My Knight in Shining Fangs [Fangs Series # 1]

Chapter Fifty

Alright, before you read the last chapter, gusto ko lang panuorin mo ang video sa multimedia. It was the Prenuptial wedding video nilang dalawa. Para ma-feel niyo ang pagbabasa. Pinagpuyatan ko 'yan. :(

Chapter 50

2 years later…

“Ate, happy graduation!”

“Happy graduation, anak.”

“I am so proud of you, hija.”

Lahat ng pagbati naririnig ko sakanila after ng gradution ceremony. I am so overwhelemed at nandito sila sa US para saksihan ang graduation ko. 3 days before ng graduation nandito na sila kaya nagawa pa naming mag-bonding.

Apat na taon na pagtitiis. Is it worth it? Very! Masarap sa pakiramdam na makapagtapos ka ng pag-aaral. Isa ‘to sa mga bagay na hindi puwedeng manakaw sa’yo ng iba. Ito lang ang puwede mong maipagmalaki kaya napaka importante ang makapagtapos.

“Hija, Kent arranged an exclusive dinner for us in Chef Gordons’ at naghihintay na raw siya roon.” Sabi ni tita Shaila. Napatango naman ako sakanya. Kaya pala after kong makuha ang diploma bigla na lang siyang nawala. Ang alam ko ay napaka-hirap magpa-reserve sa restaurant na ‘yon. Pero alam kong walang imposible kay Kent.

Kagaya na lang no’ng nag-propose siya sa akin. Hindi ko alam na pupuntahan niya ako. Hindi ko alam na dahil sa party ay tototohanin niya ang pagpunta niya. Tinulungan niya ako noong tapusin ang book report ko. I was so amazed kasi natapos namin ‘yon that night. Alam kong matalino si Kent pero mas lalo akong humanga sakanya when he helped me finish my book report. He stayed here for five days at umalis din naman siya. He meets Macy at sinabihan niya ‘tong huwag daw akong iimbitahin sa kahit na anong party.

We’re engaged at alam na ‘yon nila tatay. Nang binalita ko sakanila, ako pa ang nagulat kasi alam na raw nila. Kay tatay raw unang nag-propose si Kent at pumayag naman si tatay. Nakakatuwa nga at parang nag pay off ang lahat ng paghihirap namin noon. Nasaktan kami ni Kent that almost broke us apart. Muntikan na akong mamatay pero binigyan ako ng second chance para mabuhay. And now, we’re ripping what we sow. Sabi nga nila, sa lahat ng kalungkutan at paghihirap ay may kapalit. And I think eto na ang kapalit no’n. Masaya kami. At kung may darating man na problema, alam na namin na makakaya namin kasi nandiyan kami para sa isa’t-isa.

Nasa restaurant na kami at kumakain. And Kent—as usual is pretending he’s eating. Isa sa secreto na hindi namin puwedeng ibunyag ay ang katauhan niya. We talked about it at hindi malalaman nila tatay na isa siyang vampira.

“Happy graduation, love.” Bati sa akin ni Kent kahit sinabi na niya ‘yon kanina bago pa magsimula ang graduation ceremony.

“Thank you, Kent.” Nakangiti kong sabi sakanya. May binigay naman siya sa akin black suede invitation na may stamp sa gitna with a lettering of KT.

“What’s this, Kent?” tanong ko habang binubuksan ‘yun invitation. Hindi naman siya sumagot at panay ngiti lang ang binigay sa akin.

Halos manlaki ang mata ko sa nabasa. It was a wedding invitation and our names are in it. Kumpleto na siya from Flower girl, ring bearer, secondary sponsor, Principal sponsor, brides maids, and best man.

“K-Kent,” hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Ganito-ganito rin ‘yon no’ng nagpropose siya. Ang saya sa pakiramdam at hindi ako makapag salita. Napatingin ako kay tatay at tumango siya sa akin at parang alam na niya.

“Tinulungan namin si Kent mag-plano ng lahat. Halos isang taon din ang pag-prepare namin niyan.” Sabi ni tita Shaila.

“Everything is planned at kumpleto na ang lahat. Ikaw na lang, Theyn.” Sabi sa akin ni Kent. Natatawa akong naiiyak. Parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang saya. Pinangarap kong magplano ng kasal kasama ako. Wala naman sa akin kung engrande o simple lang. Ang importante ay maikasal kami.