ဒီေန႔က တနဂၤေႏြေန႔။
ဘယ္ဟုတ္မလဲ။
ခင္ဗ်ား ဒီစာကုိ ဖတ္ေနရတဲ့အခ်ိန္ဆုိ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ တနလၤာ သုိ႔မဟုတ္ အဂၤါေန႔တစ္ခုခုျဖစ္ေနေလာက္ၿပီ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ကြၽန္ေတာ္ အခုေျပာမယ့္ အေၾကာင္းအရာဟာ တနဂၤေႏြတစ္ရက္မွာျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ ခင္ဗ်ား သိေနရင္ၿပီးတာပါပဲ။ကြၽန္ေတာ္ ဒီေကာ္ဖီဆုိင္ေလးဆီ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ျပန္ၿပီ။
သူေရာက္လာလာ မလာလာ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီေကာ္ဖီဆုိင္ေလးဆီ ေရာက္လာခဲ့ျပန္ၿပီိ။" ဘာေကာ္ဖီ ေသာက္မလဲဗ်
ဘယ္လုိေပးရမလဲ""espressoႏွစ္ခြက္ ႏုိ႔နည္းနည္းေလး မ်ားေပးေနာ္"
"ေအာ္ ဟုိတစ္ေယာက္အတြက္ေရာလား"
ကြၽန္ေတာ္ ဆုိင္႐ွင္အစ္ကုိႀကီးကုိ ျပံဳးျပ႐ုံထက္ ဘာမွျပန္မေျဖႏုိင္ခဲ့ဘူး။
"ဒီတစ္ပတ္ တနဂၤေႏြ ကုိယ္႐ွိေနႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး"
သိပ္မၾကာေသးခင္က ဖုန္းဆက္သြယ္မႈတစ္ခုမွာ သူေျပာခဲ့တာ။
ဟုတ္ပါရဲ႕။ သူမလာႏုိင္ဘူး ဆုိတာေသခ်ာေျပာျပထားရဲ႕သားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္
ဘာအတြက္ေၾကာင့္မ်ား သူ႔အတြက္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ပုိမွာေပးမိေနတာလဲ။
သူ လာျဖစ္ဦးမယ္လုိ႔မ်ား ကြၽန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိလုိ႔လား။စိတ္ကူးယဥ္လြန္းေနျပန္ပါၿပီ။
"ေရာ့ ဒီေန႔အတြက္ ကိတ္မုန္႔လက္ေဆာင္"
အသည္းပုံလွလွေလးနဲ႔ ကိတ္မုန္႔ေလးဟာ ေခ်ာကလက္နဲ႔စေတာ္ဘယ္ရီအရသာ တစ္ျခမ္းစီျဖစ္မယ္။
သိပ္ကုိလွလြန္းလုိ႔ စားရက္စရာေတာင္မ႐ွိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္လုိစြာျပံဳးျပရင္း"ေက်းဇူး အစ္ကုိ စားေကာင္းမယ့္ပုံပဲ ေကာင္းေကာင္းစားပါ့မယ္"
ဆုိင္႐ွင္အစ္ကုိႀကီးက ႏူးညံ့စြာျပံဳးျပတယ္။ အဲဒီ့အျပံဳးဟာ အရမ္းလွတာပဲ။
ကိုယ္တုိင္ကုိယ္က် ဖန္တီးျပဳလုပ္ထားတဲ့အရာတစ္ခုကုိ အျခားသူတစ္ေယာက္က
သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ တုံ႔ျပန္လုိ႔ေပ်ာ္သြားတဲ့ ျဖဴစင္အျပစ္ကင္းတဲ့အျပံဳးမ်ိဳး။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ....
Romanceခ်စ္ေသာ.... သူသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အရာရာ....