"Benimle evlenir misin?"dedi genç kadın.Bir elini gergince, sallanan platin halka küpelerine götürmüş, genç adamın cevap vermesini bekliyordu.Adamın güçlü, ortama hakim duruşu karşısında bütün özgüvenine rağmen kendini küçücük bir serçe gibi hissedi...
Selamlar...(: beklemediğiniz bir bölüm oldu biliyorum ama kısa da olsa bir bölüm yazdım ve sizlerle paylaşmak istedim. Bol bol yorumlarınızı bekliyorum. Hepinizi çok seviyorum. Bu bölüm, saygıdeğer, sayıp sevdiğim, neredeyse bütün hikayelerimi takip eden sevgili Eda hocama ithaf olsun. Bol sevgiler..
Röportajla ilgili paylaşımımı görmüşsünüzdür umarım.. koşun gelin yorumlarınızı belirtin, yazarınız sizi röportaj yapan arkadaşın çalışmasında bekliyor. (: Allah'a emanet olun, sürpriz bölümün tadını çıkarın. (: Çok sevindiniz biliyorum, sizleri seviyorum...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Aşk korkuyla sınanmadan, aşk olur mu hiç?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Merve korkuyla Mahir'e baktı. Bütün vücudu buz kesmiş gibi hissediyordu. Babası onu bulmuştu. Ondan özellikle kaçmıştı, hayatından çıkarmıştı ama yine de babası onu bulmuştu. Neden? Çünkü Merve onun imajını kötülüyordu. Genç kadın korku içinde, Mahir'e, "Babam.." diye fısıldadı.
Mahir onun gibi korkusuz görünmüyordu. Yüzü kaskatı kesilmişti. Bütün vücudunun gerildiğini anlayabiliyordu ve asıl korkunç olan kapıya doğru gidişiydi. Kapıyı açacaktı.
"Mahir dur bekle!"
Genç adam durdu ve ona döndü.
Merve yanına koşarak ellerini onun omuzlarına koydu. "Lütfen babamla tartışma. Lütfen. Ve bırak onunla ben konuşayım olur mu? Lütfen."
Mahir kararan bakışlarla ona öylece baktı ancak cevap vermedi. Merve yaklaşan fırtınayı hissediyordu. İçindeki sıkıntı daha da büyürken elini karnına koydu ve midesindeki gerginliği bastırmaya çalıştı. Ama faydası yoktu. Mahir ondan önce davranarak kapıyı açtı.
Yasin Varol bütün otoritesiyle orada öylece dikilmiş duruyordu. Üzerinde özel kesim takım elbisesi vardı ve son derece kusursuz görünüyordu. Ancak yüzünde tembel bir sırıtış vardı ve Merve o gülümsemeden hiç hoşlanmamıştı.
"Baba?"
Yaşlı adam sert bir sesle, "Babana ne güzel şeyler yapıyorsun Merve." diyerek içeriye girdi ve Mahir ile Merve'nin arasından geçerek salona doğru ilerlemeye başladı. Çamur dolu ayakkabısını çıkarmaya zahmet bile etmemişti. Merve iç çekerek kapıyı kapatmak üzereydi ki birden kapı itildi ve babasının ardından içeriye üç tane koruma girdi. Merve dışarıya şöyle bir göz attığında dışarıda en az dört kişi daha olduğunu gördü.
