33.BÖLÜM

5.2K 215 18
                                    

Beybiler oy  ve yorum yapan ellerinizi yerim =)) Yazım hataları için özür dilerim gördükçe düzeltiyorum ama yinede gözümden kaçan oluyor :))

JENSEN’IN AĞIZINDAN

Ciğerlerime dolan nefesin yakıcılığıyla sıçrayarak yerimden kalktım.Elim kazığın saplandığı yere gittiğinde çoktan iyileşmiş olduğunu gördüm.Colin kazığı tam kalbime saplamıştı a.a bir şey atlıyordu.Beni öldüren ağacı ailemiz çoktan yok etmişti ve şu anda kaplanlar hiçbir şekilde ölmezlerdi.Gerçi büyücüler bunu yapabilirlerdi ama ben her geçen gün geliştiğim için büyücülerin bana güçleri yetmiyordu.Nerde olduğumu anlamak için doğrulduğumda oturma odasındaki koltukta yatıyor olduğumu gördüm.Riley ve Taylor beni buraya getirmiş sonrada  gitmiş olmalılardı.Birden aklıma Derin’in gelmesiyle yerimden fırladım ve onun yattığı odaya çıktım.Odaya daldığımda yerı baygın bir halde bana bakıyordu.Gelsiğimi görünce güçsüz ellerini bana uzattı ve zorla gülümseyerek

-‘’ Yanıma gel ‘’ dedi.Birkaç adımda yanına yaklaştım ve yatağın ucuna oturarak yanağını okşadım diğer elimlede karnının üstündeki elini tutarak hafifçe sıktım.

-‘’Yanındayım ne olur biraz daha dayan’’ dedim.Uyanık kalmak için ne kadar uğraştığı belli oluyordu.Bir anda aşağıda çarpan kapı sesiyle irkildi ve Derin’in yanağından öperek ‘’ Ben geliyorum şimdi ‘’ diye ekledim.Odadan çıkıp merdivenlerin başında durduğumda Riley Chole ve Taylor’u gördüm.Aralarında bir şey olmduğu belliydi.Riley’in zihnine girdiğimde bana kızgın olduğunu fark ettim birde Chole’ye karşı pişmanlık.Chole’de ise Riley’ye karşı öfke ve kırgınlık vardı.Taylordada hem endişe hem öfke vardı.Tabiki bana karşı.Sesimi çıkarmadan onları izlerken Riley hızla merdivenlerden çıkıp yakama yapıştı ve bağırmaya başladı.-

-‘’ Kimsin lan sen niye bu evdesin ha niye’’ Bu durum sinirimi bozmuştu.O ana hesap sorma hakkını kim veriyorduki.Ellerini hızla itip yakamı düzelttim.

-‘’ Sanane be sana hesapmı  vereceğim ‘’ dedim.O ise dahada sinirlenmişti.Bir anda vücudunu kutra dönüştürüp bana hırlamaya başladı.Ardından Taylor’da dönüşüp yanına geçti.Alayla gülümseyip

-‘’ Demek böyle oynamak istiyosunuz ha köpecikler ‘’ deyip bende vücudumu kaplana dönüştürdüm.Vücudum kurtların yaklaşık iki katıydı.Bunu gördüklerinde bir an duraksasalarda Yeniden hırlamaya başladılar.Tam Riley’le birbirimizin üzerine atlacakken Chole ve Derin aynı anda bağırdılar

-‘’ Yeter kesin şunu’’

CHLOE'NİN AĞZINDAN

 Beni zorla eve getirmişlerdi.Hiç konuşmadan kollarımı bağdaş yapıp ondan biraz uzağa ilerledim.O sırada yukarıdan Jensen geldi.Bir süre hepimize bakarken birden Riley merdivenlerden yukarı çıktı ve Jensen'ın yakalarına yapışıp bağırmaya başladı.

-'’Kimsin lan sen!Niye bu evdesin ha!Niye!' Jensen'ın sinirlendiğini görebiliyordum.Kaşlarını çattı ve ellerini hızla itip yakasını düzeltti.Aynı öfkeyle oda ona bağırmaya başladı.

-‘'Sana ne be!Sana hesap mı vereceğim!' Bu cümlesine Riley biraz daha sinirlenmişti.Hırlamaya başladığında birden siyah bir kurda dönüştü.Evimin ortasında dönüştü!Evimde!Dev bir kurda dönüştü!Ardından Taylor'da birden siyah bir kurda dönüştü.A harika!Evimde bir otomobil büyüklüğünde iki kurt var! Jensen'ın lafıyla ona döndüm.Alayla gülümseyip

Melez İkizler ' Gerçekler Where stories live. Discover now