27.

154 10 2
                                    

'WAAROM STUURT LEON JOU?'

Lukas was behoorlijk kwaad.

Ik ontgrendelde mijn telefoon en ik ging kijken wat hij stuurde.

L: hé wanneer afspreken.
L: hallo
L: Hoe gaat het

Hij leek precies op een stalker.

Lukas keek me nog steeds boos aan.

Ik besliste om dan maar uitteleggen over het feit dat hij aan onze deur stond.

Nu was Lukas razend.

"Waar woond deze knul?"

Ik zei hem dat hij moest rustig blijven.

Dat ik wou weten wat hij te zeggen had.

Lukas keek me zonder een woord te zeggen aan.

In zijn blik kon ik wel aflezen hoe boos hij was op mij.

Ik ging op de grond gaan zitten.

Op dit moment moest ik zo zwaar mijn tranen inhouden.

Wat als Lukas me nu dumpt.

Hij zag er op dit moment zo boos uit dat hij tot alles in staat was.

Bij deze gedachte voelde ik een traan lopen uit mijn ooghoek.

Deze dingen kon ik echt niet aan.

Opeens voelde ik een hand op mijn arm.

Ik keek op. Lukas.

"Ik ga mee als je hem spreekt."

Hij gaf me een knuffel en troostte me.

" we gaan dit hoofdstuk afsluiten met Leon. Je moet me beloven dat je na dit gesprek hem niet meer spreekt."

"Ik beloof het." Zei ik hem.

Hij hielp me met rechtstaan en we gingen naar de zetel.

"Kom" zei hij " we gaan Pannekoeken bakken om je gedachten te verzetten."

i kissed him✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu