni Cindy.

“Yung bahay? Oo!” pataray kong sabi.

“Eeeek! Ang swerte mo girl!” she shrieked. Napailing na lang ako. Mabuti na lang kami lang sa ladies room. Baka masabihan pa ako ng ambisyosa o gold digger kung may makarinig.

“Boss ko lang siya at Secretarya niya ako. Hanggang do’n lang ‘yon.” Paliwanag ko sakanila. Hindi kasi ko titigilan ng tatlong ‘to eh. Ang ayaw ko lang ay baka may makarinig. Mahirap na.

“Eh magkwento ka na lang kung ano’ng nangyari.” Pangungulit ni Cindy.

“Confidential. Classified. Secret. Bawal malaman.” Sabi ko saka lumabas ng ladies room.

“Ang dugas mo naman!” sabi ni Cindy na nakasunod sa akin.

Hinarap ko naman siyang nakapameywang. “Wala ba kayong trabaho?” tumawa naman ang tatlo saka ako nginitian nang makahulugan.

“Tara na, Girls. Magtrabaho na tayo at baka masisante tayo ng ating future boss.” Sabi ni Jean tapos humagikhik sila.

“Aba’t—ugh!” nagsitakbuhan na sila palayo sa akin. Kaasar talaga ang tatlong ‘yon. Lagi akong pinagtitripan!

Umakyat na ako sa 21st floor where I belong. Tuesday pa lang at nasabi ko na sa mga kapatid ko ang tungkol sa Palawan.

Kakatok sana ako sa office ni Sir pero may narinig akong nagtatalo. Alam kong bawal mag-eavesdrop pero kung malakas naman talaga ang boses, kahit ayaw mong making—hindi mo din mapipigilan.

It was Sir and some guy. Hindi ko naman maintindihan pinag-uusapan nila. I can’t relate.

Nang ma-feel ko na tapos na silang mag-usap, agad akong umupo sa table ko at nagpaka-busy—kunwari. Kung ano-anong papeles ang inayos ko. Binuksan ko din computer ko at in-open ang MS word para kunwari nagta-type. Ay teka nga, bakit ba ako magpapanggap? Wala naman akong narinig eh. Diba?

I was busy typing something when the intercom flashed. It was Sirs’.

“Ms. Torres…” he says.

“Yes, Sir?”

“How long you’ve been there?” he asked.

“Po? Hindi pa naman po masyadong matagal. Bakit po?”

“May iuutos ako sa’yo.” Tapos ibinaba niya na intercom.

Lumabas naman ‘yung kausap niya sa loob. It wasn’t just a guy. It was a guy with a jaw dropping appeal. At kung kasalanan mang aminin, mas gwapo siya kay Sir. At parang sumasapaw ang sex appeal niya at hindi na-carry kaya ibinigay niya kay Sir.