A Night With A Stranger (Completed)

Chapter 89

Christine's POV

"Doc anu kamusta sya? Okay na ba sya? Pwede ko na ba syang makita? Makausap? " sunod sunod na tanung ko sa doctor ng lumabas ito ng Operating room.

"Are you? " tanung ng Doctor.

"She's the girlfriend" sabat ni Ella.

"Ah okay where's the family of the patient? " tanung ng Doctor. Hindi ba pwedeng sabihin nya muna sakin ang kalagayan ni Yohann?

"Ah Doc kakacontact ko pa lang sa Tatay ni Yohann na nasa ibang bansa ngayon." ani naman ni Papa.

"Ah okay. Well Im very sorry but the patient is still under observation" malungkot na sabi ng Doctor.

"What do you mean? " tanung ko.

"Well natanggal naman na namin ang bala sa katawan nya pero Fatal ang tama ng bala sa kanya. Mababa rin ang mga vitals nya. Kaya ililipat namin sya sa ICU." ani ng Doctor.

"Magigising naman na po sya diba? Makakausap ko sya diba? " naiiyak na konsa mga naririnig ko. Hindi na ito kinakaya ng dibdib ko.

"Im so sorry but the patient is in comatose" sagot nito. Napatakip naman ako sa bibig ko. Para kasing hahagulgol na ko sa harap ng doctor dahil sa mga naririnig ko.

"Salamat doc" narinig kong sabi ni Papa at niyakap ako nito kasama si Mama.

"Hindi to dapat nangyayari sa kanya. Kasalanan ko to." umiiyak na sabi ko. Ako na lang sana yung nandun hindi si Yohann.

"Shh~ dont say that." ani ni papa habang pilit akong pinapatahan.

"Hindi ko kaya kapag nawala si Yohann. Hindi ko kakayanin." hindi ko kakayanin lalo pa at kasalanan ko tong lahat.

"Dont worry. Hindi sya mawawala be strong" ani naman ni mama.

"Kasalanan to ni Cindy. Sana pag bayaran na nya lahat ng kasalanan nya." hindi ko napigilang sabihin iyon. Kahit pa naririnig ako ni Papa.

"Wag kang mag aalala,  mahuhuli rin sya. At ako mismo ang magpapakulong sa kanya. " ani ni Papa tinignan ko ito at nakita ko ang sakit sa mga mata nito.

Cindy's POV

Nagsuot ako ng pang nurse na damit para makapasok sa room ni Yohann. Nalaman ko kung saan ito naka confine at agad akong nagtungo dito. Nalaman ko din na comatose ito.

Pagpunta ko sa ICU sinigurado ko munang walang tao dito bago ako pumasok.

Pagpasok ko agad kong nakita si Yohann. Paramg may kung anung sumaksak sa puso ko.

"Yohann" sambit ko. Sunod sunod nang tumulo ang mga luha ko. Lumapit ako dito at hinawakan ang kamay nito.

"Yohann Im sorry" umpisa ko

"I didn't mean to hurt you. Bakit ka kasi humarang ei. It supposed to be Christine not you." hinalikan ko ang kamay nito. Malamig ito.

"Yohann mahal na mahal na kita at ang gusto ko lang maging akin ka. Maging masaya tayo katulad ng dati. Patawarin mo ko" ang sakit sakit makitang nag kakaganito ang mahal ko ng dahil sakin.

Pero kasalanan din naman nya ei bakit nya kasi hinarang yung dapat para kay Christine.

"Yohann wake up. Please. Hindi ko alam kung anung gagawin ko sa sarili ko kapag nawala ka ei" hinigpitan ko ang hawak sa kamay nito.

"Cindy" nabitawan ko ang kamay ni Yohann at nagdadalawang isip na lumingon sa tumawag sakin.

"Dad" sambit ko. Lumapit ako dito at agad na niyakap ito ng mahigpit. Niyakap din ako nito.