Duvar (Ladrien) ✔️

Final: Evli Mutlu Çocuklu Yaşa

NOT: Yazarınız sırf gözünüzde canlansın diye bir saat fotoğraf aradı ve koydu. O yüzden plz biraz emeğe saygı. (Emeğe saygı derken yorumlarınızı ve yıldızlarınızı esirgemeyin diyorum.)

Hep birlikte fotoğraf çekileceğimiz yer olan güzel bir ormana gittik. Her yer yeşillikti ve çok hoş bir ambiansı vardı. (Ambians ne demek tam olarak bilmiyorum ama bu tarz cümlelerin içinde duymuşluğum var. Kabul edin okurken böyle bir havalı hissetmediniz mi? Anlamını bilen yazarsa çok makbule geçer.)

Adrien çoktan gelmişti. Düğün arabası beyazdı ve renkli çiçeklerle süslenmişti.

Birkaç resim çekildikten sonra gözüm saate kaydı. Çoktan dört buçuk olmuştu. Sekizde düğün başlıyordu ve altıda orda olmamız lazımdı.

Yol da bir saat sürüyor.

Geç kaldık işte.

Tabi öküz gibi gelinlik olmasa daha kolay yürüyebilirdim. Alya bir kolumdan Brigette bir kolumdan tuttu, yarım saat zaten arabaya binmek sürdü.

Trafikte camdan sarkıp, 'Ulan utanmıyor musunuz da bir saat bekliyorsunuz! O gaza basmak çok da zor olmamalı. Hadi ama yürüsene ukala! Gelin var burda!' diyesim geliyor da oturuyorum oturduğum yerde.

Düğünü yapacağımız yere vardığımızda (sonunda) heyecandan karnıma ağrılar giriyordu.

Çok hoş bir manzarası vardı.

Hazırlıklar yapılmıştı, ama kontrol etmesem olmazdı. İçime sinmezdi yani. Şöyle bir etrafta dolandıktan sonra gelin hazırlık odasına geçtim.

Brigette ve Alya'nın da yardımıyla makyajımı yapıp saçımı düzelttim. Ne kadar çok şey olmuştu gerçekten. Gözümün önünden anılarımı geçirirken Brigette ayakkabımı çıkardı.

'İlk benim ismimi yazacaksın!'

'Tabi ki kuziş.'

'Sonra da beni yaz ama!'

'Ayıpsın kanka.'

Siyah bir kalem alıp beyaz ayakkabının altına isimlerini yazdım. Sonra aklıma gelen bekar arkadaşlarımın adlarını da yazıp tekrar giydim.