The house

အပိုင္း(၃)Zaw Gyi / Unicode

Zaw Gyi

ညေနေတာင္ ေစာင္းေနျပီ
နာရီျကည့္ေတာ့ ၅နာရီ
   "ငါ့Duty ျပီးျပီပဲ"
ကုတ္ခြ်တ္ျပီး သိမ္းမယ္အလုပ္
အခန္းထဲကို မမနန္းဝင္လာသည္။
"မမနန္း ေရာက္ျပီလား"
"အင္း ေရာက္ျပီ ေဝယံေလး မမနန္းကိုတစ္ခုကူညီပါလား"
"ေျပာေလ မမနန္း"
"အခု အသစ္ေဆာက္ေနတဲ႔ ခြဲစိတ္ကုသေဆာင္အေပၚဆံုးထပ္မွာ ခြဲျပီးေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနတဲ႔လူနာေတြ ထားတာသိတယ္မလား"
"သိတယ္ေလ မမရဲ႕"
"အဲ႔မွာ တာဝန္က်ေနတဲ႔ ကိုထက္ျမက္ကို ဒီ ဖိုင္ေလးေပးေပးပါေနာ္ အခန္း၂မွာေနာ္"
"ရပါတယ္ မမနန္းရဲ႕"
မမနန္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွလံုးခြဲစိတ္ေဆာင္
မွွာ မရွိမျဖစ္တဲ႔သူပါ။ အသက္က ၃၅ႏွစ္ျဖစ္ေနေပမယ့္ လည္း အရြယ္တင္ျပီး လွပလြန္းသည္။ စိတ္သေဘာထားလည္း ျပည့္ဝေသာ မမနန္းသည္ ေယာက်္ားတိုင္းရဲ႕ အိပ္မက္ထဲက မင္းသမီးေလးျဖစ္ေနသည္ေလ။

ခြဲစိတ္ကုသေဆာင္မွာ လူေတာ္ေတာ္ရွင္းေနျပီ
အလုပ္သမားေတြ ျပန္ျပီထင္တယ္
ေဘးေလွခါးကပဲ အေပၚဆံုးထပ္ကို တက္သြားလိုက္သည္။ ကိုထက္ျမက္ကို သိပ္ေတာ့မရွာလိုက္ရ။ ကိုထက္ျမက္ကို ဖိုင္ေပးလိုက္ျပီးေတာ့ နာရီျကည့္လိုက္ေတာ့
၆နာရီထိုးေတာ့ မည္ျဖစ္ေသာေျကာင့္
ျမန္ျမန္ဆင္းလာလိုက္သည္။
ဒုတိယထပ္ေရာက္ေတာ့ ဝုန္းဆိုေသာ အသံေျကာင့္ ေျခေထာက္မ်ားရပ္တန္႕သြားသည္။
ေသခ်ာနားစြင့္လိုက္ေသာ္လည္း ဘာသံမွထပ္မျကား ေသာေျကာင့္ ဆင္းမယ္အလုပ္
" တစ္ေယာက္မွ မရွိျကဘူးလား
ဒီမာလူရွိတယ္ ကူညီျကပါအံုးးးး"
ထိုအသံျကားမွ

"ဟာ လူရွိတယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ဒုကၡေရာက္ေနတာပဲ"

အသံလာရာမွန္းျပီးသြားလိုက္သည္။
ေတြ႔လိုက္တာက ျကမ္းျပင္မွာ ေခြေခြေလး
လဲေနတဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ထိုေကာင္ေလးထံမွ အသံတစ္ခုျကားလိုက္ရသည္။

"ဘာလဲ လူလား သရဲလား"တဲ႕
သူျပံဳးမိလုိက္သည္။
အင္းေပါ့ အခန္းမီးကလဲမဖြင့္ထား ေမွာင္ေနတာ
သူကလည္းDuty ကုတ္အျဖဴျကီးနဲ႕ဆိုေတာ့

သူအနားေလ်ွာက္သြားျပီး လက္ကမ္းေပးလိုက္သည္။
ထိုေကာင္ေလးမွ သူ႔အားေျကာင္ျကည့္ေနသည္။