The Prude Damsel (published/unedited)

CHAPTER EIGHT

"BLOOMING ka ngayon, ah? Don't tell me may date na naman kayo ni Ziggy?" nanunuksong tanong ni Aika kay Freya.

Malapad ang naging ngiti niya. "Maybe?" Inilapag niya sa counter ang order ng isang customer at tinawag ang isang waiter. Kanina pa siyang nasa good mood dahil first monthsary nila ni Ziggy. Kanina pa sila nagte-text at mayamaya ay susunduin siya nito dahil may pupuntahan daw sila. Kahit na isang buwan na ang relasyon nila ni Ziggy ay may mga ilang bagay pa rin siyang hindi nasasabi rito tulad na lang ng tungkol sa tunay niyang pamilya. Bukod sa hindi pa sila nagkikita ng kapatid niya ay hindi rin siya makahanap ng tamang oras para masabi rito ang tungkol doon.

Mamaya. Hahanap ako ng tiyempo mamaya.

Pumalatak si Aika. "Grabe talaga ang love virus, nakakapagpabago ng katauhan ng isang tao."

"Ang lalim n'on, ah," natatawang komento niya. Nanahimik ito na ipinagtaka niya. "Ano'ng problema mo?"

"Wala naman. Nakakapanibago lang talaga na makita kang... ganyan," nakangising puna nito.

Ngumisi rin siya. "You're right. Well, ganyan lang talaga siguro ang magagawa ng pag-ibig." Pareho silang natawa. "Kaya ikaw, humanap ka na rin ng taong mamahalin mo."

Umiling ito. "Ayoko. Hanggang crush lang ako." Bumaling ito sa entrance ng restaurant. "O, mukhang nandiyan na ang sundo mo."

Agad na napaharap siya sa entrada ng restaurant. Napangiti siya nang makita si Ziggy na pumasok. Kumaway ito nang makita siya.

Humarap siya kay Aika. "O, pa'no ba 'yan? Mauna na 'ko sa inyo. 'Bye!"

Sinalubong siya ni Ziggy na agad ginagap ang kamay niya. "I miss you," masuyong bati nito.

Ngumiti siya. "So saan tayo?" Pinagbukasan siya nito ng pinto ng sasakyan.

"Sinabi ko na ba sa 'yo na mahal kita?"

Tumawa siya. "Lima sa text, tatlo sa tawag at isa ngayon," nakangising bilang niya. "And I love you too for the ninth time today. Pero saan ba tayo pupunta?"

Sandali siya nitong sinulyapan mula sa manibela. "Secret. Umupo ka na lang diyan at mag-relax."

Ilang minuto silang nasa daan nang bigla itong lumiko sa isang pribadong subdivision. Tumigil ito sa harap ng isang modern-style house. May pinindot itong isang remote control na nagbukas ng gate. Napatanga siya nang makita kung gaano kalaki at kaganda ang lugar. Mukhang mamahalin ang bahay dahil medyo hi-tech ang dating noon. Maraming automatic at de-remote control.

"Bahay mo?"

"Hindi. Sa kapitbahay namin 'to. Ninakaw ko lang ang remote."

"What?!" nanlalaki ang mga matang tanong niya rito.

Malakas itong tumawa. "Joke lang po. Sa 'kin 'to." Inilibot nito ang tingin sa paligid. "Ang ganda, 'no? Magaling kasi ang gumawa," pagyayabang nito.

"Ang sabihin mo, magastos. Eh, sobrang modern at mahal 'ata ng technology na ginamit mo para lang sa gate ng bahay mo. At gate pa lang 'yan, ha. Hindi naman bangko ang bahay mo."

"Mura lang naman ang kuha ko diyan kasi suki ni Caleb ang nagbebenta ng mga 'yan. Kung nakita mo siguro ang bahay ni Caleb hindi mo ako pagagalitan nang ganito," depensa nito.

Umiling siya. "May bangko naman kasi talaga sila Caleb, 'no. Eh, ikaw?"

"Magpapatayo ng bangko."