I Want You ( Tom Marvolo Riddle )

4

Hope

Tom ortak salonda kitap okuyor,bende onun karşı koltuğunda onu izliyordum. Bütün derslerimiz aynıydı,seçmeliler dahil. Çok iyi hatta hiç iyi olmadığım derslerden bile fazladan saat alıyordum. Tom olmasa hiç çekilmez tabi. Yani gelmeye çalıştığım yer,dersimiz boş.

"Hope bana bakmayı kes."diyen sesle kendime geldim.

"Ne?"

"Bana bakmayı kes diyorum."dediğinde sırıttım.

"Sen olsan acaba kendine bakmaktan vazgeçebilir miydin?"dediğimde o da sırıttı. Ellerini saçlarının arasından geçirdi.

"Biliyorum, biliyorum. Çok mükemmelim ama bana sürekli bakmayı kes. Cidden seni lanetleme isteğimi körüklüyorsun. Hala kütüphaneye giremiyorum."

"Fena mı oldu hem,kafan dağılır biraz."dediğimde kitabı kapatıp öne eğildi ve ellerini birleştirdi.

"Kütüphaneye gidip kitap okumak benim kafamı yormuyor,aksine beni rahatlatıyor. Şimdi ise elimdeki kitabı ikinci defa okuyorum ve fena sıkıcı. Bir dersim daha boş,kitap okumak istiyorum ama okuyamıyorum. O yüzden asamla seni kovalamamı istemiyorsan beni rahat bırak."

"Vay..."diye mırıldandım" Benimle bu kadar uzun konuştuğunu hatırlamıyorum."dediğimde asasını kavradı ve benim koşarak salondan çıkmam bir oldu.

Madem kitap okumak istiyor,ona gidip kütüphaneden kitap alabilirim değil mi? Hemde yasaklı bölümden...

Kütüphaneye girdiğimde yasaklı bölüme yaklaştım. Kapıda bir Hufflepuff nöbet tutuyordu. Sarılı cübbesinden anladım ama kim bilmiyorum. Biraz daha yaklaştığımda Diggory olduğunu gördüm. Şükürler olsun...

"Hey Diggory!"diye seslendiğimde bana döndü ve gülümsedi." Hey Summers! Nasılsın?" "İyiyim teşekkürler,sen?" "İyiyim,bende teşekkür ederim."dediğinde derin bir nefes aldım ve direk konuya girdim.

"Bak Cedric ,Tom'u fena derece kızdırdım. Kütüphaneye girmesi bir hafta yasak benim yüzümden. Kitap bulamadığı için deliriyor. Bende kendimi affettirmek için ona buradan bir kitap almak istiyorum. Bana yardım eder misin?"dedim hızlı bir şekilde. Etrafına dikkatlice baktı ve kapıyı açıp beni kolumdan tutup içeriye çekti.

"Beş dakikan var,çabuk ol."dedi ve dışarı çıkıp kapıyı arkasından kapattı. Evet aynı şeyi düşünüyoruz,o mükemmel.

Vakit kaybetmeden ve ortamın ürkünçlüğüne aldırmadan kitaplara göz gezdirmeye başladım.

Sonunda karanlık büyüler hakkında efsanelerin olduğu bir kitabı kapıp hemen çıkışa ilerledim. Kapıyı korkarak açıp göz gezdirdim. Cedric hemen bana döndü.

"Çok teşekkür ederim,sen olmasaydın bitmiştim."dedim kocaman gülümseyerek." Ne demek,ama kitabı çıkarken çok göstermesen iyi olur."dediğinde başımı salladım ve el sallayıp arkamı döndüm. Son anda geri dönüp asamla bir ay çiçeği yapıp Cedric'e uzattım. Kıkırdayıp aldı ve hemen koşarak çıktım. Yoksa Tom'a yetişemeyecektim.

Ortak salona daldığımda Tom aynı yerindeydi. Nefesimi düzenleyip onun yanına gittim. Yanına oturdum ve kitabı resmen gözüne soktum. Önce elimdeki kitaba sonra bana sonra tekrar kitaba baktı.

"Bu ne?"

"Kitap Tom."dediğimde gözlerini devirdi.

"Nereden çıktı bu?"

"Kütüphaneye benim yüzümden giremiyorsun. Bende yasak bölüme gidip bunu çaldım."

"Dalga geçiyorsun değil mi?"

"Hayır,gayet ciddiyim."

"Neden normal bir kitap yerine yasak bölüme gidip kendini riske attın?"

"Onların çoğunu okudun ve çokta ilgini çekmediğini biliyorum. Ve al şunu artık elim ağrıdı."diyip elimle kitabı birlikte salladım. Kitabı aldı ve incelemeye başladı. İsmini okuduğunda yüzündeki ifadeden hoşuna gittiğini anlamıştım.

"Sen... Bazen beni sinirden delirtiyorsun ama bazen de beni benden daha iyi tanıyıp..." Bir iki saniye durdu ve devam etti." Mutlu ediyorsun."

Utandım ama belki etmek istemiyorum. Bu yüzden sırıttım." Bana bilmediğim şeyler söyle lütfen."dedim ve saçımı savurdum.

Gülümseyip göz devirdi." İyi bir şey diyen de kabahat."diye mırıldandı. Kıkırdadım ve bu mükemmel anın tadını çıkarmaya devam ettim. Onun yanında olduğum her an mükemmeldi.