She's the Legend

Book2 ~ Kahilingan ~ 30

Kahit gaano ko pilitin ay hindi talaga ako makatulog. Sa tuwing pipikit ako ay sumasagi naman sa isip ko ang mga magagandang hinaharap ng mga taong mahal ko.

Ang pagbalik ni Orion bilang isang Henki. Ang kaginhawaan sa buhay ng pamilya ko.

Sa tuwing iiling ako ay naiisip ko naman ang kasalukyan. Ang maguluhang maaari na namang maranansan ng pamilya ko. Ang panliliit ni Orion sa kanyang sarili.

Hindi ko na alam kung alin ang pipiliin ko at kung saan ako lulugar. Bumaling ako sa katabi ko, mukhang malalim na ang tulog ni Orion. Dati maamo lang ang mukha niya kapag tulog pero ngayon kahit gising pa siya, wala na yung maagas niyang itsura.

Hindi siya sanay na wala ang kapangyarihan niya. Lalu pa't may mga panganib na umaaligid sa amin. Gusto niya akong ipagtanggol pero malabo pa iyon sa ngayon.

Malaking sakripisyo ang naiisip ko patulan. Alam kong magagalit si Orion dahil ayaw niyang ibigay ko ang natitirang Cosmos kay Gabriella dahil sa kapalit nito. Pero ayoko namang makaramdam siya nang panliliit sa sarili.

"Marami ka ng sakripisyong ginawa para sa akin, hindi pa ako sigurado sa nais kong gawin pero sana, kung sakali man, mapatawad mo ako."

Humalik ako sa noo niya bago ako dahan-dahang lumabas ng kwarto. Pakay ko sanang kausapin si Gabriella pero hindi ko alam kung saan ko siya makikita. Wala naman kasing silid o anu mang pintuan ang alam kong kinaroroonan niya.

Ang salamin!

Dali-dali akong nagtungo sa may pasilyo upang harapin ang salamin. Madilim sa loob ng bahay at mga kandila at gasera lamang ang nagsisilbi naming ilaw. Minabuti ko nang magdala ng isang gasera para mailawan naman ang dinaraanan ko.

Madilim sa dulo ng pasilyo at halos hindi ko makita ang sarili ko. Kinailangan kong lumapit para mas maging malinaw ito sa paningin ko. At nang makalapit ako ay ordinaryong salamin lamang ang nasa harapan ko. Walang lagusan o anumang kakaiba rito. Baka sadyang kapangyarihan lamang ni Gabriella ang dahilan kaya ko nakita ang mga posibleng mangyari.

Ngunit nang akma na ako tatalikod ay napatid ang paa ko sa paa ng altar na nasa harapan ng salamin. Dahilan upang mapahawak ako rito. Para akong hinigop kung saan at kahit anong pilit ko ay hindi ko maimulat ang mga mata ko.

"Ano ang iyong nais makita?" bulong ng kakaibang boses na sa palagay ko'y galing sa salamin.

"Ang kamahalan, si Gabriella ang nais kong makita." Buong loob kong wika.

"Nakaraan, hinaharap o kasalukuyan?"

"Kasalukuyan!"

Muli kong naramdaman ang paghigop sa katawan ko ngunit sa pagkakataong iyon ay bumalik ako sa harapan ng salamin. Maliwanag na ang nakikita ko roon at hindi na kailangan pa ng gasera. Nakatayo si Leo sa harapan ng trono ni Gabriella.

Sa Atmos iyon, sigurado ako dahil minsan na akong nakapunta roon. Seryoso ang mukha ni Leo na tila ba naghihintay sa sasabihin ng Reyna.

"Malapit mo nang matapos ang misyon mo," Pagbukas pa lang ng bibig ni Gabriella ay nakaramdam na ako ng kaba. Hindi siya ganoon makipagusap kapag kaharap ko siya. May otoridad na hinding-hindi mababali.

"Malapit na rin akong makawala sa kasakiman mo," ngumisi si Leo.

Anong pinag-uusapan nila? Bakit parang may mali?

"Baka nakakalimutan mo, maluwag sa kalooban mong magpabihag-kasal sa akin para kay Esmé." aniya.

"Alam mo ang dahilan kung bakit. Wala akong ibang magawa kung 'di tanggapin nalang ang gusto mo."