Valiente Hermosa (The Lost Princess Duology 1)

05

YOU'RE MINE

Christine's POV

"Hoy Tristan!"sigaw ko pero hindi niya pinapansin habang hila-hila niya pa talaga ako.

"HOY! MARK TRISTAN NEWTON!"sigaw ko at sa wakas humarap na siya sa akin.

"Tss."ani niya at agad na naglakad palayo sa akin.

Aba't walangya talaga! Ang bastos.

Busangot at padabog akong pumasok sa classroom namin mabuti't  wala pa gaanong estudyante kaya walang nakapansin except sa bestfriend kong chismosa. Sinundan niya ako ng tingin simula pagpasok hanggang makaupo ako pero di ko pa rin siya pinansin.

"Oh besh. Anyare? "Ani ni Stacy pero hindi ko siya sa pinansin sa halip ay sinubsob ko nalang yung ulo sa arm ng armchair ko.

Kainis naman kasi si Tristan eh. Pagkatapos niya akong hilain palabas ng Guidance Office at sabihin sa Guidance Councilor na 'She's my girlfriend and I'm her boyfriend' like what?! Nahihibang na ba siya?!

First of all, hindi ko siya type pero inaamin kong gwapo siya pero 'siya'? Magiging 'boyfriend' ko ? No,no,no it is really a big NO. 'Gwapo' lang siya pero yung ugali Jusko!!! Wala nang kasing sama.

Maya-maya dumating na yung Prof. namin sa English.

Haist.isang oras rin yun ah. ghad.. Kanina ko pa talaga napapansin na nagbubulongan sila about sa akin hindi naman na assumera ako ha. Nasabi ko yun kasi kanina pa nila ako tinitingnan sabay bangit sa pangalan ko. At take note ang lakas ng pagkakasabi ng 'CHRISTINE MARIE MENDOZA' . Ang kakapal ng mga mukha i-bulong kung maririnig ko naman pa rin.

4 hours later...

Ay salamat  natapos din yung 4 hours na Science  namin. Ewan ko bah. Sa dinami-dami ng ng subject namin Science talaga ang naisipan ng adviser namin 1-4 hours.

Yeay!  It's break time na! Tumingin ako kay Stacy.

"Besh sorry ha. Pinapatawag ako nila daddy eh. Ok kang ba?"sabi niya.

I smiled "Yeah,sure . Go ahead."

Then she stood up and bid goodbye.

Pumunta ako sa Cafeteria ghad ang taas ng pila , I was about to turn my back and gave up of falling in that long line when someone caught my attention.

"Jason!"sigaw ko at agad naman siyang napalingon sa direksyon ko kaya itinaas ko yung kamay ko para makita niya agad ako, at hindj naman ako nabigo dahil nakita niya agad ako at sinenyasan na papuntahin sa kinaroroonan niya. Kaya naman lumapit ako at niyakap siya ng mahigpit.

Jason Clifford Madrigal,  my kababata, partner in crime at sandalan ko kapag nalulungkot ako. Kaso lang nag-migrate sila sa States. Ay, by the way bakit nga ba toh nandito?

"Jason, bakit ka nandito?"tanong ko habang nakikisingit sa harapan niya, kanina pa kasi siyang nakapila eh..