34

135 9 0
                                    

Ik legde hem alles uit.
Over Leon die we tegen kwammen.

Over het feit dat ik met Marie afsprak.

Hij was stil, zei niks.

"Je had beloofd om te bellen."

Ik knikte.

Natuurlijk had ik dit beloofd. Ik was mijn beloofte niet nagekomen.

Dit was mijn schuld.

"Kunnen we dit niet achter ons laten"
Zei ik hem.

Hij wist niet wat hij moest zeggen.

"Ik ga nog 1 keer met die Leon praten en daarna is het over"

Ik keek hem vragend aan. "Over?"

"Ja, met Leon. Dan wil ik niks meer over die jongen horen."

Ik knikte opnieuw.

Ik besloot dan maar om naar huis te gaan.

Wanneer mij wilde omdraaien voelde ik een zachte hand om mijn arm.

" wacht.'

Ik stond stil en draaide me om.

Lukas keek me aan.

"We komen hier samen uit oke?"

Hij streelde door mijn haar.

Ik knikte.

"Ik hou van je Alice".

"Ik ook van jou Lukas"

Wanneer de woorden waren uitgesproken kustte hij me zacht.

En gingen we naar binnen. Zijn moeder was thuis.

"Hé Alice alles goed met jou?"
Vroeg ze vriendelijk.

Ze was pannekoeken aan het maken.

"Goed met u?" Antwoorde ik snel terug.

"Goed wilje misschien een pannekoek?''

Dat is een aanbod die ik nooit afsloeg.

We gingen aan tafel zitten.

Lukas was nog steeds boos dat konje zien in zijn blik.

Maar ik probeerde er het beste van te maken.

i kissed him✔Where stories live. Discover now