14. BÖLÜM

7.6K 410 12
                                    

Gözlerim kapanmak için adeta bana yalvarıyordu ama kalbim acıyordu . Annem ve babam aynı buraya benzer bir yerde öldürülmüştü ve cesedi tıpkı bunun gibi bir donmuş nehre atılmıştı . Herşey gözlerimin önünde olmuştu . Ama o zamanlar ne Emir yanımdaydı nede Arsal. O avcılar 5 yaşındaki bir çocuğun kaşısında anne ve babasını öldürmüşlerdi . Ben onlar için panzehiri bulmaya gitmiştim ama döndüğümde annemi parçalara ayırıyorlardı . Benim orda olduğumun farkında bile değillerdi . Artık dayanamıyordum uyku çok ağır basmıştı ama içeri girmekte istemiyordum . Burda olmak sanki annemin mezarının yanında olmak gibiydi onu hissedebiliyordum . Kar oldukça kalınlaşmıştı . Elimi donmuş nehirden çekip karların üzerine uzandım nede olsa soğuk bana etki etmiyordu . 

     Birinin omuzuma dokunması ile uyandım . Colin beni kucağına almış kulubeye taşıyordu. Gözlerimi açtığımda hızla kucağından inip kulubeden uzaklaştım .

 - '' Ben oraya giremem Colin lütfen '' dedim sesim hala ağlamaklıydı  ve arada bir hıçkırmama engel olamıyordum . Colin yavaşça yanıma yaklaştı ve elini uzatarak elimi tuttu .

- '' Bunu birlikte aşıcağız gel benimle ben hep senin yanındayım '' dedi gülümseyerek .Sesi çok şevkatliydi . Onu çok seviyordum ilk defa biri bana karşı bu kadar sabırlıydı . Elimi bırakmadan yavaş adımlarla beni içeriye soktu . Kulube çok küçüktü hemen girişte mutkak vardı . Duvarın dibindede yukarı kata çıkan tahta merdivenler vardı . Üst katta 3 oda 1 de banyo vardı . Odaların birine girdiğimizde Colin beni yatağa yatırdı .

- '' Ben birazdan geliyorum '' deyip dışarı çıktı . Oda da  tek kalmıştım .  Yataktan kalkıp dışarı çıktım . Diğer 2 odaya bakmak istiyordum hemen karşımdakinin kapısını açıp içeri girdim . İçeride yatak giyinme dolabı ve laptop vardı . Aradığım şeY burda yoktu hissedebiliyordum . Kapıyı kapatıp diğer odaya yöneldim . Bu odanın kapısı kilitliydi ama buraya girmek istiyordum . Kapıyı hızla iteleyip kapıyı açtım . İçeride Bir çalışma masası Ve tek kişilik koltuk dışında bir şey yoktu . İçeri  girip çalışma masasının çekmecesini açtım . Çekmecede bir sürü lağıt vardı ama gözüm küçük bir kutuya takıldı .Kutuyu elime alıp açtığımda şoka girmiştim. İçinde bir kolye vardı. Bu kolye hatıralarımdaki çocuğun bana verdiği kolyeydi. Kolyeyi elime aldığımda beynime yine büyük bir acı saplaldı yere yığılıp gözlerimi kapadım .

   Karşımda yine aynı küçük çocuk vardı ama bu defa biraz büyümüştü.  Yanında orta yaşlarda bir adam vardı ve birbirlerine çok benziyorlardı .

- '' Bana bak Colin o kızdan uzak duracaksın onlar canavar ve bizde canavarları avlarız ''

- '' Ama baba ben.... '' dediysede yaşlı adamın bağırmasıyla sözü kesildi 

- '' Eğer bizim gibi olmak istemiyosan gidebilirsin ve hatta onlar gibi yaratık ol '' 

- '' Hayır baba ben avcı olcam '' dedi çocuk . Bu sözler babasını yüzünü güldürmüştü .

- '' Pekala sen o kızın annesinin ve babasının buraya gelmesine yardımcı olcaksın onlara tuzak kuracağız''

- '' Tamam baba ''

     Beynimdeki acının geçmesiyle ayağa kalktım. Kalbimde büyük bir acı vardı . Anne ve babamı Colin öldürmüştü üstelik ozamalar arkadaştık ve o bana ihanet etmişti. Odadan çıkıp aşşağı idim ve kulubeden dışarı çıktım . Ormanın içine doğru koşarken Kurta dönüşmüştüm . 

 COLİN'İN AĞIZINDAN

   Poşetleri masanın üzerine bırakıp Üst kata çıktıp Derin'in odasına girdim . Derin yatağında yoktu . Banyoda olduğunu düşünerek odadan çıkıp banyayo girdim oradada yok .

- '' Derinnnn nerdesin '' diye bağırdım ses yok . Birden gözüm koridorun sonundaki odaya ilişti kapı açıktı . Hızlıca içeri daldım yerde bir kutu ve kolye vardı . Lanet olsun herşeyi öğrenmişti . Hemen aşşağı inip kulubeden dışarıya fırladım kim bilir nereye gitmişti.  Hızlıca ormanın içerisine koştum . Bu kocaman ormanda nasıl bulacam onu diye düşünürken duyduğum bir çığlııkla irkildim . Çığlığın geldiği yere doğru koşarken 'Ne olur tahmin ettiğim şey olmasın ' diye yalvarıyordum . Ama korktuğum başıma gelmişti . Yerde kanlar içinde iki kız yatıyordu boyunları parçalanmıştı . Önlerinde ise kocaman kurt haliyle Derin duruyordu. Bembeyaz tüyleri kan ile kaplanmıştı . Hırlayarak büyük bir öfkeyle bana bakıyordu. İçindeki karanlık ve öfkeyi hep görüyordum zaten ama hep onla bir savaş halindeydi . Oysa şimdi onu tamamen ele geçirmişti . Gözlerinde yalnızca öfke vardı. Ama onu durdurmalıydım yavaş yavaş yanına yaklaşarak . 

- '' Derin yapma sakinleş bak her şeyi açıklayacağım '' dedim . Ama gözlerinde en ufak duygu yoktu . Birden gerçek şimşek gibi aklıma geldi . Bunu yapmış olamazdı bu onu tamamen keybettiğim anlamına gelirdi. Son kez büyük bir güçle bana hırlayıp ormanın içine doğru koşmaya başladı ve gözden kayboldu. 

DERİN'İN AĞIZINDAN 

  Neden şimdiye kadar bunu yapmamıştım . Aşkı ve üzüntüyü hissetmemek mükemmeldi . Ama hislerimi tam anlamıyla gitmemişti . Öfkeyi bırakmıştım ihanet duygusunu bırakmıştım ve intikam alma hissini bırakmıştım . Onların gitmesine izin veremezdim duyduğum ihanet hissi kalacaktı . İçimdeki karanlıkla bu zamana kadar boşuna mücadele etmiştim artık o karanlık bendim . İstediğim tek şey bana acı çektirenlerin acı çekmesiydi. Gözümün önünde kıvransınlar istiyordum tıpkı  annem gibi .Colin'in babası ölmemişti yaşıyordu . Ondan başlayacaktım gözünün önünde çocuklarını öldürecektim . Nasıl bir his olduğunu anlayacaktı.Var gücümle koşuyordum onu nerde bulabileceğimi biliyordum yeteneklerim bunu bana gösteriyordu . Çevreden gelen kurt sesleriyle duraksadım Emir ve Arsal önüme geçmiş hırlıyorlardı .

-'' Kendi kardeşlerim bana ihanet ediyor çok duygulandım '' dedim  ve onlara gülümseyerek üzerlerinden hopladım . Beni asla yakalayamazlardı onlardan kat kat hızlıydım . Colin 'in babasının evinin önüne geldiğimde durdum ve içeri daldım . Oturma odasında gazate okuyordu . Beni gördüğüne çok şaşırmıştı hızlıca üstüne atlayıp ona elektirik vererek bayılttım bu benim yeni yeteneğimdi . Ve intikamımda çok işe yarayacaktı.


Melez İkizler ' Gerçekler Where stories live. Discover now