ကြၽန္​​ေတာ္​ ခ်စ္​​ေသာ....​​

ခ်စ္​​ေသာ.... ၁၁ {ျဖဴစင္​​ေသာ အခ်စ္​ႏြံ ခ်ိဳၿမိန္​​ေသာ သၾကားလုံး}

လူတစ္​​ေယာက္​ကုိ ခြင္​့လႊတ္​စာနာနားလည္​ႏုိင္​ဖုိ႔ဆုိ​ေသာ အရာသည္​ ခက္​ခဲမည္​ထင္​ရ​ေသာ္​လည္​း
အဲဒီလူတစ္​​ေယာက္​ကုိ မခ်စ္​မိ​ေအာင္​ မနစ္​ဝင္​မိ​ေအာင္​ႀကိဳးစားရသည္​မွာ ပုိ၍ခက္​ခဲမည္​ဟု ကြၽန္​​ေတာ္​ထင္​ပါသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​လည္​း ​ေနာက္​ဆုတ္​ရင္​း​ေနာက္​ဆုတ္​ရင္​း အဲဒီအခ်စ္​ႏြံထဲမွာ နစ္​သထက္​နစ္​ဝင္​​ေနဆဲပင္​ျဖစ္​ပါသည္​။

ခ်စ္​​ေသာ....စာဖတ္​သူ​ေရ။
ခင္​​ဗ်ား​ေရာ အဲဒီလုိ ႐ုန္​းမရတဲ့အခ်စ္​ႏြံထဲမွာ နစ္​ဝင္​ခဲ့ဖူးသလား။

_________

တိမ္​ညိဳညိဳ​ေတြ အဆုပ္​လုိက္​ အခုိင္​လုိက္​ ပြင္​့​ေန​ခဲ့​ေသာ​ေန႔တစ္​​ေန႔ကျဖစ္​မည္​ ျဖစ္​ပါသည္​။
သူနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​ တစ္​စုံတစ္​ခု​ေသာ အ​ေၾကာင္​းအရာႏွင္​့ ပတ္​သက္​ၿပီး အနည္​းငယ္​ စကားမ်ားထားၾကသည္​။

​ေက်ာင္​းကန္​တင္​း​ေရာက္​သည္​အထိ စကားမ​ေျပာျဖစ္​ၾက။

"ဘာျဖစ္​​ေနၾကတာလဲ" သူငယ္​ခ်င္​းတစ္​​ေယာက္​က ​ေမး​ေတာ့

"ငါ သူနဲ႔စကားမ​ေျပာခ်င္​ဘူး" သူက အရင္​​ေျပာသည္​။

"ဟ ဘာျဖစ္​ရျပန္​တာလဲ"

"မသိပါဘူး အလကား​ေနရင္​း စိတ္​တုိ​ေနတာ တစ္​ႏွစ္​မွာ
၁၂ လ႐ွိရင္​ ၁၃လ​ေလာက္​စိတ္​တုိ​ေနခ်င္​တဲ့ အမ်ိဳး"

"မင္​း လုပ္​ပုံက​ေရာ ဟုတ္​လုိ႔လား ဟင္​
ဟုိတစ္​​ေယာက္​က် လက္​မွတ္​ထုိး​ေပးၿပီး
ကုိယ္​့က်​ေတာ့ ​ေရာ့ လက္​မွတ္​ထုိးလုိက္​ဦးတဲ့ "

"ဟားဟား လက္​မွတ္​ထုိးမ​ေပးတာနဲ႔မ်ား စိတ္​တုိ​ေနရတယ္​လုိ႔ကြာ "

သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြက ဝုိင္​းရယ္​​ေတာ့ သူ႔မ်က္​ႏွာအနည္​းငယ္​မွ် ႏွင္​းဆီ​ေရာင္​လႊမ္​းသြားသည္​ထင္​့။

"အဲဒါ​ေၾကာင္​့ ငါ့ကုိလက္​မွတ္​ပုိထုိး​ေပးလုိ႔ဆုိၿပီး တီခ်ယ္​့ဆီက ​ေခါင္​း​ေခါက္​ခံရတာက် မင္​းမ​ေျပာ​ေတာ့ဘူးလား"

"နည္​း​ေတာင္​နည္​း​ေသးတာ တီခ်ယ္​က တုတ္​ႀကီးႀကီးနဲ႔႐ုိက္​ရမွာ"