Wages Of Sin

Kabanata 3

Kabanata 3

"Papasok na muna ako sa store," the man said as we reached one of the city's store. "Dito na muna kayo."

I agreed nang sabihin niya iyon. Agad naman siyang pumasok sa loob. Napalingon ako ro'n sa lalake na tulog pa rin ngayon.

...

"Kilala mo siya?" he asked na agad ko namang tinanguan. "Oh? Bakit nagkahiwalay kayo?"

Sandali akong napatigil para mag-isip—mag-isip ng palusot. I gulped nang magkaroon ng idea. But I doubt on saying it. It's disgusting.

"H-he's my husband," I said, almost muttering. Hindi ko na iyon pinagpatuloy and waited for his response.

"Anong nangyari?" tanong niya ulit. Napa-isip din ulit ako.

"H-he ran away from our house at iniwan kami ng anak niya," I said, trying hard not to be catch. "He gets all our money. Including 'yung mahalagang kayamanan na pinamana sa 'kin."

While I'm saying those, napatingin ako sa leeg niya. Nakasabit doon ang kwintas. Napa-isip ako. Not that desperada akong siya ang sumama sa 'kin. But it felt like he's my only hope to save Iko.

"Sa gubat?" he asked that made me astonished. I thought na maniniwala siya. I thought he's not paying that much attention, but looks like he is.

"O-our home's near it," palusot ko. "Hindi ka ba naniniwala sa 'kin?"

"Hindi naman sa gano'n," saad niya. "Naninigurado lang. Alam mo na, world's lack of assurance." I nodded nang sabihin niya iyon. "Pero dahil sinabi mong asawa mo siya, okay."

Oh, please. He's not. How disgusting of this topic.

"Gigisingin ko ba siya? Dadalhin sa pulis?"

"No need. Just drop us off sa sinabi ko earlier," I said. "O-our child is waiting."

Muntik ko nang gawing tanong ang last sentence na iyon. Buti na lang ay nakontrol ko ang sarili.

"Sabi mo, e," he said for the last time bago tumahimik.

...

Muli akong napatingin sa kwintas na suot niya, and tried not to look on his face. Dahan-dahan, lumapit ako sa kan'ya. Nagfocus ako ro'n sa kwintas.

I flinched when he tried to move. Hinawakan ko ang nakalabas na pendant ng kwintas. Kung hihilahin ko ito, magigising siya. Wala pang kasiguraduhan na makukuha ko ito kung sakali. So, I need to find it's lock.

"Where are you?" I mumbled nang hindi binibitawan ang pendant.

I bite my lip nang makita iyon. Our face is so close that I'm having a hard time to reach for the lock.

I nearly touch the lock nang makitang bumukas ang mga mata niya. He's awake!

My system panicked kung kaya't nahila ko iyong pendant. Luckily, nadala iyong buong kwintas.

"Ow!" he shouted in pain. Agad naman akong lumabas sa pickup truck na iyon saka naglakad na parang walang nangyari. "Hey! Come back!"

Itinago ko ulit sa bulsa ko iyong kwintas. This time, I make sure na nakasecure na talaga ito.

"Theft!" sigaw niya saka hinawakan ang balikat ko. Lumingon ako sa kaniya which made him groaned. "Ayaw mo talaga akong tantanan!"

"Why should I?" tanong ko. "We have a deal."

"I didn't agree sa kalokohang 'yon," sagot niya na nagpatahimik sa 'kin. "Bakit ba ang kitid ng utak mo? Maghanap ka ng ibang mapagtitripan, please. 'Wag lang ako."