Falling for Shannon (Field Romance) [To Be Published]

CHAPTER 1

CHAPTER 1

SARAH felt something weird when she enters their old house. It’s been ten years since she’d been here. Wala namang nagbago sa bahay nila, maliban sa medyo tumanda na iyon sa paglipas ng panahon.

Napukaw siya sa kanyang pagmumuni-muni ng tumunog ang cell phone niya. Nang tingnan niya kung sino iyon, it’s her best friend, Katrina Santos. Ito ang nag-iisa niyang matalik na kaibigan, kahit wala siya sa Pilipinas, hindi naputol ang komunikasyon nila ni Katrina. Tulad niya mahilig din ito sa action at adventure, kaya naman nang malaman niyang isa na itong NBI Agent, natuwa siya para rito.

Sinagot niya ang tawag. “Hey, Katrina. How are you?”

“How are you, my ass! Nasaan ka ba ha? I’d been looking for you.” Galit na wika nito sa kabilang linya. “Umuwi ka nga galing US, hindi pa naman kita nakikita. Gosh, Cat, nasaan ka bang babae ka?”

Mahina siyang tumawa ng marinig ang tawag nito sa kanya. Katrina had this crazy endearment for her. Dahil daw Catli ang apelyido niya at mukha daw siyang magandang pusa, Cat nalang ang pangalan niya. That’s the time when she started calling her Bestie form the word beastie.

“Chill, bestie, I’m in my old house. Gusto mo pumunta rito? You can help me clean up the whole place.”

“I’ll pass. And don’t call me bestie. I’m not a beast.” Tinapos nito ang tawag na hindi man lang nagpapaalam sa kanya.

Napailing-iling nalang siya at ibinalik ang cell phone sa bulsa niya. Hindi pa siya nakakagalaw sa kinatatayuan niya ng tumunog na naman iyon. Sinagot niya ang tawag.

“Hey, who’s this?” Tanong niya sa kabilang linya.

“Sarah, how many times do I have to tell you to always look at the caller ID before you answer a call?” Boses iyon ng kanyang mahal na ina.

“Hello to you too, mother.” Aniya sa sarkastikong boses.

“Cut the sarcasm, Sarah. How are you?”

“I’m fine, mother. Stop worrying about me. I’m already twenty eight years old for Christ sake.”

“Don’t use that tone on me young lady! Yes, you are already twenty eight years old but you are still my daughter and I have the right to worry. Understand?”

She took a deep breath. “Yeah, mother. I have to hang up. Maglilinis pa ako.”

“Okay. Call us before dinner.”

She rolled her eyes. God! “Yes, mother.”

Nang tapusin nito ang tawag, nakahinga siya ng maluwang. Naiirita siya sa palaging pag-aalala sa kanya ng ina. Naiintindihan niya naman ito pero sobra na. Kapag wala siya sa bahay halos oras-oras tumatawag ito para kumustahin siya.

Can’t she have a break even for a day?

Napamura siya ng tumunog na naman ang cell phone niya.

“I said I’m fine!” Sigaw niya sa nasa kabilang linya.

“Woah, someone is angry.” Katrina said in a sing-song voice.

Nang magsalita siya ulit, walang buhay ang boses niya. “Ano ang kailangan mo?”

“Meet me in Sweet bite café. May sasabihin ako sayo at gusto kitang makita.”

“I can’t. I’m cleaning up, remember?”

“Oh, come on. Please? Ang tagal na nating hindi nagkita, please, can you please meet me up? Pretty please?”

“I can’t.” Matigas na wika niya.