~Sakura~
"Şöyle ki Uchiha ormanına giren bir Haruno'yu takip ettim diyelim."
"Lütfen bunu kimseye söyleme."
"Elbette bunu kimseye söyleyecek değilim. "
"neden?"
"Yani bilmiyorum açıkçası... O gün seni ilk gördüğümde... Ne oldu bilmiyorum ama aklımdan bir türlü çıkmadığını biliyorum... Belki de aşık olmuşumdur..."
"Bu imkansız bir şey... Biliyorsun... İkimizin de ailesi düşman... "
"Aşkta imkansız olmaz... hem neden düşman olduğumuzu bile bilmiyorken ben sana düşmanlık besleyemem."
"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?"
"Elbette. "
Bu şekilde düşünen tek kişi ben değilmişim... Orada da benim gibi biri varmış... dedim içimden o an...
"beni bu şekilde tutmaya devam mı edeceksin..."
"ah... özür dilerim." dedi ve beni bıraktı... bir eli saçlarına gitmişti yüzünü ise başka bir yöne çevirmişti...
"Şey... Arkadaşım her an gelebilir... Yani seni görürse eğer... "
"Ah... anladım... tabi hemen gideceğim... Ama... Şey... Ne zaman gelirsin... yani buraya ne zaman gelirsin tekrar..?"
"Şey... ben bunu bilmiyorum... Belki yarın... Belki de başka bir zaman... Gerçekten bilmiyorum..."
Gülümsedi ve hızlı bir şekilde buradan uzaklaştı... Ben ise... şaşkındım... Ne olduğunu bilmiyordum...
"Sakura San!"
"Sakura San!"
"ha... efendim Hinata? "
"Dalmışsınız? Orada bir şey mi var?"
"Ah... Hayır... Önemli bir şey değil... " dedim... Yüzümde oluşan ifade nasıldı bilmiyorum ama... gülümsüyor olduğum netti...
y.n: Bölümü iyi ki değiştirmişim... yoksa cidden sıkıntılı bir durum olacaktı. Sasuke baya sosyopat bir karakter oluyordu... Umarım yeni bölümü daha hoşunuza gider :D
YOU ARE READING
We Must Not Fall Love!!
Fanfictioniki düşman ailenin çocuğu. masumca bir aşk! -sasuke kun seni seviyorum ama olmaz. biz birlikte olamayız. olmamalıyız! -umrumda değil. Sakura, seni ben sen olduğun için seviyorum. kurallar umrumda bile değil ben ne olursa olsun seni seviyorum.
