Unicode
ပြတင်းပေါက်က်က
ဖျာကျလာတဲ့
အလင်းတန်းတို့ကိုကြည့်ကာ
မိုးလင်းနေပြီဟု
တပ်အပ်သိနိုင်သည်"နိုးပြီလား"
ရင်းရင်းနှီးနှီးရှိလှတဲ့ ထိုအသံ
နား နားကိုကပ်ပြောတာကြောင့်
သြရှရှအသံကြားတာနဲ့ နှလုံးအထိ
သိမ့်သိမ့်တုန်လျက် ကြက်သီးများ
ထသည်အထိ ဖြစ်ရသည်မျက်လုံးမဖွင့်ရဲ သေး
မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲအောင်အထိ
ရှက်နေရပြန်သည်"အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်
နေတယ်ပေါ့
ညကလဲ ဆေးမသောက်ဘဲ
အိပ်သွားတယ်နော်...."အိပ်ရာ ထခါစ ပြောနေသော
Taehyung အသံသည်
တစ်ကယ့်ကိုမှ တိုးတိုးလေးJungkook ရင်ကို နွေးကနဲ
ဖြစ်စေသည်*ပြွတ်*
အသံနဲ့ တစ်ပြိုင်နက်
တုန်တက်သွားတဲ့
Jungkook ကိုယ်လေးနဖူးကို လာနမ်းတာကြောင့်
မျက်လုံး၂ လုံး ပြူးနေအောင်ဖွင့်လျက်
Taehyung ကိုကြည့်သည်"အာညော်..Wuri ဘေဘီ!""
ဘုရားရေ Hyung ငါ့ကို ဘယ်လို
တွေတောင် ခေါ်လိုက်တာလဲ
အိမ်မက်မက်နေတာများလား
ဒါမှမဟုတ် ငါသေသွားတာများလား"Hyung!!"
"Wae???"
"..."
Jungkook သည် Taehyung ကို
ကြည့်နေရင်း
အလွန်အမင်းငိုချင်လာသည် "ဟင်..Jungkook ဗိုက်နာလို့လား
ဘယ်နားနာနေလို့လဲ!!!!"Jungkook ခေါင်းတွေယမ်းခါပြသည်
"Hyung က ထူးဆန်းနေလို့လား"
ဒီတခေါက်တော့ Jungkook
ခေါင်းငြိမ့်နိုင်ခဲ့သည်TaeHyung ရဲ့မျက်နှာ
ပြုံးယောင်သန်းသွားသည်
Jungkook ကို ရင်ခွင်ထဲထညိ့ပြီး
ဖက်ထားကာ
"မနေ့က..Hyungပြောတဲ့စကားက
မသေချာသေးလို့လား အဲ့ဒါဆို
ခုချိန်ကစပြီး တစ်လုံးမကျန်
သေချာနားထောင်နော်....
ချစ်တယ် Jungkook .
ကိုယ်မင်းကို အရမ်းချစ်တယ် ...
Jungkook လဲကိုယ့်ကို
ချစ်တယ်မှတ်လား..."
YOU ARE READING
အိမ်မက်ပန်းချီ(Vkook) Completed(Zawgyi/Unicode)
FanfictionKim Taehyung Jeon Jung Kook