~Uchiha Sasuke ~
O kızı görmemin üzerinden hemen hemen bir ay geçmişti. Nereye baksam onu görüyordum. Ve o gün geri geleceğine inancım tam iken şimdi gerçekten gelmeyeceğini düşünmeye başlamıştım.
Belki de bir melekti. Bilmiyordum. Ancak gözlerini ve o kiraz çiçeği renkli saçlarını tekrar görmek istiyordum. Korumaları bıraktım ve atıma binip krallıktan çıktım. Sadece kiraz ağaçlarının yetiştiği bir orman vardı ve iki krallığa da ait olan bu yer çok ama çok güzeldi. Her bir ağaçtan savrulan kiraz çicekleri çok ama çok güzel görünüyordu. Huzur dolu bir alandı burası. Ormanın derinliklerine yürüdüm. Sonra orda o ağaç evi gordüm kime ait bilmiyordum ancak çok eski görünüyordu. İçine girdim ve bakmaya başladım. Kitaplar bir kaç oyuncak ve abimin resimleri. Burası, burası abimin eviydi. Derslerine burda çalisiyordu bu inanılmaz.
Aşağıdan atla geçen birilerinin sesini duyunca hemen dinlemeye başladım. Sonra ise küçük camdan seyretmeye... O burdaydı. Pembe uzun saçları, çimen yeşili, hırçın bakan gözleri. Onlar gidince aşağıya indim. Sonra ise gizliden takip etmeye başladım. Kyafetlerine işlenmiş sakura çiçekli kraliyet armaları vardı. Onlar, o kız bir prenses miydi? Yanindaki kız da bir melek sayılacak kadar güzeldi siyah upuzun saçları vardı ancak pembe saçlı güzel prenses ona bin basardı.
"Sakura sama"
"Efendim Hinata"
"Ben biraz dolaşmak istiyorum."
"Peki, ben burada olacağım. Sen dolaşabilirsin."
Onun adı Sakura mıydı? İsmi sac renkleri ile ne kadar da uyuşuyor böyle...
Siyah saçlı kız gidince ağaçtan aşağı atladım... o ise arkasında beni gördüğü an geriye sıçradı. sonra ise ağzını açıp çığlık atacakken onu tuttum ve bağırmasına engel oldum.
"s-sen nerden çıktın?"
"Şöyle ki Uchiha ormanına giren bir Haruno'yu takip ettim diyelim."
"Lütfen bunu kimseye söyleme."
"Elbette bunu kimseye söyleyecek değilim. "
(Düzeltilip değiştirilen kısım: Siyah saçlı kız gidince bir kenara oturdu. Sonra ise ağaca yaslandı ve uyumaya başladı. Onu kaçırsam nolurdu?
O bizim krallıktan olsa nolurdu?
Yanına gittim ve uzun saçlarını okşadım. Ben bu kız için prensliğimden vazgecerdim. Ben, ben aşık oldum sanırım. Uzandım ve dudaklarını öptüm. Çok ama çok sakince öpüyordum ve o, bir anda uykusundan uyandı. Karşısında beni görünce belki korktu bilmiyorum ancak bu görüntüsü bile muhteşemdi.
"Hoşçakalın Haruno Sakura,kraliçem," )
YOU ARE READING
We Must Not Fall Love!!
Fanfictioniki düşman ailenin çocuğu. masumca bir aşk! -sasuke kun seni seviyorum ama olmaz. biz birlikte olamayız. olmamalıyız! -umrumda değil. Sakura, seni ben sen olduğun için seviyorum. kurallar umrumda bile değil ben ne olursa olsun seni seviyorum.
