I

3.5K 73 7
                                    

I

New Housemates

 

There was once a girl trying to find an answer...

        There she was standing, sitting...

        And waiting for someone but, it would never be coming back.

        No one can see her, but everyone could feel her and heard her cry.

 

~Jewel Avacena's POV

        "Heeey... heeey... heeey." Feel na feel na pagkanta ni Jimelo. Kanina pa kami iritado sa kanya kasi pilit na pilit ang pagkanta nito. Sinasabayan lang naman kasi ang tugtog dito sa sasakyan pati nga 'tong mga natutulog lang ay nagising niya dahil sa gasgas na boses niya.

        Napailing na lamang ako. "Ang arte mo talaga, Jewel! Minsan na nga lang kumanta!" Pagtanggol nito sa sarili niya.

        "Anong minsan ang pinagsasabi mo diyan, Melo?! Sa bahay nga, iritadong iritado tenga ko tuwing sasabay ka sa kanya. You're freaking us." Jamela Said. They are twins at sila ang halos bangayan lagi ang turingan dahil sa kanila hindi kami natatahimik.

        "Okay." Matigas na sabi ni Melo.

        I'm Jewel Avacena, a seventeen years old girl with have a boring life unless kung mag road trip at mag vacation kami. At ngayon may bakasyon ang tropa namin sa isang barrio, I do not know the name of that place pero dun kami pupunta. May napag-upahan na rin naman kami doon na matitirhan for about 3 months. And yes whole summer kami doon at wala naming magagawa ang magulang naming because, we can get what we want.

        Im with some of my friends, Harold Dela Peña, Boisen Eduardo, The twins; Jamela and Jimelo Fexord, Lotus Arianne, Greg Luster and ofcourse myself.

        Nakakailang oras na rin kami sa biyahe at sa tingin ko naman ay makakarating na kami sa lugar na pupuntahan namin. Gustong gusto ko na magparty party dun, kahit na alam kong barrio 'yun pake ko ba. Kaya nga kami nagbakasyon diba para magsaya.

        "Harold! Malapit na ba tayo?" Pagtatanong ko sa kanya. Siya kasi ang driver naming at siya lang rin naman kasi ang marunong magdrive sa amin kaya no choice siya.

        "Few more minutes, baby. Malapit na tayo." I rolled my eyes. Yes, as you heard. He always called me Baby, oo naiirita ako minsan sa pagtawag niya ng baby sa akin pero that's what I agree to. Boyfriend ko siya at ilang months pa lang kami. Hindi ko nga alam kung bakit ko siya sinagot. Oh well, hayaan na lang natin 'yan.

        Nagtataw tanaw lang ako sa bintana at dahil sa mga nakikita ko sa paligid ay mukhang malapit na nga talaga kami sa pupuntahan namin.

        This could be the exciting summer of my life!

        Ilang minuto lang ay huminto na ang sasakyan. "Here we are guys!" Harold said. Ginising ko naman ang ibang kasama naming at nagsibaan naman kami at pinagkukuha ang mga gamit namin. Isang maleta lang naman ang dala ko, okay na 'yun for clothes and may bag naman ako kaya dun ko nilagay ang ibang stuffs.

        "Ako na magbubuhat niya, baby." Harold said then he took my baggage. I rolled my eyes to him. Mabuti na lang at gusto ko siya pero naiirita lang talaga ako minsan.

        "Pwede ba Harold, tawagin mo na lang ako sa pangalan ko. Jewel is my name not baby. Kung sino ma 'yang baby na 'yan. Malalagutan ka sa akin 'yan." Pagbabanta ko naman sa kanya.

StaircaseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon