Wages Of Sin

Kabanata 7

Kabanata 7

I'm doing all of this for Iko.

'Yan lamang ang umiikot sa utak ko ngayon habang bumabyahe kami papunta kina Farrah. Felt like I'm selling my soul. Wow. Sinundan pa ito nang lakas ng kabog ng dibdib ko nang mapagtanto kung ano itong napasok ko.

Pupunta ako kina Farrah, sa kapatid ko. Makikita ko ulit si mama. I don't even know if I'm ready—wait. Hindi ako nakapagready!

I gulped habang tinatanaw ang pinakatagong lugar ng syudad. In short words, squatter.

There were full of annoying whispers and screams of people, from left to right, exclaiming about their own problems like debt. I began to worry. Dito na ba sila nakatira ngayon? I thought I gave them half of my money that I got from Dr. Valencia.

Mas lalo akong nabingi sa lakas nang tibok ng puso ko nang magstop ang car engine. Does this mean na nandito na kami?

"Oops, sorry. Hanggang dito na lang tayo," Flint said na nagpakunot ng noo ko.

"What?" I asked curiously.

"Masyado nang masikip kapag nagpatuloy tayo sakay ng kotse. Kailangan na 'ting lumakad," he said. Napatingin ako sa paligid. Are we even safe outside? "Don't worry. Mababait ang mga tao rito. Once kaming pumuntang magbabarkada sa kina Farrah no'ng may occasion, and everything went well naman."

I don't have any choice when he gets out of the door. Sumunod ako sa kaniya sa paglabas. Saka siya sinundan.

Biglang bumabagabag sa isip ko ang occasion na sinabi niya sa 'kin kanina. But I didn't bother to ask him about it. Maybe it's Farrah's birthday?

"Are we almost there?" I asked. Tumango siya saka may itinuro.

"Nakikita mo iyong maliit na bahay na iyon?" tanong niya. I nodded. Is that her house? "Hindi pa iyon ang bahay niya."

Muntik ko na siyang mabatukan nang marinig ang kaunti niyang halakhak. Good thing I retrain myself.

"Here we are," Flint declared kung kaya't napaangat ako nang tingin.

Hindi gaanong kalaki ang bahay. But among these houses that are lined, I must say that this one is better. Simple lang kung titingnan ang bahay na ito. Para siyang half made of wood, and half made of cements.

Hindi sa nang jajudge ako sa ibang bahay. But really, this is better than nothing. At least hindi sila nakatira sa barong-barong.

"Farrah?" tawag ni Flint. Kumatok siya nang ilang beses sa pintong gawa sa kahoy. Maya-maya pa'y bumukas ang pintuan na iyon, revealing Farrah.

"Flint!" she joyfully said. Napalingon naman siya sa gawi ko. "Hey! Ikaw 'yung babae last night, hindi ba? Sorry kung iniwan kita kahapon. I forgot to say thank you."

Hindi ko alam kung sasabog ba ang puso ko ngayon. I thought na lasing lang siya kagabi kaya hindi niya ako narecognize. But what the heck?

Pilit akong ngumiti saka tumango. Isa lamang ang bumabagabag sa isip ko ngayon.

Where's mom? I want to see her!

"Pasok kayo," Farrah offered politely. Pumasok naman si Flint na sinundan ko.

Napalingon ako sa paligid nang bahay nang makapasok. Tumambad sa 'kin ang sala kung saan may isang maliit na flatscreen na television at iilang upuan at mesa na gawa sa kahoy. Meters away is the kitchen and the wooden stair which I guess, leads us to the second floor where the bedroom is located.

"Ba't pala kayo nandito?" she asked. "I won't bother to ask you anyway if why you are together. Nag-usap din kayo last night, 'di ba?"

I shook my head, he shrugs. I cleared my throat para simulan ang conversation.