Seventh Chapter

34 1 0
                                    

Naglakad palayo si Angeal habang umiiyak. She knew that Oliver like her since they were kids pero hindi niya aakalaing talagang may nararamdaman na siya para sa kanya. Na-wrong move din dahil nasabi niyang gusto niya si Jeremy. She should have not done that pero kase dahil sa sinabi niyang ikinukumpara at ano, nadulas siya.

"Paano na? Sabi ko maayos na paalam... pero. Gosh! Why did it turned out like this? Mas pinalala ko lang. I even admitted I have feelings for that guy. Aigoo~ Pabo Angeal! Pabo!" She murmured to herself. Napapahikbi pa rin siya dahil sa pag-iyak niya.

Napatigil siya ng may tumigil na kotse sa tapat niya at may lumabas na lalaki mula roon.

"Angeal?" The man asked.

"Who are you?" She asked the man.

"I'm Jedaiah, Jeremy's older brother. Saan ka papunta? Uuwi ka na? Bakit nandito ka pa sa labas? Gabing gabi na ah!" Sunod sunod na tanong sa kanya.

"Nagkatampuhan lang po kami ng kaibigan ko kaya mag-isa akong pauwi ngayon." She answered.

"Halika na, ihatid nalang—" Hindi na niya naituloy 'yong sasabihin niya dahil biglang pumasok si Angeal sa passenger's, pinupunasan 'yong mga mata niya.

"Hey, why are you crying?" Jed asked.

Hindi siya sumagot. Inilabas ni Jed ang kanyang phone saka tinawagan ang kanyang nakababatang kapatid, "Jeremy!" Bulyaw nito agad ng masagot ng binata ang tawag.

"Bakit, kuya?"

"Kasama ko si Angeal ngayon, umiiyak siya. Anong gagawin ko?" He asked.

"What?! Bakit mo siya kasama?!" He asked.

"Nakita ko kase siyang umiiyak mag-isa. What should I do?" He asked in a worried tone.

"Wag mong ihatid sa bahay nila. Ipunta mo muna dito!" Sigaw ni Jeremy.

"Sigurado ka? Baka hanapin siya." Salita ni Jed.

"Wag kang mag-alala! Ako nang bahala." Call ended. Dumiretso sila sa bahay ng mga Perez.

"Saan tayo pupunta, kuya?" Tanong niya.

Napatingin naman si Jed sa kanya dahil sa kuyang pagtawag nito. "Sabi ni Jeremy, do'n ka na raw muna sa bahay namin. Umiiyak ka eh, alangang uuwi kang ganyan. Baka sumugod pa buong angkan niyo kapag nalaman nilang umiiyak ka." Sagot niya sabay kabig ng manibela paliko, diniretso nila ang daang 'yon saka kumanan. Ilang bahay ang nadaanan hanggang sa nakapasok sila sa isang village. Tumigil sila sa bandang dulo no'n at bumungad ang napakalaking bahay ng mga Perez.

Sinalubong naman sila ni Jeremy. "Angeal!" Tawag sa kanya ng binata saka yinakap siya. Kumalas din siya saka tinignan ang mukha ng dalaga, "Bakit ka umiiyak? Anong nangyari?"

Napatingin siya sa mga mata ni Jeremy saka umiiyak na naman. Hinila niya papasok si Angeal sa bahay nila, saka dinala sa kwarto niya. Hindi na nakialam 'yong mga kuya niya dahil napansin nilang umiiyak ang dalaga. Iyon ang isa sa pinakaayaw nila, kapag umiiyak ang isang babae. Let's just say na hindi nila kayang i-handle, unlike Jeremy.

"What happened?" He asked again. Nakaupo sa dulo ng kama niya si Angeal habang siya nakaluhod sa harap niya, nakatingala sa mukha ng dalaga.

It's YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon