The Prude Damsel (published/unedited)

CHAPTER SIX

"FREYA! May poging naghahanap sa 'yo sa labas!" tili ni Aika nang pumasok ito ng private office nila.

Pogi? Hindi ba si Ziggy ang tinutukoy nito? Pero kilala naman nito si Ziggy kaya sino naman kaya ang tinutukoy nito?

"Sino raw?" kunot-noong tanong niya rito, curious kung sino ang naghahanap sa kanya.

"Hindi sinabi, eh. Pero baka kamag-anak mo," kibit-balikat nito. "Pakilala mo naman ako. Ang guwapo talaga!" Kinikilig na tumili ito.

Mas lumalim ang kunot sa kanyang noo. Kamag-anak? Ano naman ang kailangan ng mga ito sa kanya? Ni wala nga siyang balita sa mga ito mula nang mamatay ang lola niya.

Lumabas siya upang salubungin ang naghahanap sa kanya. Nagpalinga-linga siya. Tumigil ang kanyang paningin sa isang lalaki na nakaupo malapit sa dulo ng restaurant. Ito lang ang tanging nag-iisang nakaupo roon. Nang mag-angat ito ng tingin at nakita siya ay tumayo ito. Napansin niyang matangkad ito. Sa taas niyang five-six ay halos balikat lang siya nito. Lumapit siya rito.

"Hi, are you Miss Belandres?" anito sa baritonong tinig, nakangiti. Guwapo ang lalaki in a rugged way. Sa suot nitong poloshirt at slacks ay halata ang magandang tindig at pangangatawan nito.

Sa pagtitig niya rito, napagtanto niyang mukha itong pamilyar sa kanya ngunit sigurado siyang hindi niya ito kilala. Dahil kung nakilala na niya ito, malamang na hinding-hindi niya ito makakalimutan. The guy was simply oozing with charisma. Hindi sa attracted siya rito o ano, pero malakas lang talaga kasi ang dating nito.

"Yes, uhm... do I know you?" hindi niya napigilang itanong dito. Pilit niya pa ring inaalala kung nakita na niya ito sa kung saan at nakalimutan lang niya.

Isang makahulugang ngiti ang ibinigay nito sa kanya. "Can we speak in somewhere more... private?"

Awtomatikong tumaas ang kilay niya sa sinabi nito. Ano ang tinutumbok ng lalaking ito? Huwag nitong maisip-isip na por que guwapo ito ay basta-basta na lang siya sasama rito. "What do you want to talk about that you want to speak matters privately?" pormal niyang tanong dito. Inayos niya ang kanyang salamin saka humalukipkip.

Sa kanyang pagkainis ay ngumiti pa itong lalo. "Very good. You're not easy to deceive," anito na parang mas sa sarili nito sinasabi iyon kaysa sa kanya. "But I assure you, I'm not a bad guy. I want to talk about some things with regards to your... personal life. Simply put, you are not who you think you are..."

Kumunot ang noo niya. Ano naman kaya ang gusto nitong pag-usapan tungkol sa personal na buhay niya? Tiningnan niya ito mula ulo hanggang paa. Hindi naman ito mukhang masamang tao. Mukha itong may pinag-aralan.

"Come on, sis. Hindi naman kita re-rape-in, 'no." Magkahalong disgusto at amusement ang nasa mukha nito nang sinabi nito iyon.

Umarko ang kilay niya sa sinabi nito. Bakit may pa-sis-sis pa ito? At dead-ma lang rito ang alindog niya? Bakla ba ito? Muli niya itong tiningnan mula ulo hanggang paa. Walang-wala sa hitsura nito ang maging bakla. Baka closet gay?

Ilang sandali muna siyang nagdalawang-isip bago makapagpasya. Ibinababa niya ang kanyang mga kamay sa pagkakahalukipkip at muling nagsalita. "Fine. Follow me," senyas niya rito bago tinungo ang isa sa mga function room.

Hindi niya alam kung ano ang nakapagpapayag sa kanya upang kausapin ito pero naku-curious siya rito. Meron kasi siyang nakita sa mga mata nito na tila mga sagot sa curiousity niya rito.

"WHAT?!" hindi makapaniwalang tanong ni Freya sa lalaking bisita niyang napag-alaman niyang Tristan Sandoval ang pangalan.

Malayung-malayo sa inaasahan niyang sasabihin nito ang kanyang narinig. At lalung-lalo nang hindi ito closet gay. He called her "sis" not because he was definitely gay but because she was actually his sister, according to him.