The Airplane Crash ✔

=5=

p.o.v Lexi

( Dit is wat Lexi tegen haar ouders zegt)

'waarom overkomt jullie dit nou toch weer? Ik hou zo veel van jullie en zal altijd van jullie houden. Ik ga school afmaken en het heel goed doen. Ik hoop dat ik een leuk nieuw thuis krijg en dat ik misschien daar een broertje of zusje heb, altijd gezellig.

Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik je ketting pak mama, want dat is voor mij het meest kostbare wat ik kan hebben van je. Ik hoop gewoon dat jullie trots zullen zijn op wat ik doe. Ik vind het jammer dat jullie er niet meer zijn en zal het er ook echt niet makkelijk mee hebben, maar ik weet zeker dat ik me weer goed zal gaan voelen.

Gelukkig lig ik met 4 hele lieve jongens op de kamer die me zullen opvrolijken. Ik hoop dat je ook trots bent op hun ,want ze maken me aan het lachen. Ik weet dat jullie het leuk vonden als mensen me konden laten lachen, en dat doen deze rare jongens.

En natuurlijk zal Jason er ook altijd voor me zijn. Dus om mij hoef je je niet druk te maken. Ik kom er wel overheen. Misschien is het nu nog wat lastig, maar toch zal het moeten. Weet dat ik jullie nooit vergeet omdat jullie super lieve ouders waren. Bedankt voor het verzorgen van mij en het altijd klaar staan voor me, wat voor raars ik ook wel had uitgehaald. Ik hou heel veel van jullie'.

Met tranen in mijn ogen kijk ik naar mijn ouders. Ik pak het kettinkje van mama haar nek en kijk dan naar Niall. 'kun jij hem bij me omdoen'. Niall glimlacht naar me en doet dan de ketting om.

'kunnen we gaan. Ik vind het niet fijn ze zo te zien'. Ik kijk naar Niall en Jason die beide knikken, waarna ik de kamer uit wordt gereden. Daar staat Alice me al op te wachten. 'En' vraagt ze. 'het is goed afgesloten vind ik'. 'dat is het belangrijkste'.

Ze geeft me nog een vriendelijke glimlach voordat we terug naar de kamer gaan waar de jongens aan het gamen zijn. Jup, ze hebben hun playstation meegenomen en in de kamer aangesloten. Bij het scherm staan een paar zitzakken waar de 3 jongens op zitten.

'hee, Lexi, hoe is het gegaan'.

De jongens kijken weg van het scherm en kijken me allemaal aan. 'ging wel goed. Is natuurlijk altijd rot om te doen'.

Ik wordt weer op mijn bed gelegd waar ik op mijn zij ga liggen. 'Alice, mag ik bij het raam zitten' vraag ik als ze de kamer wil verlaten. 'natuurlijk, als dat voor jou niet te veel pijn doet wel ja'.

Alice tilt me weer op en zet me bij het raam neer. Nu kan in tenminste naar buiten kijken. Kijkend naar de mensen die beneden in en uit het ziekenhuis lopen denk ik aan vandaag. Hoe snel kan zoiets wel niet gaan? Vanmorgen heb ik het gehoord en nu heb ik al gewoon afscheid genomen. Ik wil niet afscheid nemen, maar veel kan ik er niet over zeggen. Ze zijn dood en zullen nooit meer terug komen. Het is hard, maar het is de waarheid. De super harde waarheid. .

'Lex, ik moet weer naar huis toe. Je red het toch wel he'. Jason legt zijn hand op mijn schouder waardoor ik hem aankijk. 'ja, ik heb de jongens'. Jason drukt een kusje op mijn voorhoofd en loopt dan naar Niall. 'let je alsjeblieft goed op haar' hoor ik Jason zacht aan Niall vragen. 'natuurlijk, altijd'.

Jason geeft hem nog een hand en gaat dan uit de kamer. Niall komt op me afgelopen en gaat dan bij me in het raam zitten. 'hoe voel je je' vraagt Niall. 'eerlijk?'. 'graag'. 'kut'.
'de reden hoef ik niet te vragen. Wat maakt het zo kut, iedereen heeft er een andere reden voor' vraagt Niall. 'de mensen die me altijd hebben verzorgt zijn weg. Ik kan ze nooit meer vertellen wat ik heb bereikt en het brengt me gewoon stress. Ik vind het gewoon een raar idee dat ze ineens weg zijn terwijl ik ze nog zo veel zou willen zeggen waar ze ook echt op zouden antwoorden. Als ik later zelf kinderen heb kan ik ze nooit met trots aan mijn ouders geven, omdat ze weg zijn'.

Ik kijk Niall aan, die me meelevend aankijkt. 'je weet toch dat ze sowieso van boven naar je kijken? En je zal zeker weten pleegouders krijgen die net zo trots zijn als je echte ouders zouden zijn. Het zal altijd moeilijk zijn om je erover heen te zetten dat het niet je echte ouders zijn, maar ze zullen het zo fijn mogelijk voor je proberen te maken, dat weet ik zeker'. 'bedankt Niall, je bent echt een top vriend'.