Bölüm 24 Kurtarıcım...

2.2K 209 21
                                    

İyi okumalar çarşamba günü bölüm atamamıştım. Onun yerine iki bölüm birden yayınladım iyi okumalar:) 

3 gün sonra

Emy'i taburcu ediyordum. Emy üç gündür kabus görüyordu ve zırt pırt Atalent' i soruyordu. Bende her zamanki gibi tersliyordum .Emy"Abicim" en şirin halini takınmıştı. Bıkmış bir sesle "Emy eğer o kızla ilgiliyse konuşman yasak." Emy ofladı.Daha deminki şirinliğinden uzak olan ve her an beni öldürecekmiş gibi bakan kardeşimi kucağıma aldım. Emy"Hayır!İndir beni!" "Kucakta taşınmayı seven isteyen sarı tıfıl'a ne oldu?"

 Kaşlarını tek kaş hâline getirip "Abi! O ablanın bana ihtiyacı var!"  bir an söylediği ile afalladım. Her zamankinden ciddiydi. "Küçük tıfıl 3 gündür aynı şeyi söylüyorsun." dedim ve saçlarını karıştırdım. Kucağımdan atlayıp "Hâlâ ciddi olmadığımı düşünüyorsun!" "Emy! Abini tersleme." Emy"Abi anlamıyorsun. O ablayı 3 gündür rüyamda görüyorum. Benden yardım istiyor" kaşlarımı çattım"Sen ona yardım edemezsin." 

"Neden?" "Çünkü çünkü o iyi değil." "Biliyordum!" bacağıma yapıştı ve "Abi ne olur beni ona götür. Ne olur." gözlerimi kapattım ve "Hayır" dememle Emy ayaklarını yere vurarak yürümeye başladı. Eve gittiğimizde Emy'i odasına götürdüm. Bende odama girip Atalent'e baktım. Daha da kötü olmaya başlamıştı. Birden kapı açıldı. Kapıyı kilitlemeyi unuttum! Emy gözünü Atalent'e dikmiş konuşuyordu."O- o burada." yanına gidip oturdu. Yatak kan içindeydi. Atalent'e dokunamıyordum. Bu yüzden temizleyememiştim. "Emy dışarı." 

Hayır anlamında başını salladı."Abi onun yanında olmak istiyorum." "Emy o seni öl-""AMA YAPMADI!KANIMI EMMEDİ!ORADA ÖYLECE BANA BAKTI! AÇ OLMASINA RAĞMEN BANA ZARAR VERMEDİ! SEN ONU TUTMASAYDIN DA BANA ZARAR VERMEYECEKTİ! ANLAMIYORSUN ONUN BANA İHTİYACI VAR!" o kız bana daha demin bağırdı mı? Emy? 

Emy"Abi sadece bana güven." dedi ve gülümsedi. Bu kızın yaşından büyük konuşması normal miydi? Koltuğa oturdum. Atalent yine kan diye mırıldanmaya başlamıştı. Kan istiyor ama kan kusuyordu! Mutfağa indim.

Emy'den 

Ben onu dikkatlice izlerken o kan diye mırıldanıyordu. Her kan dediğinde midem bulansa da umursamadım. İçimde bir huzursuzluk ve acı vardı. Bu bir vampir ile yan yana olduğum için miydi? Ama ben ondan korkmuyordum. İçimden sarılmak geldi. Ama çok kötüydü. Bende yanına kıvrılarak onu izlemeye başladım. Yavaşça gözlerim kapandığında uyuduğumu anladım. Uyuduğumda ona sarıldığım dan habersizdim... Karanlık bir yerdeydim.

 Çok geçmeden karşıma o abla çıktı."Merhaba" dedim ve elimi salladım. Bana aynı donuk ifadesi ile bakıyordu. Sonunda "İnsan kanı." dedi ve küle dönüştü.İstemsizce ağlamaya başladım. Birinin kollarında uyandım. Abimdi. Hıçkırıklarımın arasından "İnsan kanı" dedim Abim beni iyice kendine sarıp saçlarıma öpücük kondurdu."Ne oldu? İyi misin?" sesi endişeli ve üzgündü. Gözyaşlarımı sildim ve "Abi her an ölebilir insan kanı gerek. Ona insan kanı ver." dedim ve tekrar ağlamaya başladım.

Carlos'tan 

Ben şimdi insan kanını nereden bulacaktım? Emy'e inanma faslını çoktan geçmiştim. Onun o hâlinden sonra... Düşünmeye başladım. Kendi kanımı versem bu sefer ayrı bela alacaktım. Kurt olması gerekirdi. Carl'ı aradım.O hem tıp okuyordu.  Carl'ı aradım."Carl bana çok acil insan kanı lazım." Carl"Neden? Seninle mi ilgili?" "%50 evet %50 hayır.  Kısaca insan kanı gerek." Carl"Hangi grup?" "Abi bir vampire içireceğim. Sence  grupfark eder mi?" Carl"Tamam o zaman ben kendi kanımı getireceğim." dedi ve kapattım. Emy yanıma geldi.Bana bakıyordu. Gözlerinin kırmızılığı hafif gitmişti.

"İnsan kanı yolda geliyor." dedim ve gülümsedim. Emy o kadar mutlu oldu ki gözleri ışıldamaya başladı. "Kızım benim için bile bir kere bu kadar mutlu olmadın." Emy bana sarılıp "Abicim çok çok çok teşekkür ederim!" diye bağırdı ve daha da sıkı sarıldı. "Eğer abinin ölmesini istemiyorsan tıfıl beni bırakırsın." bıraktı. Gülümsedim"Hadi bakalım aşağı" Emy hayır anlamında başını salladı. "Ama güzelim o uyusun. Biz de Carl'ı bekleyelim." Emy bekledi. Sonra"Tamam." dedi ve aşağı indik.

Carl geldiğinde şırınga ile kanını aldı. Karton bardağı doldurup Atalent'e içirdim. Bu sefer kusmamıştı. Bir 15 dakika sonra morlukları ve yüzündeki çöküklük gitmişti. Koluna dokundum. Derisi normaldi. Artık morarma yada yara çıkmıyordu. Ateşini de ölçtüğümde bir vampire göre normaldi. Yatakta çok geçmeden kıpırdanmaya başladı. Carl"Bence biraz daha verelim . Bu sadece yaralarında yardımcı oldu." ona baktım. Yüzü solmuştu. "Sen iyi misin?" evet anlamında başını salladı. Zaten beni dinlemeden kanını şırıngayı doldurmaya başladı. Doldurduğunda tekrar içirdim. 

İçtikten 5-10 dakika sonra gözlerini açtı.Hemen kapattı. Ben tek kaşımı kaldırmış ona bakarken bu sefer doğruldu. Başını ovuşturmaya başladı. Emy birden boynuna atladı. İlk başta şaşırsa da sonra o da sarıldı. Gülümsediğimi fark ettim ve gülümsemeyi kesip. "Artık ayrılsanız."

Atalent'ten

Bu sefer kanın tadını alabiliyordum.İçtikten sonra kendime gelmem uzun sürmedi. Gözlerimi açtım ama açtığım gibi kapattım. Gözlerim acıyordu. Biraz bekledikten sonra yataktan kalkıp başımı ovuşturmaya başladım. Birden birisi boynuma atladı. İlk başta anlamasam da sonra bende gülümseyip sarıldım. Birinin sesiyle "Artık ayrılsanız."ayrılıp "Teşekkür ederim ve özür dilerim." dedim ve yüzümdeki gülümsemeyi silme gereği duymadan sesin geldiği yöne doğru döndüm. Gülümsemem solduğunda bu sefer o gülüyordu.

Sertçe yutkundum ve ona bakmayı sürdürdüm. O  da benim gözümün içine bakıyordu. Lan mal korkuyoruz şurada ne bakıyorsun öyle. Yatakta geri geri gitmeye başladım. Başka bir ses"Emy biz çıkalım. Abin ile ablanın konuşacağı şeyler var." Gitmeseydiniz. Gitmeyin. Gitmeeee. İç sesim Kızım alt tarafı bir kurt.Sen ondan daha güçlüsün ama korkuyorsun bu nasıl bir şey? Haklı ama bunun zırt pırt beni öldürmekten bahsetmesi... Tanrım lütfen yardım et! Bir de bu kurda mahçubum yoksa kafasını eline veririm de... Geri zekalı sahibim benim senin suçun yok.

Var aslında bunun benden intikam istemesi haklı... Şimdi beni kurtardığı gibi öldürsün. "Evet hayırdır ?" of vallahi kendimi bugün öldürteceğim... Carlos"Sen benden korkuyor musun?" dedi alayla. Sesimi buz gibi yapıp "Hayır! Senden neden korkacakmışım?" Carlos"Bilmem. Neden korkuyorsun ki?" "Korkmuyorum!!" dışarı da dolu yağmaya başladı. Dolu? Ben hem güçlerimi kontrol edemiyor muydum? Kızım sen ne yaptın? Nasıl becerdin? 

Bilmiyorum bir de şimşek çakıyor. Nerede görülmüş dolu yağarken şimşek çaktığı? Dehşetle Carlos'a döndüm."Lütfen yardım et. Ne istersen yaparım.Hatta beni öldürmene bile izin veririm ama şu havayı durdur."  Carlos pencereye anlamsızca bakarken "Hava ruh hâlime göre değişiyor." dememle bana döndü ve "O zaman sakin ol." dedi ve omuz silkti. Şimşek daha gürültülü ve dolu daha büyük yağdığında. 

Carlos"Kızım ne yapmamı bekliyorsun? Ben havayı kontrol edemiyorum." gözlerimi kapattım ve derin nefesler alarak sakinleşmeye çalıştım. Sakinleşmek yerine daha çok sinirleniyordum. Ellerimi yumruk yaptım. "Sakinim, sakinim , sakinim yok değilim!" pencereye geçtim. Şimdiden herkes binaların altına girmişti ama birisinin kaşı patlamış diğerinin de kolu morarmıştı. Odanın içinde de rüzgar başlamıştı. Odaya Emy ile o çocuk girmişti. Emy karşıma geldi. Ellerimi tuttu. "Ablacık sakin ol." ellerimi çekemiyordum tırnaklarım çıkmıştı. Çekersem eli yırtılacaktı. "Ellerimi bırak. Kesilecek. Korkacaksın." ellerimi sıktı. "Korkmuyorum." dedi. 

Başımı şaşkınlığımla kaldırdım.Hâlâ bana bakıyordu.  Gerçekten korkmamıştı. Pencereyi gösterip "Bak durdu." dedi ve gülümsedi. Gülümseyip pencereye baktım. Gerçekten de durmuştu. "Gerçekten durdu." diye mırıldandım. Arkamı döndüm ve insan hâlime döndüm. "İşte şimdi konuşabiliriz güzellik." Emy"Gözlerin çok güzel." gülümsedim. Kulağına eğilip "Sen daha güzelsin. Sarı kelebek." dedim ve göz kırptım. "Vee bu iki oldu. Tekrar teşekkür ederim." Emy"s-s" "Evet. Korktuysan yapmayabilirim." dedim ve yanağına buse kondurdum.Carl" Şey bence kapıya gelmelisin. Acil." dedi. Korkmuşa benziyordu. 

Emy'i kucağıma aldım ve aşağı indim. Kapıda 3 tane sinirden köpüren vampir ve 2tane de büyücü görmemle Emy'i indirdim. Lite"Salyalı ölmek istemiyorsan Atalent'in neden burada olduğunu söylersin!" dedi ve tısladı.


Melez |TAMAMLANDI|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin