Valiente Hermosa (The Lost Princess Duology 1)

32

SHE'S BACK

After 2 years...

Someone's POV.

"Welcome back to the Philippines Young Lady." One of my butlers said at agad naman akong tumango at ngumiti.

Huminga ako ng pagkalalim-lalim para masinghot ang Hangin na matagal ko Ng di sinisinghot. Ang hangin Ng Pilipinas.

It's been 2 years since I leave this country to study in States. Para pagbalik ko makikita nila Ang sinayang nila.

Wait for me Mark... Wait for me. Di na magtatagal at makikita muna ako, not as CHRISTINE MARIE MENDOZA but as SOFIA LYN NEWTON.

______________________________________

Mark's POV

"Hey..." Sabi ko sabay lapag sa bulaklak na dala ko sa tabi niya.

"Kamusta ka na diyan Tin?" Sabi ko sabay haplos sa pangalan niya sa puntod Niya.

CHRISTINE MARIE MENDOZA...

"Sorry Tin... Kung sana'y sinabihan Kita sa plano Kung pagtatanan sayo. Edi Sana masaya na tayo ngayon na magkasama." Naluluhang sabi ko sa kanya.

"Sorry kung pati mga magulang mo nadamay Ng dahil sa akin." Sabi ko sabay tulo Ng luha say mga mata ko.

Yeah. It's been 2 years when I knew na nakidnap si Christine at nirape tapos pinatay tapos nakita na Lang namin Ang bangkay niya sa isang bakanteng lote. At pagdating nila Stacy sa bahay nila ay nasusunog na ito at walang nakitang bangkay dahil sa lakas Ng sunog. I feel bad for them. It's all my fault.

Nasa kalagitnaan ako ng pag-mumuni Ng may tumapik sa balikat ko kaya napaangat ako Ng tingin.

"Coz... Tara na baka malate na tayo sa second subject natin." Sabi ni Stacy.

I smiled bitterly. " Sige. Magpapaalam muna ako." Sabi ko sa kanya tapos lumingon sa puntod ni Tin.

"Tin... Papasok muna ako sa school ha. Huwag kang mag-alala pupunta ako dito mamayang hapon para bisitahin ka." Sabi ko sabay tayo.

HABANG nagmamaneho si Stacy ay biglang tumunog Ang phone niya dahil may tawag. Kinuha niya it at sinagot gamit Ang wireless earpiece Niya.

"Hello Ma?" Sabi niya sa kausap niya.

"Ano? Kailan pa po?" Sabi niya.

"Oh sige, sige on the way na po kami." Sabi Niya sabay patay Ng tawag.

"Oh anong sabi ni tita?". Tanong ko

"Darating na daw sila tita Samantha." Sabi ko.

"Tris... Nakokonsensya ako. Kung Sana dati pa natin sinabi sa kanila ninang Samantha na nakita na natin si Sofia edi sana hindi nangyari Ang lahat ng toh." Sabi niya habang may tumutulong luha sa magkabilang mata niya.

"Hindi, Hindi mo kasalanan Stacy. Ako, ako dapat Ang sisihin say mga nangyari sa kanila." Sabi ko.

"Hindi, Hindi ko kasalanan at lalong-lalong Hindi mo rin kasalanan . Kung Hindi lang talaga sakim sa kasamaan yang nanay mo edi Sana hindi it nangyayari ngayon. Kaya nga tayo nandito diba? Para itama nating Ang mga Mali niya."Sabi niya.

Hindi na muli kaming nag-usap pagkatapos nung usapan na yun.

Ng dumating kami sa school ay agad na pinarada ni Stacy Ang sasakyan at tumakbo para makaabot sa second period class niya. Ako naman ay dumaan muna sa locker para kunin Ang gamit ko Ng tumunog Ang announcement speakers Ng school.

"Attention all students of NU! Attention all students of NU! Calling all students to gathered at the the AVR Room for urgent announcements. I repeat--"

Di ko na pinatapos Ang announcement at agad na tumakbo sa AVR room.

Ng makarating ako doon ay halos mapuno na ito ng mga estudyante. Agad naman akong nakisiksik at pumunta sa unahan at nakita Kung nandoon na sila tita Samantha.

"Good morning students! Sorry for interrupting your class for this morning. I have a special and urgent announcement because I will now turn over this school to the rightful one..." Nagsimulang magbulongbulongan Ang mga estudyante.

"I am proudly introducing to you my daughter... Sofia Lyn Newton." Sabi Niya na naikagulat ko.

Lumabas sa backstage ang isang babaeng naka-black 3 inch high heels, highwaist ripped jeans, croptop at shades. Ang puti niya at Ang mukha niya ay pamilyar.

Pumunta siya sa gitna at ngumiti tsaka kinuha ang shades niya pababa.

Doon nanlaki Ang mata ko.

"Hi I'm Sofia Lyn Newton" sabi Niya sabay tingin sa akin.

Paanong...paanong ??
Paanong buhay pa si Christine?

__________