ѕιяєи мє∂ℓєу🐚 ~blackpink~

🐚chapter 3-The New One At School

Το λεωφορείο έφτασε επιτέλους στον προορισμό του.Όλα τα παιδιά το ένα μετά το άλλο κατέβαιναν,άλλα σιγά-σιγά και άλλα σαν μανιασμένοι ταύροι.Σίγουρα όμως η Lisa ήταν η τελευταία που κατέβηκε από εκεί.

Ο αέρας φύσηξε απαλά,κάνοντας τα μαλλιά της να ανεμίσουν για λίγο,δροσίζοντας την.Είχε σχετικά ζέστη,κάτι που σίγουρα δεν περίμενε ούτε η ίδια.Χαμογέλασε και κοιτάζει το κτήριο μπροστά της.

Το Seoul Performing Arts High School.

Ένα διάσημο σχολείο για όσους θέλανε να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους να γίνουν καλλιτέχνες καθώς και να ασχοληθούν με το τραγούδι ή με κάποιο άλλο είδος όπως χορός ή απλά μουσικός.Μάλιστα,εδώ είναι το μέρος όπου ο καθένας θα ήθελε να είναι,μα λίγοι θα μπορούσαν να περάσουν τις πύλες του.

Το σχολείο ήταν υπέροχο,και σίγουρα δεν είχε καμία σχέση με αυτά που βρισκόντουσαν στην χώρα της.Ήταν πιό μεγάλο και όμορφο.

(Αυτό το σχολείο όντως υπάρχει στην Σεούλ.Πολλά idols έχουν φοιτήσει εκεί)

Όταν πέρασε τις πύλες του σχολείου,ένα κύμα ευφορίας την διαπέρασε.Επιτέλους,ήταν εδώ.Παρατήρησε το περιβάλλον γύρω της.Η αυλή ήταν γεμάτη με δέντρα,που μόλις άνθισαν,δίνοντας μία πολύ ευχάριστη αύρα.Μαθητές από κάθε τάξη ήταν συγκεντρωμένοι στην αυλή,άλλοι καθισμένοι σε παγκάκια ή όρθιοι μιλώντας με τους φίλους τους ή απλώς χαζεύαν τριγύρω.Οι σχολικές στολές που φορούσαν τους έκαναν να μοιάζουν όλοι το ίδιο,σαν να είναι αδέλφια.Πήγε και έκατσε σε ένα παγκάκι,κάτω απο μία ανθισμένη πασχαλιά.

Η Lisa κοίταξε τα ρούχα της σε σύγκριση με τις στολές των υπόλοιπων μαθητών.Σίγουρα ήταν σαν την μύγα μες το γάλα.

Όταν έκανε την online εγγραφή της,δεν την ενημέρωσαν τίποτα όσο αναφορά τις στολές.Με την άκρη του ματιού της,είδε μερικές να την κοιτάζουν περίεργα και να ψιθυρίζουν μεταξύ τους.Ρόλαρε τα μάτια της,σκεπτόμενη οτι θα είχε και το σύνηθες bulling γιατί θα είναι η "καινούρια".

Αναστέναξε,καθώς η νοσταλγία την κυρίευσε.Άρχισε να της λείπουν οι φίλοι της,οι οικογένειά της που άφησε πίσω στην Ταϊλάνδη.

Ο δρόμος θα είναι δύσκολος,και η Κορέα δέν είναι πολύ αποδεχτή στους ξένους.Τι θα λένε οι άλλοι για αυτήν;Εάν αποτύχει,τι θα γίνει;Η αποτυχία για αυτήν είναι ένας εφιάλτης.

Όλες αυτές οι σκέψεις,έκαναν ένα δάκρυ να κυλίσει στο μάγουλό της.Κοιτάζει για άλλη μία φορά το βραχιόλι της γιαγιάς της.Ήταν πολύ απλό,και το μόνο κόσμημα που φορούσε.